της Κατερίνας Ψυχογυιού
Έχω βαρεθεί πια να ακούω συλλήβδην από τους άντρες ότι τη σήμερον ημέρα αντί να την πέφτουν οι ίδιοι στις γυναίκες την πέφτουν οι γυναίκες σε αυτούς. Δε λέω ότι δε συμβαίνει αυτό, συμβαίνει και παρασυμβαίνει. Συμφωνώ και επαυξάνω.
Παρατηρώ κι εγώ κοπέλες που είτε με την πρώτη είτε με τη δεύτερη σκέψη κάνουν το πρώτο βήμα και επιδιώκουν την γνωριμία και τα συναφή με άντρες της αρεσκείας τους. Όταν μιλάω μαζί τους, όμως και τις ρωτάω γιατί το κάνουν αυτό ξέρετε τι απάντηση μου δίνουν; Ότι με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά και ότι αν δεν κουνήσουν οι ίδιες το δαχτυλάκι τους θα καταλήξουν μόνες και γεροντοκόρες εφ’ όρου ζωής.
Ποια γυναίκα θέλει να μείνει στο ράφι και ποια δε θέλει να έχει δίπλα της ένα σύντροφο για να μοιράζεται την ζωή της; Καμιά φυσικά.
Και ποια διαφορετική τακτική ή συμπεριφορά να ακολουθήσουν όταν οι σημερινοί άντρες έχουν πάψει πια να παίζουν το ρόλο του κυνηγού;
Παλιά οι άντρες ήξεραν καλά τι έπρεπε να κάνουν. Στόχευαν το «θήραμα» τους και το κυνηγούσαν μέχρι τελικής πτώσεως. Έκαναν ότι τρέλες μπορεί να φανταστεί κανείς για να κατακτήσουν την κοπέλα που τους ενδιέφερε. Δεν χαμπάριαζαν τίποτα για τίποτα. Έτσι και το στόχο τους πετύχαιναν συνήθως και τόνιζαν την ύπαρξη της γυναικείας φύσης…
Δεν αντιλέγω και σήμερα υπάρχουν άντρες κυνηγοί, ωστόσο αυτοί είναι ελάχιστοι, σα να ψάχνεις να βρεις ψύλλους στ’ άχυρα. Οι περισσότεροι ή είναι μαμάκηδες και ντρέπονται να εκφράσουν τον ερωτά τους ή είναι αγχωμένοι με το πώς θα ξεχρεώσουν τα δάνεια που έχουν πάρει από τις τράπεζες ή πελαγοδρομούν μέσα στο χάος του διαδικτύου ή ασχολούνται με την επαγγελματική τους ανέλιξη και μόνο.
Βέβαια η δική τους μόνιμη καραμέλα είναι ότι αιτία της εν λόγω κατάστασης είναι η διεκδίκηση από πλευράς γυναικών για ισότητα των 2 φύλων. «Ισότητα δε θέλατε; Παρ’ τε λοιπόν τα όπλα και κυνηγήστε; Να δούμε πόσο καλά ξέρετε να σημαδεύετε;» λένε.
Πάντως για να λέμε τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη σε αυτούς που παραμένουν πιστοί στα κυνηγετικά τους καθήκοντα και σώζουν εν μέρει το όνομα των ανδρών κυνηγών συγκαταλέγεται ένας αριθμός, μικρός θέλω να πιστεύω, παντρεμένων. Εγώ τους τελευταίους τους ονομάζω λαθροκυνηγούς, γιατί σημαδεύουν με τις σφαίρες τους παράνομα τα θηράματα τους σε… ξένους κι όχι στους δικούς τους αχυρώνες.
