ΚΥΠΡΟΣ
Καιρούς τώρα ακούμε μέσω τηλεοράσεων, διαβάζουμε μέσω εφημερίδων ή site για σοβαρές υποθέσεις λαθροθηρίας, τις οποίες η υπηρεσία θήρας ή ο Ουλαμός πάταξης της λαθροθηρίας κατάφεραν να πατάξουν και να φέρουν ενώπιον της δικαιοσύνης. Πολλές φορές πρόκειται για αδίστακτα εγκληματικά στοιχεία, τα οποία έχουν βρει τρόπους για να μαζεύουν εύκολο χρήμα και άλλες φορές πάλι πρόκειται για νεαρά άτομα, τα οποία δεν έχουν καμία περιβαλλοντολογική συνείδηση ή περιβαλλοντική παιδεία και λειτουργούν βάσει της ανωριμότητάς τους ή της επίδρασης άλλων ατόμων του στενού τους περιβάλλοντος.
www.capitalnews.com.cy
Όλοι αυτοί δρουν εις βάρος του νομοταγούς κυνηγού, ο οποίος πληρώνει την άδειά του κάθε χρόνο, τους φόρους του για τα σκυλιά του, καθώς επίσης ενισχύει και οικονομικά εκατοντάδες επιχειρήσεις, οι οποίες εξαρτώνται από τη δραστηριότητα του κυνηγιού. Όλοι αυτοί κλέβουν το θήραμα του νόμιμου κυνηγού, ενώ το χειρότερο από όλα είναι ότι πολλές φορές αυτή τους η πράξη γίνεται με τόση μανία και σε τόσο μεγάλο βαθμό που κυριολεκτικά προκαλούν ανεπανόρθωτα πλήγματα στο περιβάλλον. Σε ορισμένες περιοχές που κάποτε θεωρούνταν πολύ πλούσιες σε θήραμα, σήμερα δεν υπάρχει τίποτα, αφού ακόμη και ο μητρικός πληθυσμός έχει εξαφανιστεί. Ενώ λοιπόν μετά από πολλή προσπάθεια, αρκετά έξοδα και κόπο, ορισμένοι από αυτούς οδηγούνται ενώπιον της δικαιοσύνης, η δικαιοσύνη δείχνει να είναι τυφλή. Δυστυχώς, ορισμένοι δικαστές δεν μπορούν να δούνε τη σοβαρότητα των αδικημάτων, όπως ούτε και το γεγονός ότι ορισμένα από αυτά τα άτομα το κάνουν κατ’ επανάληψη και χωρίς ίχνος σεβασμού έναντι του νόμου, της πολιτείας και των συμπατριωτών τους.
Σήμερα η πάταξη της λαθροθηρίας είναι ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα. Από τη μια οι οικονομικές αδυναμίες του κράτους δεν επιτρέπουν τη σωστή και ουσιαστική στελέχωση των αρμοδίων σωμάτων και από την άλλη η τεχνολογία είναι υπέρ των λαθροθηρών. Κινητά τηλέφωνα, διόπτρες νυχτερινής όρασης, σιγαστήρες, σκοποί, εκπαιδευμένα σκυλιά και ένα σωρό άλλα μέσα χρησιμοποιούνται για να αποδεκατίζουν κάθε βράδυ το θήραμα.
Οι θηροφύλακες πολλές φορές γίνονται δέκτες απειλών, όπως για παράδειγμα τους πυρπολούν τα αυτοκίνητα, τους πυροβολούν, ρισκάρουν τη ζωή τους για το καθήκον τους. Όταν λοιπόν καταφέρουν με μεγάλο κόπο να συλλάβουν λαθροθήρες, αρχίζει μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία.
