BROWNING CLUB

Lipis77 wrote:

Sorry φίλε μου αλλα η βάση της light twelve είναι κράμα αλουμινίου και όχι ατσάλι! Και το πιστοποιησα 100% όταν μου άνοιξε η βάση πίσω και ήταν ο λόγος που δε μπορούσα να τη κολλησω με τίποτα και χρειάστηκε ειδικός χειρισμός, απ’οπου και αυτή η διάφορα στο βάρος που είναι πιστεύω πάνω απο 300 γρ. συνολικά.
Όσον αφορά τις καννες τώρα η δική μου η light είναι ολοιδια σε πάχος, βάρος κ.λ.π. με τη καννη που φοράει του ξαδερφου, που είναι ατσαλενια , γνήσιες Βελγικες και οι δυο. Όσον αφορά τώρα τα όπλα, έχω δει προσωπικά διάφορες παραλλαγές, και made in Japan εξ ολόκληρου όπλα αλλα κυρίως βάσεις Βελγικες με γιαπωνεζικες καννες όπως λες και καμμιά σχέση πραγματικά η μια με την άλλη….

Το μοντέλο που έχεις δεν είναι η Light Twelve, που είναι ατσάλινη, αλλά η Super Lightweight – Alloy Receiver, μια ειδική έκδοση της FN σε παραγωγή από το 1952 έως το 1976. Το θέμα που έχεις και εσύ με τον σπασμένο κορμό είναι και μεγαλύτερη αδυναμία του όπλου και ο λόγος για την περιορισμένη παραγωγή (μόνο σε κάποιες χώρες τις Ευρώπης). Αντίγραφό της ήταν η franchi AL48 που αντιμετώπισε τα ίδια θέματα.

mixgik wrote:

sot wrote:

Lipis77 wrote:
Sorry φίλε μου αλλα η βάση της light twelve είναι κράμα αλουμινίου και όχι ατσάλι! Και το πιστοποιησα 100% όταν μου άνοιξε η βάση πίσω και ήταν ο λόγος που δε μπορούσα να τη κολλησω με τίποτα και χρειάστηκε ειδικός χειρισμός, απ’οπου και αυτή η διάφορα στο βάρος που είναι πιστεύω πάνω απο 300 γρ. συνολικά.
Όσον αφορά τις καννες τώρα η δική μου η light είναι ολοιδια σε πάχος, βάρος κ.λ.π. με τη καννη που φοράει του ξαδερφου, που είναι ατσαλενια , γνήσιες Βελγικες και οι δυο. Όσον αφορά τώρα τα όπλα, έχω δει προσωπικά διάφορες παραλλαγές, και made in Japan εξ ολόκληρου όπλα αλλα κυρίως βάσεις Βελγικες με γιαπωνεζικες καννες όπως λες και καμμιά σχέση πραγματικά η μια με την άλλη….

Το μοντέλο που έχεις δεν είναι η Light Twelve, που είναι ατσάλινη, αλλά η Super Lightweight – Alloy Receiver, μια ειδική έκδοση της FN σε παραγωγή από το 1952 έως το 1976. Το θέμα που έχεις και εσύ με τον σπασμένο κορμό είναι και μεγαλύτερη αδυναμία του όπλου και ο λόγος για την περιορισμένη παραγωγή (μόνο σε κάποιες χώρες τις Ευρώπης). Αντίγραφό της ήταν η franchi AL48 που αντιμετώπισε τα ίδια θέματα.

Kάνεις κ ιδιαίτερα για τις Auto-5…??? xaxxxaaxxxaxa

Ο λόγος που μου άνοιξε εμένα πίσω, ήταν καθαρά θέμα μαλακιας του ξαδερφου που δεν ήξερε….. του την είχα αφήσει και μου έιχε βάλει το δαχτυλίδι ανάποδα στο φρένο και γι’αυτο μου άνοιξε…..και τράβηξα λουκι χοντρό μέχρι να μπορέσω να τη φτιάξω, αλλα ευτυχώς τη βρήκα την άκρη.

mixgik wrote:

sot wrote:

Lipis77 wrote:
Sorry φίλε μου αλλα η βάση της light twelve είναι κράμα αλουμινίου και όχι ατσάλι! Και το πιστοποιησα 100% όταν μου άνοιξε η βάση πίσω και ήταν ο λόγος που δε μπορούσα να τη κολλησω με τίποτα και χρειάστηκε ειδικός χειρισμός, απ’οπου και αυτή η διάφορα στο βάρος που είναι πιστεύω πάνω απο 300 γρ. συνολικά.
Όσον αφορά τις καννες τώρα η δική μου η light είναι ολοιδια σε πάχος, βάρος κ.λ.π. με τη καννη που φοράει του ξαδερφου, που είναι ατσαλενια , γνήσιες Βελγικες και οι δυο. Όσον αφορά τώρα τα όπλα, έχω δει προσωπικά διάφορες παραλλαγές, και made in Japan εξ ολόκληρου όπλα αλλα κυρίως βάσεις Βελγικες με γιαπωνεζικες καννες όπως λες και καμμιά σχέση πραγματικά η μια με την άλλη….

