Ορισμένες από τις μεγαλύτερες λίμνες του κόσμου συρρικνώνονται και μερικά από τα υψηλότερα βουνά κονταίνουν, αποκαλύπτει η τελευταία έκδοση του Παγκόσμιου Ατλαντα των “Times”. Πολλοί επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο της συρρίκνωσης των λιμνών στις κλιματικές μεταβολές, στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στην εντατική άρδευση, το άλλο φαινόμενο, η συρρίκνωση των ορεινών όγκων είναι κάτι που δύσκολα εξηγείται. Ο αρχισυντάκτης της έκδοσης του Ατλαντα και πρόεδρος της Βρετανικής Χαρτογραφικής Εταιρείας, Μικ Ασγουορθ, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.
Ποια βουνά χάνουν ύψος
Η “Daily Telegraph” του Λονδίνου αναφέρει ότι το ύψος των μεγαλύτερων βουνοκορφών σε τρεις ηπείρους του πλανήτη έχουν αναθεωρηθεί προς τα κάτω σε σχέση με την προηγούμενη έκδοση πριν από τέσσερα χρόνια.
Όπως εξηγεί, αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα ακριβέστερων μεθόδων μέτρησης.
Μεταξύ των βουνών που χάνουν ύψος είναι:
-το Κιλιμάντζαρο στην Τανζανία, το υψηλότερο της Αφρικής, το οποίο, με 5.892 μέτρα εμφανίζεται να έχει χάσει τρία μέτρα.
-το όρος Κουκ στη Νέα Ζηλανδία, που έχει την υψηλότερη κορυφή στην Αυστραλασία, υποβαθμίστηκε κατά δέκα μέτρα και τώρα έχει 3.754 μέτρα, λόγω μιας κατολίσθησης βράχων και πάγου που του αφαίρεσε ολόκληρη την κορυφή το 1991.
-από ένα μέτρο φαίνεται πως έχασαν η κορυφή Ακονκάγκουα των Ανδεων, η ψηλότερη της αμερικανικής ηπείρου.
-το ψηλότερο βουνό της Αυστραλίας Κοσιούσκο, που τώρα υψώνονται στα 6.959 και 2.229 μέτρα αντίστοιχα.
Μια ολόκληρη λίμνη έχει εξαφανισθεί
Aπό το 1999 τα δάση και οι υγρότοποι, έχουν συρρικνωθεί κατά μία έκταση μεγαλύτερη από τα βρετανικά νησιά.
Η Νεκρά Θάλασσα είναι τώρα κατά 16 μέτρα πιο ρηχή από το 1975, φαινόμενο που αποδίδεται στο γεγονός ότι τα νερά του Ιορδάνη εκτρέπονται για να χρησιμοποιηθούν για άρδευση και πόση.
Μία ολόκληρη αλμυρή λίμνη, η Λοπ Νουρ στην Κίνα, έχει εξαφανισθεί και έχει μετατραπεί σε μία επιφάνεια άλατος.
Η Λίμνη Τσαντ, που κάποτε ήταν η τέταρτη σε μέγεθος της Αφρικής, έχει συρρικνωθεί κατά 95% στη διάρκεια των τελευταίων 40 χρόνων, λόγω της ξηρασίας και της εκτροπής των υδάτων.
Η ακτογραμμή του Καζαχστάν και του Ουζμπεκιστάν έχει αποτραβηχθεί λόγω της ερημοποίησης της Θάλασσας Αράλης, ενώ κάτι παρόμοιο συνέβη πέρυσι στην Ανταρκτική με την αποσύνθεση της παγοκρηπίδας Λάρσεν.
Ο Μικ Ασγουορθ τόνισε ότι “σε περιοχές όπως τα Ελη της Μεσοποταμίας, που έχουν μειωθεί κατά 95%, ο ανταγωνισμός για το νερό στη γεωργία και τη βιομηχανία αναδεικνύεται σε πολιτικό θέμα εν δυνάμει εκρηκτικό. Αυτό είναι πραγματικά κάτι το ανησυχητικό”.
Μεγάλες κλιματολογικές αλλαγές αναμένονται τα επόμενα χρόνια σε όλη την υφήλιο, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που ανακοίνωσαν επιστήμονες της NASA και τα οποία αποδεικνύουν ότι αυξάνεται η θερμότητα στην περιοχή της Αρκτικής και λιώνουν οι πάγοι. Στις περισσότερες περιοχές της Αρκτικής οι θερμοκρασίες αυξάνονται, εκτός από την Γροιλανδία όπου η θερμοκρασία φαίνεται να αυξάνεται κατά 0,2 βαθμούς το χρόνο. Φέτος η άνοιξη ήρθε νωρίτερα, το φθινόπωρο ήταν πιο ζεστό και κράτησε περισσότερο. Επίσης, υπήρξε μία -μεγαλύτερης διάρκειας- εποχή που έλιωναν οι πάγοι, επηρεάζοντας τα ποσοστά των μόνιμων παγόβουνων.
Ενας φαύλος κύκλος δημιουργείται
Σύμφωνα με τις εικόνες που έχουν λάβει από δορυφόρους η θερμοκρασία στην Αρκτική από τη δεκαετία του ’80 και μετά έχει ανέβει κατά οκτώ φορές περισσότερο, απ’ ότι είχε ανέβει όλο τον αιώνα που μας πέρασε.
Οι πληροφορίες που έχουν στα χέρια τους οι επιστήμονες της NASA προέρχονται από θερμικές υπέρυθρες εικόνες που ελήφθησαν από δορυφόρους, οι οποίοι είχαν τεθεί σε τροχιά γύρω από τους πόλους.
Οι αλλαγές στην κατάσταση της Αρκτικής μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά το κλίμα της γης και τη μορφολογία των ωκεανών. Το νερό, όταν βρίσκεται σε υγρή μορφή απορροφά πολύ περισσότερη θερμοκρασία από ότι όταν βρίσκεται σε κατάσταση πάγου, το οποίο το αντανακλά.
Aρα δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος: η αύξηση της θερμοκρασίας συμβάλλει στο λιώσιμο των πάγων, και το λιώσιμο των πάγων συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας.
Ρωγμές παρουσίασε το μεγαλύτερο παγόβουνο
Ένας ερευνητής της NASA ο Mark Serreze από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο (University of Colorado-Boulder) ανακοίνωσε ότι το μήκος των πάγων στην Αρκτική, το καλοκαίρι του 2002 έφτασε τα χαμηλότερά του επίπεδα.
Τον προηγούμενο μήνα μάλιστα, ανακαλύφθηκε ότι το μεγαλύτερο παγόβουνο της Αρκτικής το Ward Hunt Ice Shelf, παρουσίασε ρωγμές για πρώτη φορά μετά από αρκετές χιλιάδες χρόνια. Αλλά και το πάχος του θαλάσσιου πάγου έχει πέσει στο μισό από τη δεκαετία του ’80. Οι επιστήμονες, όμως, δεν γνωρίζουν σε τι ποσοστό οφείλεται η αύξηση της θερμότητας από καθαρούς περιβαλλοντολογικούς παράγοντες ή από την ανθρώπινη παρέμβαση (φαινόμενο του θερμοκηπίου).
