Σύμφωνα με ανακοίνωση της Εταιρίας Προστασίας Πρεσπών (ΕΠΠ), την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου συνεργάτες της έγιναν μάρτυρες ενός αποτρόπαιου θεάματος, αποτέλεσμα λαθροθηρίας. Την παράνομη ενέργεια αποκάλυψαν στους συνεργάτες της ΕΠΠ λίγα σκυλιά στο χωριό Οξυά, τα οποία ανακάλυψαν πλαστικές σακούλες, οι οποίες περιείχαν τα δέρματα απο τέσσερα ζαρκάδια, κάποια από αυτά νεαρής ηλικίας!
Το ζαρκάδι είναι ένα απο τα απειλούμενα είδη θηλαστικών της Ελλάδας, σύμφωνα με το «Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Σπονδυλόζωων της Ελλάδας», ενώ ο κύριος κίνδυνος που αντιμετωπίζει το είδος είναι το παράνομο κυνήγι. Το κυνήγι του είδους απαγορεύεται αυστηρά, γεγονός το οποίο γνώριζαν οι δράστες και για αυτό αποφάσισαν να γδάρουν τα θηράματα επιτόπου, ώστε να μεταφέρουν μόνο το κρέας, αφήνοντας πίσω τους όλα τα ενοχοποιητικά στοιχεία σε πλαστικές σακούλες.
Παρά τη συνεχή παρουσία του δασαρχείου και της θηροφυλακής, η αδυναμία φύλαξης είναι δεδομένη ακόμα και σε μια ευαίσθητη περιοχή όπως η Πρέσπα. Παράλληλα η ασυδοσία και ασυνειδησία των δραστών ξεπερνάει κάθε όριο. Αλλωστε η λαθροθηρία δεν καθορίζεται από το αν κάποιος έχει άδεια κυνηγιού ή όχι, αλλά και από την ηθική και σωστή συμπεριφορά του κυνηγού.
Το περιστατικό όμως δεν είναι μεμονωμένο, αφού η έκταση της λαθροθηρίας στην Πρέσπα έχει αποκτήσει πλέον διαστάσεις μάστιγας.
Η ΕΠΠ έπι σειρά ετών εκτελεί δράσεις «ενημέρωσης», οι οποίες όμως έχουν χαρακτήρα προληπτικό και αποτρεπτικό. Μέσα απο αυτές τις δράσεις έχουν προληφθεί πολλά περισταστικά και έχουν καταγραφεί ακόμα περισσότερα. Η λαθροθηρία στην περιοχή δεν αφορά μόνο στη θήρευση απαγορευμένων και απειλούμενων ειδών, αλλά και σε κυνήγι πλησίον των οικισμών, κυνήγι υδρόβιων πουλιών εντός του πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Πρεσπών όπου απαγορεύεται αυστηρά όλο το χρόνο, κυνήγι εκτός περιόδου, κυνήγι σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, κυνήγι με παράνομα μέσα όπως αγκίστρια, δηλητηριασμένα δολώματα κλπ. Αλλά φυσικά η ενασχόληση των εργαζόμενων της ΕΠΠ με τα παράνομα περιστατικά δεν αρκεί και δεν μπορεί να καλύψει όλες τις παράνομες ενέργειες εντός του Εθνικού Δρυμού Πρεσπών, αφού η ευθύνη και δικαιοδοσία ανήκει στις Ελληνικές Αρχές και σε δημόσιους φορείς, οι οποίοι – παρόλες τις προσπάθειές τους- απ’ ό,τι φαίνεται δεν μπορούν να ελέγξουν ικανοποιητικά την κατάσταση.
Από την άλλη τίθεται ακόμα μια φορά το ερώτημα «τι νόημα έχει να προστατεύουμε με τόσους νόμους και περιορισμούς μια περιοχή, να υποβάλλονται οι κάτοικοι σε σειρές περιοριστικών μέτρων γι’ αυτήν ακριβώς την προστασία των σπάνιων και απειλούμενων ειδών που η Πρέσπα έχει την τύχη να φιλοξενεί και για τα οποία ο τόπος έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός, και από την άλλη να επιτρέπεται εντός της περιοχής το κυνήγι, το οποίο ήταν, είναι και δυστυχώς φαίνεται ότι θα παραμένει τελείως ανεξέλεγκτο». Η Εταιρία Προστασίας Πρεσπών με αφορμή το γεγονός επαναφέρει την πρότασή της για οριστική απαγόρευση του κυνηγιού στη περιοχή των Πρεσπών μιας και η ελεγχόμενη εξάσκησή του αποδεικνύεται μονίμως αδύνατη.