Το μοντέλο που έχεις δεν είναι η Light Twelve, που είναι ατσάλινη, αλλά η Super Lightweight – Alloy Receiver, μια ειδική έκδοση της FN σε παραγωγή από το 1952 έως το 1976. Το θέμα που έχεις και εσύ με τον σπασμένο κορμό είναι και μεγαλύτερη αδυναμία του όπλου και ο λόγος για την περιορισμένη παραγωγή (μόνο σε κάποιες χώρες τις Ευρώπης). Αντίγραφό της ήταν η franchi AL48 που αντιμετώπισε τα ίδια θέματα.

Kάνεις κ ιδιαίτερα για τις Auto-5…??? xaxxxaaxxxaxa

Εισαγωγή στον θαυμαστό κόσμο της Browning Auto-5
Εαρινό εξάμηνο 2013
Εγγραφές ανοικτές!

Lipis77 wrote:

Ο λόγος που μου άνοιξε εμένα πίσω, ήταν καθαρά θέμα μαλακιας του ξαδερφου που δεν ήξερε….. του την είχα αφήσει και μου έιχε βάλει το δαχτυλίδι ανάποδα στο φρένο και γι’αυτο μου άνοιξε…..και τράβηξα λουκι χοντρό μέχρι να μπορέσω να τη φτιάξω, αλλα ευτυχώς τη βρήκα την άκρη.

Φίλε μου αν έγινε σωστή δουλειά από καλό και έμπιστο μάστορα με tig ac/dc καλώς. Αλλιώς δεν ξέρω αν θα εμπιστευόμουν να ακουμπάω το κεφάλι μου σε ένα σπασμένο όπλο.

Εμένα σε τουφεκιά μου έκανε εντύπωση η auto-5 η καναδέζικη και από οτι έχω ακούσει έχει καλύτερη κανη από την βελγική. Αλλά μόνο το άκουσα δεν έχω δει ποτέ κανένα τεστ. Όσο για την light την έχω δει και εγώ άλλα μου φάνηκε αλουμινένιος ο κορμός.

Lipis77 wrote:

sot wrote:

mixgik wrote:

sot wrote:

Lipis77 wrote:
Sorry φίλε μου αλλα η βάση της light twelve είναι κράμα αλουμινίου και όχι ατσάλι! Και το πιστοποιησα 100% όταν μου άνοιξε η βάση πίσω και ήταν ο λόγος που δε μπορούσα να τη κολλησω με τίποτα και χρειάστηκε ειδικός χειρισμός, απ’οπου και αυτή η διάφορα στο βάρος που είναι πιστεύω πάνω απο 300 γρ. συνολικά.
Όσον αφορά τις καννες τώρα η δική μου η light είναι ολοιδια σε πάχος, βάρος κ.λ.π. με τη καννη που φοράει του ξαδερφου, που είναι ατσαλενια , γνήσιες Βελγικες και οι δυο. Όσον αφορά τώρα τα όπλα, έχω δει προσωπικά διάφορες παραλλαγές, και made in Japan εξ ολόκληρου όπλα αλλα κυρίως βάσεις Βελγικες με γιαπωνεζικες καννες όπως λες και καμμιά σχέση πραγματικά η μια με την άλλη….

Το μοντέλο που έχεις δεν είναι η Light Twelve, που είναι ατσάλινη, αλλά η Super Lightweight – Alloy Receiver, μια ειδική έκδοση της FN σε παραγωγή από το 1952 έως το 1976. Το θέμα που έχεις και εσύ με τον σπασμένο κορμό είναι και μεγαλύτερη αδυναμία του όπλου και ο λόγος για την περιορισμένη παραγωγή (μόνο σε κάποιες χώρες τις Ευρώπης). Αντίγραφό της ήταν η franchi AL48 που αντιμετώπισε τα ίδια θέματα.

Kάνεις κ ιδιαίτερα για τις Auto-5…??? xaxxxaaxxxaxa

Εισαγωγή στον θαυμαστό κόσμο της Browning Auto-5
Εαρινό εξάμηνο 2013
Εγγραφές ανοικτές!

