»ΟΧΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ»…αυτο λεει η κοινη – ψυχρη λογικη! παραταμε το ζεστο σπιτακι,τη γκομενα τη γυναικα τα παιδια την οικογενεια τους φιλους πολλες φορες, χανουμε τον υπνο μας ξυπνωντας χαραματα χωρις να εχουμε προλαβει να ξεκουραστουμε και παιρνουμε το δρομο για τα βουνα….!!!εξοδα ατελειωτα βενζινες διοδια τροφες για τα σκυλια φυσιγγια εξοπλισμος ρουχα αρβυλα—αδεια 150 ευρω— και και και και…ολοι αυτοι οι λογοι κανουν τους γυρω να λενε καλα τρελος εισαι που πας για κυνηγι!!! ΑΛΛΑ… για ποια λογικη μιλαμε? αυτη τελειωνει οταν αρχιζει το κυνηγι , αυτο το αχορταγο παθος η ανεπαναληπτη αισθηση που προσφερει η επαφη με το θηραμα ενω βρισκεσαι εξω στη φυση αυτο το ξυπνημα των αρχεγονων ενστικτων μας και τοσα αλλα μοναδικα συναισθηματα δεν υπαρχει αλλος τροπος να τα νιωσουμε!!! αυτο που μας συμβαινει ειναι μοναδικο,συλλογιζομαι πολλες φορες ποσες ωρες αφιερωνω στο κυνηγι και δεν εννοω μονο πανω στο βουνο αλλα και σε συζητησεις με φιλους διαβασμα περιοδικων φορουμ και γενικοτερα ενημερωση και το συμπερασμα ειναι οτι ολη μας η ζωη περιστρεφεται γυρω απο το κυνηγι!!! αναρωτιεμαι γιατι καποιοι επιμενουν να το λενε χομπυ…ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ!!!!
συμφωνω με οσα λες. αλλα μαλλον δεν ειδες ποια ειναι η “διαφωνια ” μας εδω…η διαφωνια δεν ειναι αν αξιζει να αφηνεις τις ανεσεις για να πας για κυνηγι και για την συγκινηση που αυτο σου προσφερει (και επαναλαμβανω η συγκινηση δεν ειναι το κρεας τοσο, οσο η συναντηση, ειδικα αν δεν ειναι τυχαια). η διαφωνια ειναι για το αν αξιζει να κανεις ολες αυτες τις θυσιες, οταν ξερεις οτι αυτη την συγκινηση δεν θα την παρεις ποτε (η εστω οχι συχνα) επειδη δεν υπαρχει θηραμα με το οποιο να συναντηθεις , φιλε μου…
το λες και μονος σου εξαλου :
“αυτο το αχορταγο παθος η ανεπαναληπτη αισθηση που προσφερει η επαφη με το θηραμα”.
η επαφη με το θηραμα…δεν θελουμε να μας εγγυηθει κανεις οτι καθε μερα θα βλεπουμε θηραματα. η οτι θα τα καρπωνομαστε. θελουμε να μας εγγυηθει ομως καποιος οτι εχουμε καποιες πιθανοτητες να τα συναντησουμε, γιατι υπαρχουν και δεν εξαφανιστηκαν απο τις ανθρωπινες βλακειες, λαθη,παραλειψεις, εγκληματα κτλ…
το ωραιο στο κυνηγι ειναι οτι οταν πας στο βουνο δεν ξερεις τι θα συναντησεις, που και ποτε.
αυτο το ωραιο χαλαει, οταν πας συστημενος και ξερεις οτι 100% θα συναντησεις το θηραμα και χαλαει ακομα περισσοτερο οταν ξερεις οτι 100% δεν θα συναντησεις κανενα θηραμα γιατι πολυ απλα δεν υπαρχει πλεον…
αυτο που ζουμε σημερα ειναι καταντια! το να λιγοστεψουν απλα λιγο ορισμενα θηραματα, δεν ειναι και τοσο τραγικο. λες οκ, θα φτιαξω καλυτερο σκυλο, θα εξοπλιστω καλυτερα θαθαθαθα και θα επιβιωσω στις νεες συνθηκες. το να λιγοστεψουν ομως τοοοσο πολυ τα θηραματα στο σημερινο τραγικο σημειο (ειδικα τα αποδημιτικα) αυτο σε αποκαρδιωνει και σε απογοητευει.
οταν ξερω οτι σε ενα βουνο πχ που καποτε υπηρχαν 100 περδικες , τωρα υπαρχουν 30, θα παω… οταν ομως δεν υπαρχουν ουτε οι 30 αλλα εχουν μεινει απο καμια εως 5 τι να παω να κανω? να κυνηγαω καρακαξες? ποια ειναι η συγκινηση? πως θα δω φερμα? πως θα ανεβουν οι παλμοι μου? πως θα νιωσω αυτη την αρχεγονη κατασταση-ενστικτο που λεμε? μονος μου? θα φερμαρω εγω μηπως κανενα βραχο και θα προσποιουμε οτι ειναι λαγος, για να ζησω το ονειρο? 😀
αυτο που λεει ο φιλος για την ευβοια…εμεις στην μακεδονια πλεον ορτυκι βλεπουμε με τα κυαλια. που?στην μακεδονια. που καποτε (5 χρονια πριν οχι πιο παλια) γινοταν ο χαμος και ερχοταν η μιση Ελλαδα να κυνηγησει στα μερη μας. τωρα βγαινεις και βλεπεις μονο γαλιανδρες καρακαξες και δεκαοχτουρες οπως ειπε και ο φιλος…
δεν ειναι οτι μειωθηκαν τα πουλια απλως. ειναι οτι στερεψαν. υπαρχει διαφορα
και ναι, δεν θα σταματησουμε να ειμαστε κυνηγοι και να ελπιζουμε. απλα λεω οτι το βασικο στο κυνηγι ειναι η συναντηση με το θηραμα, γιατι απο αυτην ξυπναν τα κυνηγετικα ενστικτα και οι απολαυσεις που μας δινει το κυνηγι
φιλικα