δοκιμες οπλων

[indent]

Τώρα για το θέμα ταλέντου , μην έχεις καμία αμφιβολία ότι έχεις στο Trap , όπως και ο leo στο skeet . Το θέμα είναι να το καλιεργήσεις σωστά με την βοήθεια ενός καλού προπονητή (αυτό κι’ αν είναι δυσεύρετο είδος) και θα φθάσεις ψηλά.

Εχουμε,έχουμε προπονητή ή μάλλον προπονητές μιά κ όποιος ρίχνει σέ δίσκους αυτόματα -μαζί κ γώ- αποκτάει κ τήν ειδιότητα του. Χρήστος.

[/indent]

[indent]

¨Οσο αναφορα το θέμα μας .. το DT μέχρι τώρα με εχει καταστρεψει. Αν και με τα την αγορα του σταματησα το σκοπευτηριο και δεν προλαβα να το ρυθμίσω καλά. Μια τελευταια διορθωση στο ρυθμιζόμενο κοντακι μου εδω σε 3 πουλες 20 αρια. Το εριξα και στον τελευταιο αγώνα όπου φανηκε ότι δεν το “ξερω” και δεν με “ξερει” το οπλο. Κατα τα αλλα λειτουργικά το κρίνω κορυφαίο και απο ποιότητα κατασκευής είναι ΑΡΙΣΤΟ. Ουσιαστικά απο την Ανοιξη θα ξεκινήσω να το ρίχνω και θα δούμε.

Μάκη γνωρίζεις πώς μέ τήν κάθε αλλαγή όπλου σκοπευτικού ή κυνηγητικού απαιτήται περίοδος προσαρμογής-ρυθμίσεων-εκμάθησης γιά νά εξαφανιστεί τό “χάσιμο” (σκοπευτική ορολογία) πού επικρατεί μέχρι νά βρεθεί η συνεργασία πού είναι απαραίτητη γιά καλή απόδοση ! Τό οτι είναι πολύ λειτουργικό τουφέκι κ καλοκατασκευασμένο, κάτι πού νά βοηθήσει σέ διαχρονικότητα, είναι απολύτως βέβαιο. Καλά έκανες κ προχώρησες σέ ανώτερες βαθμίδες οπλοκατασκευαστικές.   Χρήστος.

[/indent]

Λοιπόν , οι εντυπώσεις μου μέχρι τώρα είναι οι εξής για το ακριβοπληρωμένο μου απόκτημα:

• Το στήσιμο του όπλου είναι εξαιρετικό ( ζύγισμα , κλίσεις κοντακίου κτλ. ) και ταιριάζει απόλυτα στο στυλ που ρίχνω – control , χωρίς υπερβολικά γρήγορες τουφεκιές.
• Παρά τα κιλά του (4.040) και τους 80 πόντους κάνες κουνάει πολύ καλά , χωρίς να είναι υπερβολικά ζωντανό ή δύσκολο να το ξεκινήσεις.
• Όταν ξεκινήσει το όπλο είναι τραίνο και σου δίνει την δυνατότητα για καλές δεύτερες τουφεκιές όπου χρειάζονται .
• Η ανάκρουση του είναι μηδενική , όπως και η αναπήδηση στομίου , σχεδόν με ότι φυσίγγι έχω δοκιμάσει ( ακόμη και με 36γρ).
• Ο αυλός 18.6 έχει πολλές ιδιοτροπίες στα φυσίγγια και θέλει πειραματισμό για να βρείς αυτά που του ταιριάζουν.
• Οι κάννες του είναι όντως εξαιρετικές , με μέσο βάρος για το μήκος τους (1.630 γρ)
• Οι σκανδάλη του σε κάνει  να καταλαβαίνεις που είναι τα λεφτά σε ένα perazzi.
• Η επιλογή των τσοκ σε ένα τραποντούφεκο είναι για μένα απαραίτητο στοιχείο , καθώς οι κατανομές από φυσίγγι σε φυσίγγι διαφέρουν σημαντικά και θεωρώ σημαντικό το να τις φέρεις εκεί που θέλεις .
• Το μόνο που θα άλλαζα  είναι η επιλογή της πάπιας , την οποία θα ζητούσα όλη ψαθωμένη και όχι μόνο στο κάτω μέρος όπως είναι τώρα.