Lipis77 wrote:
Ο λόγος που μου άνοιξε εμένα πίσω, ήταν καθαρά θέμα μαλακιας του ξαδερφου που δεν ήξερε….. του την είχα αφήσει και μου έιχε βάλει το δαχτυλίδι ανάποδα στο φρένο και γι’αυτο μου άνοιξε…..και τράβηξα λουκι χοντρό μέχρι να μπορέσω να τη φτιάξω, αλλα ευτυχώς τη βρήκα την άκρη.

Φίλε μου αν έγινε σωστή δουλειά από καλό και έμπιστο μάστορα με tig ac/dc καλώς. Αλλιώς δεν ξέρω αν θα εμπιστευόμουν να ακουμπάω το κεφάλι μου σε ένα σπασμένο όπλο.

Το σημαντικότερο ήταν ότι δε κόλλουσε όπως γνωρίζεις λόγω του ότι είναι αλουμινίου και χρειάστηκε ακριβώς συγκεκριμένος τρόπος για να φτιαχτεί και το δεύτερο σημαντικότερο για να μην ανοίξει ξανά, το φρένο το οποίο επανηλθε στα κανονικά επίπεδα με μετρήσεις διότι απ’οτι κατάλαβες απο κει προκλήθηκε και η ζημιά.
Επί της ουσίας στην Ελλάδα δε μπόρεσε να μου τι φτιάξει κανείς,και επισκευαστηκε με επιτυχία επιτέλους στο Βέλγιο.
Κυνηγαω απο τότε τώρα πάνω απο 5 χρόνια χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, με τη μονη διάφορα που τη χρησιμοποιώ μόνο για μακρινές βολές πλεον (όπως το λαγό στο βουνό) , λίγες και καλές ντουφεκιες και γομωσεις που δε ξεπερνούν ποτε τα 34 γρ.
Διότι όπως είπα, στο ριξιμο ήταν,είναι και θα είναι παντα n.1 για μένα και πίστεψε με, έχουν περάσει ντουφεκια και ντουφεκια απο τα χέρια μου…….

Το παθος και η τρελα μας για το κυνηγι ειναι φυσιολογικη,πρεπει να κυνηγαμε ομως με σεβασμο στη φυση και παντα με προσοχη!

Tελικά πως κολλήθηκε ??? Ρωτάω καθαρά από περιέργεια …

Lipis77 wrote:

mixgik wrote:

Lipis77 wrote:

sot wrote:

mixgik wrote:

sot wrote:

Lipis77 wrote:
Sorry φίλε μου αλλα η βάση της light twelve είναι κράμα αλουμινίου και όχι ατσάλι! Και το πιστοποιησα 100% όταν μου άνοιξε η βάση πίσω και ήταν ο λόγος που δε μπορούσα να τη κολλησω με τίποτα και χρειάστηκε ειδικός χειρισμός, απ’οπου και αυτή η διάφορα στο βάρος που είναι πιστεύω πάνω απο 300 γρ. συνολικά.
Όσον αφορά τις καννες τώρα η δική μου η light είναι ολοιδια σε πάχος, βάρος κ.λ.π. με τη καννη που φοράει του ξαδερφου, που είναι ατσαλενια , γνήσιες Βελγικες και οι δυο. Όσον αφορά τώρα τα όπλα, έχω δει προσωπικά διάφορες παραλλαγές, και made in Japan εξ ολόκληρου όπλα αλλα κυρίως βάσεις Βελγικες με γιαπωνεζικες καννες όπως λες και καμμιά σχέση πραγματικά η μια με την άλλη….

Το μοντέλο που έχεις δεν είναι η Light Twelve, που είναι ατσάλινη, αλλά η Super Lightweight – Alloy Receiver, μια ειδική έκδοση της FN σε παραγωγή από το 1952 έως το 1976. Το θέμα που έχεις και εσύ με τον σπασμένο κορμό είναι και μεγαλύτερη αδυναμία του όπλου και ο λόγος για την περιορισμένη παραγωγή (μόνο σε κάποιες χώρες τις Ευρώπης). Αντίγραφό της ήταν η franchi AL48 που αντιμετώπισε τα ίδια θέματα.

Kάνεις κ ιδιαίτερα για τις Auto-5…??? xaxxxaaxxxaxa

Εισαγωγή στον θαυμαστό κόσμο της Browning Auto-5
Εαρινό εξάμηνο 2013
Εγγραφές ανοικτές!

Lipis77 wrote:
Ο λόγος που μου άνοιξε εμένα πίσω, ήταν καθαρά θέμα μαλακιας του ξαδερφου που δεν ήξερε….. του την είχα αφήσει και μου έιχε βάλει το δαχτυλίδι ανάποδα στο φρένο και γι’αυτο μου άνοιξε…..και τράβηξα λουκι χοντρό μέχρι να μπορέσω να τη φτιάξω, αλλα ευτυχώς τη βρήκα την άκρη.