Μέχρι ο κλητήρας να βρει τον κατηγορούμενο για να τον κλητεύσει στο δικαστήριο, γιατί υπήρχαν και περιπτώσεις όπου τον γύρευαν για τρία χρόνια και μέχρι να δικαστεί η υπόθεση, ο καιρός περνάει. Τότε λοιπόν μετά από αρκετό διάστημα καταλήγει η υπόθεση στο δικαστήριο μετά από τέσσερα περίπου χρονάκια. Εκεί, αν ο ύποπτος δεν παραδεχθεί, θα θέλουμε ακόμη 1-2 χρονάκια μέχρι να δικαστεί η υπόθεση. Ωστόσο, αν παραδεχθεί, τότε στην απόφαση της ποινής συμβάλλουν πολλά πράγματα, όπως το μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε. Ο δικηγόρος θα προσπαθήσει να παίξει με τις ευαισθησίες του δικαστή και κάπου εκεί ξεκινάει η παράσταση. «Κύριε δικαστά, μετανόησε ο πελάτης μου, είναι άνεργος , έχει παιδιά ανήλικα, έχει οικονομικά προβλήματα, προβλήματα υγείας και πάει λέγοντας». Έτσι, με βαριά καρδιά ο δικαστής βγάζει ως ετυμηγορία τριακόσια ευρώ πρόστιμο στον κατηγορούμενο, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ίδιος έχει μετανιώσει και ότι δεν έχει ξαναπέσει στο έγκλημα της λαθροθηρίας εδώ και τέσσερα χρόνια τώρα. Ή μήπως έχει και απλά δεν έχει συλληφθεί…Από μέσα του ο κατηγορούμενος γελάει, ξέρει ότι το πρόστιμο αυτό είναι ένας νυχτερινός περίπατος και 4-5 λαγουδάκια. Άσε που τα χρήματα που έβγαλε όλα αυτά τα χρόνια από τη λαθροθηρία, μέχρι να δικαστεί η υπόθεση, τον έχουν καλύψει και με το παραπάνω.
Κάπως έτσι λοιπόν, η λαθροθηρία για χρόνια τώρα, όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά ενθαρρύνεται. Οι λαθροθήρες ξεθαρρεύουν και συνεχώς ξεπροβάλουν νέα άτομα στο χώρο της λαθροθηρίας. Ακόμη και άτομα, τα οποία κάποτε ήταν νομοταγείς πολίτες με όλα αυτά που αντικρίζουν τους πνίγει το παράπονο, το δίκιο τους. «Γιατί εγώ να καταβάλλω τόσο κόπο, τόσο μόχθο και να πηγαίνω για κυνήγι με μια συνεχή απογοήτευση, ενώ κάποιος άλλος το προηγούμενο βράδυ ξεπάστρεψε με ευκολία το κυνήγι από την περιοχή που κυνηγώ».
Επιπλέον, ο φόρτος εργασίας που έχουν οι δικαστές πολλές φορές τους οδηγεί σε όχι και τόσο σωστές αποφάσεις. Αυτό είναι φυσιολογικό και λογικό. Σκεφτείτε ένας δικαστής να δικάζει επτά υποθέσεις την ημέρα και η μία να έχει να κάνει με σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκου, η άλλη με ξυλοδαρμό, η άλλη με ναρκωτικά και στο τέλος να έρχεται και μια υπόθεση για λαθροθηρία. Είναι λογικό ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί μετά από όλα αυτά να δει τη σοβαρότητα του αδικήματος αντικειμενικά.
Έτσι, λοιπόν, και αρκετοί νομοταγείς κυνηγοί καταλήγουν στην απόφαση ότι δεν αξίζει τον κόπο ούτε να είσαι νομοταγής ούτε να εκτρέφεις και να εκπαιδεύεις σκυλιά ούτε να σέβεσαι τους νόμους. Ως αποτέλεσμα να οδηγείται και το κυνήγι στην καταστροφή μαζί με πολλά άλλα πράγματα.
Με την διαμαρτυρία που είχε γίνει από τον Δικηγορικό Σύλλογο αναφορικά με την καθυστέρηση στην εκδίκαση υποθέσεων, θα έπρεπε οι υπεύθυνοι να σκεφτούν σοβαρά και να δημιουργήσουν δικαστήριο ή να ορίσουν δικαστές που θα εκδικάζουν μόνο υποθέσεις για εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος. Υποθέσεις λαθροθηρίας, λαθραλιείας, κακομεταχείρισης ζώων, μόλυνσης του περιβάλλοντος και διάφορα παρόμοια θέματα. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούν να αποτραπούν τέτοιες πράξεις και να δούμε σε πολλά θέματα άσπρη μέρα.