Το βασικότερο για μένα είναι ότι το όπλο μου δίνει πιάτα και έχει πραγματικά διαφορετική αίσθηση απο οτιδήποτε άλλο έχω δοκιμάσει…

Υπάρχει όμως και ένα μεγάλο κακό!

Όταν μάθεις να ρίχνεις με perazzi , όλα τα άλλα σου φαίνονται κάπως…

Οπότε κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον με βλέπω να πουλάω όλα μου τα κυνηγετικά όπλα και να αγοράζω ένα MX12 κυνηγετικό…

Μάκη , όπως μας είπε και γνωστός έμπειρος και παλαιός σκοπευτής , με χιλιάδες φυσίγγια στο ενεργητικό του:

«Το control ρίξιμο φέρνει τα σκορ και μάλιστα τα σταθερά σκορ , αλλά όλους μας πιάνει η μ…κια και θέλουμε να κάνουμε τους showmen…»

Καλά τα «καπνίσματα» στα πιάτα , αλλά ψηλά σκορ φέρνουν όταν είσαι στην μέρα σου .Είναι δίκοπο μαχαίρι.

Εγώ θα ακολουθήσω την συμβουλή που μου έδωσε ο φετινός  πρωταθλητής του Trap :«Βρές τον χρόνο σου και κράτησε τον σταθερό, ανεξάρτητα αν αυτός είναι γρήγορος ή αργός».

Το DT τώρα , μπορείς να το ζωντανέψεις με λίγο βάρος πίσω , μέσα στο κοντάκι , αν το θέλεις πιο γρήγορο.Πάντως θέλει 2000-3000 φυσίγγια για να το συνηθήσεις .

Υ.Γ. (Εγώ σου είχα πει να πάρεις Perazzi) 

[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από androu στίς 04 Οκτώβριος 2006

Μάκη , όπως μας είπε και γνωστός έμπειρος και παλαιός σκοπευτής , με χιλιάδες φυσίγγια στο ενεργητικό του:

«Το control ρίξιμο φέρνει τα σκορ και μάλιστα τα σταθερά σκορ , αλλά όλους μας πιάνει η μ…κια και θέλουμε να κάνουμε τους showmen…»

Καλά τα «καπνίσματα» στα πιάτα , αλλά ψηλά σκορ φέρνουν όταν είσαι στην μέρα σου .Είναι δίκοπο μαχαίρι.

Εγώ θα ακολουθήσω την συμβουλή που μου έδωσε ο φετινός  πρωταθλητής του Trap :«Βρές τον χρόνο σου και κράτησε τον σταθερό, ανεξάρτητα αν αυτός είναι γρήγορος ή αργός».

Το DT τώρα , μπορείς να το ζωντανέψεις με λίγο βάρος πίσω , μέσα στο κοντάκι , αν το θέλεις πιο γρήγορο.Πάντως θέλει 2000-3000 φυσίγγια για να το συνηθήσεις .

Υ.Γ. (Εγώ σου είχα πει να πάρεις Perazzi) 

[/indent]

Εχθές ήμουν αρρωστος και καθόμουν μετα απο καιρό ύσηχος στο σπίτι. Εβγαλα το 682 και το εβαλα δίπλα στο DT προκειμένου να δώ τι είναι αυτο που δεν μου καθεται σε αυτο το όπλο. Είναι κατι ρε γμτ .. επωμίζω το 682 και αίσθανομαι βολεμένος πιανω επωμίζω το DT .. χμ χμχ .. ΤΕΛΙΚΑ ΕΒΡΗΚΑ.

