Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι γιόρτασε τα σαράντα χρόνια του γάμου του. Εκείνος είναι εξήντα χρονών και μπορεί να πει κανείς πως γεννήθηκε «με το κυνηγετικό όπλο στον ώμο». Άρχισε να κυνηγά κοντά στον πατέρα του, που ήταν κι αυτός ένα καλός κυνηγός. Απ” όταν έκλεισε τα δώδεκα χρόνια του το κυνήγι έγινε το μεγάλο πάθος του. Όταν παντρεύτηκε, την ημέρα του γάμου του είπε στη σύζυγό του: «και μην ξεχνάς ότι για μένα το πρώτο πράγμα που υπάρχει είναι το κυνήγι και ύστερα όλα τα άλλα».
Δεν ξέρουμε αν η δήλωση αυτή δυσαρέστησε ή όχι την νιόπαντρη, μα βέβαιο είναι πώς το ζευγάρι πέρασε αυτά τα σαράντα χρόνια ευτυχισμένα, σχηματίζοντας ένα ζηλευτό ζευγάρι, πράγμα που αποδεικνύει πως η νεαρή σύζυγος «κατάλαβε» πολύ καλά τη νοοτροπία του συζύγου – κυνηγού και κατόρθωσε να προσαρμοσθεί σε αυτήν. Πως το κατόρθωσε; Ή μάλλον τι έκανε για να μπορέσει να φανεί ευχάριστη στο σύζυγο «που είναι ευτυχισμένος μόνο όταν πηγαίνει στο κυνήγι;»
Από την πείρα αυτής της ευγενικής κυρίας και από την μακρόχρονη θητεία της δίπλα σ” ένα σύζυγο-κυνηγό σκεφθήκαμε να επωφεληθούμε ζητώντας τις συμβουλές για να τις μεταδώσουμε σ” εκείνες από τις αναγνώστριές μας που αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα σαν αυτό που αντιμετωπίζει εκείνη από σαράντα χρόνια:
1. Η σύζυγος ενός κυνηγού πρέπει να ξέρει πως ο άντρας της είναι πριν απ” όλα κυνηγός. Γι” αυτό δεν πρέπει για κανένα λόγο να προσπαθήσει να τον «γιατρέψει» από αυτό το πάθος γιατί σαν μοναδικό αποτέλεσμα θα έχει θλιβερές σκηνές και φιλονικίες που πάλι είναι ευκολότερο να διαλύσουν το γάμο τους παρά να αποτραβήξουν εκείνον από τον πρώτο μεγάλο του έρωτα, δηλαδή το κυνήγι.
2. Υπάρχει ένας τρόπο αλάθητος για να δείξετε το ενδιαφέρον σας για τον κυνηγό σύζυγό σας. Μάθετε να διατηρείτε μαλακές τις πέτσινες μπότες του. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Τι πρέπει να κάνετε; Μόλις εκείνος θα γυρίσει από το κυνήγι και θα τις βγάλει, θα τις πλύνετε αμέσως με χλιαρό νερό και σαπούνι. Ύστερα θα τις αφήσετε να στεγνώσουν στη σκιά. Όταν θα έχουν στεγνώσει καλά θα τις λιπάνετε με χοιρινό λίπος. Ένα σκληρό παπούτσι μπορεί να κόψει κάθε ευχαρίστηση από μια ημέρα κυνηγιού.
3. Ένας άντρας μπορεί να αγαπά με πάθος το κυνήγι, αυτό όμως δεν σημαίνει πως ξέρει να διαλέξει χωρίς λάθος την απαραίτητη γκαρνταρόμπα, επομένως γι” αυτό θα πρέπει να φροντίσει η σύζυγος. Διαλέξτε του παντελόνια άνετα, με πολλές τσέπες προτιμώντας το χακί ή το καφέ χρώμα και πουκάμισα βαμβακερά ή μάλλινα – ανάλογα με την εποχή – με χρώματα καμουφλάζ, που να μοιάζουν δηλαδή με τους κορμούς και τα φύλλα των δένδρων (καφέ ή πράσινα) ένα «αμπέχονο» εφοδιασμένο με φυσιγγιοθήκες. Τα εσώρουχά του θα πρέπει να είναι ελαφρά και πολύ καλής ποιότητας για να απορροφούν ιδρώτα. Ακόμα και τις κρύες εποχές οι κυνηγοί ιδρώνουν πολύ, τόσο από την συνεχή κίνηση όσο από την αγωνία που δοκιμάζουν όταν βρίσκονται στα ίχνη του θηράματος.