Φίλε μου αν έγινε σωστή δουλειά από καλό και έμπιστο μάστορα με tig ac/dc καλώς. Αλλιώς δεν ξέρω αν θα εμπιστευόμουν να ακουμπάω το κεφάλι μου σε ένα σπασμένο όπλο.

Το σημαντικότερο ήταν ότι δε κόλλουσε όπως γνωρίζεις λόγω του ότι είναι αλουμινίου και χρειάστηκε ακριβώς συγκεκριμένος τρόπος για να φτιαχτεί και το δεύτερο σημαντικότερο για να μην ανοίξει ξανά, το φρένο το οποίο επανηλθε στα κανονικά επίπεδα με μετρήσεις διότι απ’οτι κατάλαβες απο κει προκλήθηκε και η ζημιά.
Επί της ουσίας στην Ελλάδα δε μπόρεσε να μου τι φτιάξει κανείς,και επισκευαστηκε με επιτυχία επιτέλους στο Βέλγιο.
Κυνηγαω απο τότε τώρα πάνω απο 5 χρόνια χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, με τη μονη διάφορα που τη χρησιμοποιώ μόνο για μακρινές βολές πλεον (όπως το λαγό στο βουνό) , λίγες και καλές ντουφεκιες και γομωσεις που δε ξεπερνούν ποτε τα 34 γρ.
Διότι όπως είπα, στο ριξιμο ήταν,είναι και θα είναι παντα n.1 για μένα και πίστεψε με, έχουν περάσει ντουφεκια και ντουφεκια απο τα χέρια μου……. Το παθος και η τρελα μας για το κυνηγι ειναι φυσιολογικη,πρεπει να κυνηγαμε ομως με σεβασμο στη φυση και παντα με προσοχη!

Tελικά πως κολλήθηκε ??? Ρωτάω καθαρά από περιέργεια …

Για να είμαι ειλικρινής ούτε που κατάλαβα…..το μόνο που συγκρατησα είναι ότι πρόκειται για συγκεκριμένη τεχνική κολληματος χωρίς να υπάρχουν καθόλου κατάλοιπα την ώρα της κολλησης αλλιώς δε θα’πιανε και κάτι τέτοια…. .
Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι έγινε η δουλειά μια χαρα, για να κάνω εγώ τη δουλειά μου μετέπειτα όπως θέλω, απο κει και πέρα….. αυτοί που ασχολούνται με το αντικείμενο γνωρίζουν καλύτερα , αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Το παθος και η τρελα μας για το κυνηγι ειναι φυσιολογικη,πρεπει να κυνηγαμε ομως με σεβασμο στη φυση και παντα με προσοχη!

Oπως κ να έχει το αποτέλεσμα μετράει..χαχαχαχα….ευχαριστώ για την απάντηση..

brahamos wrote:

Λυπαμαι που ερωτας μου με τα μπραουνιγκ ειχε αυτο το τελος,αυτα και μονο ως προς ενημερωση σας,ευχαριστω.

όπως λέει κι ο Κωνσταντίνος θα βρείς αλλού να κολλήσεις αφού την τρέλλα με τα όπλα την έχουμε ανίατη

προσωπικά από την maxus και μετά οι καραμπίνες BROWNING τέλος,μένω με το 425 που η αξία του δεν αμφισβητείται

όσο για τον αντιπρόσωπο έδειξε τα τελευταία χρόνια ότι δεν μπόρεσε να στηρίξει,για λόγους που δεν με ενδιαφέρουν,αυτό το μεγάλο όνομα στο χώρο των όπλων και άν είχε μία αύξηση πωλήσεων σε σχέση με παλαιότερα στην Ελλάδα οφείλεται στο όνομα BROWNING και στις φιλότιμες και ευγενικές προσπάθειες κάποιων εργαζομένων στην εταιρεία όπως ο Τάσος ο Σύρμας και η κα Άννα που ήταν στα γραφεία της Θήβας

classicdoubles wrote:

Όμως και όλοι οι υπόλοιποι «μεγάλοι» που έχουν το μονοπώλιο στην Ελλάδα έτσι δεν εξηγιούνται? Γενικώς, στην Ελλαδίτσα μας που η στόχευση είναι στο βραχυπρόθεσμο κέρδος αυτά γίνονταν, γίνονται, και θα γίνονται! Που μάθανε άλλωστε σωστές αρχές του marketing για να τις εφαρμόσουν? Αφήστε παιδιά….. μόνο τους Αμερικάνους ξέρουμε να βρίζουμε όλη την ώρα αλλά εύχομαι πολλές φορές να τους μοιάζαμε σε μερικά πράγματα έστω και λίγο!!!

+1