1ον) η ρίγα είναι εντλώς διαφορετική. Γνωριζα ότι στο DT είναι υπεριψωμένη και αυτή ήταν αιτία ψιλοντουφεκίσματος που την ηθελα ομώς διαπίστωσα ότι  ειναι λεπτότερη και πολύ καλώς είναι για να εχεις οπτικό πεδίο. ¨Ομως αυτό δεν το εχω συνηθίσει. Αυτο ήταν και ο λόγος που το perazzi Που δοκίμασα που φανηκε ποιο “φιλικο”.

2ον) το pitch ήταν διαφοερετικό και το διόρθωσα. Με το pitch σηκώθηκαν και ελαχιστα αλλα όσο χρειαζόταν οι καννες. Επίσης ρύθμισα το πελμα ακριβώς με σταθερή κλίση εμπρός και πίσω τυπου δηλαδη mode carlo.

3ον) εστριψα λίγο το πέλμα όπως είχα κανει και στο 682 και αυτό ήταν ΕΙΔΑ ΦΩΣ. Τελικά θεωρώ ότι εχω μία ιδιαιτερότητα στον ώμο στο σημείο που πατα το πέλμα και χρειαζομαι αυτο το στρίψιμο.

Τέλος φίλε Γιαννη .. ο χρόνος που με είδες σε 1 αγώνα στην Αθήνα μετα απο αποχή ενός ετους να ρίχνω είναι ο ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΜΟΥ χρόνος. Μπορεί αυτο να σου φαίνεται παραξενο αλλα αυτός είναι ο χρόνος μου απο τότε που ρίχνω τραπ. Το Νουμερο στην Αθήνα ήταν φυσιολογικό καθώς δεν είχα προσαρμοστεί απο ότι καταλαβα στην πορεία του χρόνου όπου αλλαξα ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ στον τρόπο ριξίματος μου κρατώντας ως μοναδικό σταθερό τον χρόνο μου. O χρόνος αυτός δεν είναι υπό πίεση αλλα είναι απόλυτα φυσιολογικός και ελένξιμος. Εχει να κάνει όμως με το πώς βλέπω. Με το DT θεωρώ ότι μέχρι τώρα απλα δεν εβλεπα καλα. Περί του χρόνου μου μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο ΧΡήστος με τον οποίο ρίχνουμε μαζί και προπονητικά. Μαλιστα εκεί κοντα είναι και ο χρόνος του Χρήστου. Σε αυτον τον χρόνο σπαω τα πιατα και όταν τον αυξάνω απλα ΔΕΝ τα σπαω. Μου εχει τύχει να εχω χαθεί καποιο διαστημα χωρίς να εχω καταλάβει ότι εχω αυξησει τον χρόνο μου παρασυρόμενος απο ηρεμία ή απο αλλους που προπονούμαστε μαζί. ΟΛΑ μου τα χασίματα μεχρι τώρα εχουν να κανουν με τον χρόνο μου. Ειναι όμως συνδυασμός πολλών παραγόντων οπτικού ερεθίσματος και κυρίως ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗΣ. Τώρα που διόρθωσα και εφερα το DT εκεί που νομίζω .. πιστευω πως θα ερθει αυτοπεποίθηση – χρόνος και αρα αποτελεσμα.

Τέλος μην ακούς τον Χρήστο για την παπια. Τα χεράκια του ειναι πολύ μαλακά απο το να χαίδευει το browning του και για αυτό ερεθίζονται ευκολα  

Δεν είναι τόσο απλό να ανοίξεις τα τσοκάκια ρε Γιάννο. Μιλάμε για αποχρωμίωση καννών, τρίψιμο και καινούρια εξωτερική βαφή.

Δεν το επιτρέπει…

Μήπως δεν είναι οι δίσκοι όπως πρέπει? Νομίζω πως οι σωστοί δίσκοι πρέπει να σπάνε όταν πέφτουν κάτω. Εξάλλου 2-4 σκάγια είναι πολλά. Μάλον απαράδεκτο να μην σπανε