4. Είναι ανώφελο, το είπαμε και πάλι, να μουρμουρίζετε επειδή εκείνος πηγαίνει στο κυνήγι, μα μπορείτε να του συστήσετε να προσέχει. Δεν φτάνει να προσέχει αυτός για τον εαυτό του, πρέπει να προσέχει και για τους άλλους. Μπορείτε να του υπενθυμίζεται διακριτικά κάθε τόσο, έστω αναφερόμενες σε κάποιον άλλον ή σε κάτι που δήθεν ακούσατε, πώς το τουφέκι δεν γνωρίζει κυρίους.
5. Αν την εποχή των τρυγονιών σηκώνεται τα ξημερώματα για να πάει στο κυνήγι σαν κάποια από τις κοντινές εξοχές, φροντίστε να του ετοιμάσετε από το βράδυ έναν θερμό με ζεστό τσάι ή καφέ για να το πάρει μαζί του το πρωί. Σ” αυτές τις εποχές οι πρωινές ώρες είναι καμιά φορά πού δροσερές, ιδιαίτερα στην εξοχή ανάμεσα στα δένδρα. Είναι λοιπόν καλό να έχει μαζί του κάτι που θα τον ζεστάνει και θα τον αναζωογονήσει. Αν θα του ετοιμάσετε τσάι φροντίστε να ρίξτε μέσα και λίγο κονιάκ.
6. Αν παρόλο το πάθος για το κυνήγι δεν έχει πολλές επιτυχίες – πράγμα που ασφαλώς θα τον στεναχωρεί και θα του χαλά το κέφι κάθε φορά που γυρίζει άπρακτος από μια καινούργια προσπάθεια – φροντίστε να του προμηθεύσετε ένα εγχειρίδιο με συμβουλές για τους κυνηγούς. Αν κάποιος συγγενής σας ή στενός οικογενειακός φίλος σας είναι πολύ καλός κυνηγός, παρακαλέστε τον κρυφά να βγει μερικές ημέρες για κυνήγι με τον σύζυγός σας και να του δώσει μερικά διακριτικά μαθήματα που ασφαλώς θα τον ωφελήσουν πολύ.
7. Κάθε πραγματικός κυνηγός είναι απαραίτητο να έχει τουλάχιστον ένα κυνηγετικό σκύλο που τον αγαπά πολύ και τον θεωρεί τον πιο καλό και πιστό φίλο του. Δεν πρέπει για κανένα λόγο να αρχίσετε να ζηλεύετε το ζώο επειδή προσελκύει την προσοχή και τις φροντίδες του συζύγου σας. Προσπαθήστε, αντίθετα, να συμμεριστείτε την αγάπη του και τις φροντίδες του γι” αυτό, αποκτώντας έτσι κι εσείς έναν αφοσιωμένο φίλο.
8. Μην ξεχνάτε πως η πρώτη ευχαρίστηση του κυνηγού είναι να κυνηγά και η δεύτερη να διηγείται. Θα πρέπει, λοιπόν, να μάθετε να τον ακούτε όταν σας διηγείται τις κυνηγετικές του περιπέτειες. Αν τον διακόψετε, ενώ σας διηγείται μια δύσκολη φάση του κυνηγιού ενός λαγού, θα του αφαιρέσετε τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και δεν αποκλείεται να τον πληγώσετε με την αδιαφορία σας.
9. Δεν υπάρχει λόγος να βάλετε τα γέλια όταν εκείνος θα φανεί να συγκινείται μιλώντας για τα ζώα που σκότωσε. Οι κυνηγοί είναι παράξενοι άνθρωποι, κατά βάθος αγαπούν τα ζώα που κυνηγούν και σκοτώνουν.
10. Και μια τελευταία σημαντική συμβουλή: Αν ο σύζυγός σας θα γυρίσει στο σπίτι φέρνοντας θριαμβευτικά ένα λαγό ή ένα άλλο «χοντρό» κυνήγι που εσείς είτε για τον ένα λόγο, είτε για τον άλλο θα υποψιαστείτε πως δεν το έχει σκοτώσει εκείνος, μην εκφράσετε ποτέ αυτή την υποψία σας, μη του πείτε ποτέ: «Έλα, πες μου ειλικρινά πόσο τον αγόρασες;» Φροντίστε αντίθετα να του δείξετε ενθουσιασμό για το κατόρθωμά του. Άλλωστε δεν αποκλείεται η υποψία σας να είναι άδικη και όπως να έχει το πράγμα θα πρέπει να αποφεύγετε να τον πληγώσετε.
Από την εφημερίδα «Κυνηγός & Περιβάλλον» του Κυνηγετικού Συλλόγου Σιδηροκάστρου & Περιχώρων.
Υ.Γ. Αυτό το είχε γράψει η εφημερίδα «ΒΗΜΑ» στις 6/9/1970
Δεν νομίζετε ότι ισχύουν και σήμερα;
