Παρόλο που στην κεντρική και νότια Ελλάδα δεν υπάρχουν πεδινές πέρδικες θα ήθελα να συζητήσουμε την αποτελεσματικότητα τους στην εκπαίδευση κυρίως των πρωτόβγαλτων κυνηγόσκυλων.
Από τις αρχές Ιουλίου οι Μακεδόνες συνάδελφοι ξεκινούν τα εκπαιδευτικά. Τα πουλιά έχουν ξαναγίνει κοπάδια, με τα νεαρά φετινάρια τον πρώτο καιρό τουλάχιστον να δέχονται φέρμα ακόμα και από τα άπειρα νευρικά κουτάβια.
Έχω δει πεδινές τόσο στον κάμπο της Πτολεμαίδας που κυνηγώ στην έναρξη όσο και στις γύρω περιοχές της Θεσσαλονίκης.
Έχω την εντύπωση ότι την κατάλληλη εποχή αποτελούν τον καλύτερο τρόπο εκπαίδευσης. Μπορείς να ελέγχεις ικανοποιητικά τον σκύλο ώστε να κάνεις τις όποιες διορθώσεις και οι αριθμοί των πουλιών είναι τέτοιοι που θα δώσουν την ευκαιρία στον νεαρό σκύλο να δει πολύ θήραμα.
Εμείς εδώ κάτω είμαστε αναγκασμένοι να παιδευόμαστε στην Κωπαίδα με τα λιγοστά τοπιάρικα ορτύκια σε ακατάλληλα πεδία με πολύ ψηλό τριφύλλι.
Κάνουμε 250 χιλιόμετρα και είμαστε ευχαριστημένοι αν δει ο σκύλος μας 2-3 ορτύκια-δρομείς.
Αφήστε τις χιλιάδες ποντίκια που κυκλοφορούν στα τριφύλλια κάνοντας ζημιά στα κουτάβια.
Η άλλη περίπτωση εκπαιδευτικών, μιλάω για τις τσούκαρ στα γύρω βουνά, δέχονται τέτοια πίεση τα Σαββατοκύριακα που μόλις αντιληφθούν σκύλο, ή σηκώνονται κατευθείαν είτε ποδαρώνουν. Πάντως είναι καλύτερα απ ότι στην Κωπαίδα αν μπορεί κάποιος να πηγαίνει καθημερινές. Η πιο κατάλληλη εποχή είναι μετά την έναρξη του κυνηγιου που αδειάζει το βουνό και ηρεμούν τα πουλιά.
Αυτό που μας μένει λοιπόν είναι να σταθούμε τυχεροί και να πέσουμε σε κανα δυό περασματάκια τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη μπας και δουν τα κουτάβια μας θήραμα.
Φυσικά εννοείται ότι σ αυτή την περίπτωση δεν τουφεκάμε τα κουτουλημένα . Ρίχνουμε μόνο σε φερμαρισμένα και έχοντας τον νού μας στην πρόοδο του σκύλου και όχι στο θήραμα.
Δεν αξίζει λοιπόν να κάνουμε μερικά ταξίδια στην Βόρεια Ελλάδα για πεδινές και ίσως να θυσιάσουμε λίγο χρόνο από το πραγματικό κυνήγι στην εκπαίδευση ?
’λλωστε η πρώτη κυνηγετική χρονιά ενός σκύλου δεν προσφέρεται για το γέμισμα της τσάντας.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΜΕ ΠΕΔΙΝΕΣ
-
Εγώ έχω ακούσει οτι η καλύτερη περίοδος για εκπαίδευση στις πεδινές είναι τον Μάρτιο, Κωστή. Τότε τα πουλιά έχουν γίνει ζευγάρια και δέχονται περισσότερο τον σκύλο στην φέρμα. Το έχω ακούσει από άνθρωπο με μεγάλη εμπειρία στην εκπαίδευση. Τώρα εάν κάνω λάθος δεν το γνωρίζω. Σε αντίθεση το τοπιάρικο ορτύκι δεν είναι οτι το καλύτερο όπως λες και εσύ για το ξεκίνημα ενός σκύλου διότι ποδαρώνει συνεχώς με αποτέλεσμα να μην έχουμε σταθερή φέρμα από τον νεαρό μας σκύλο.
ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΜΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΠΕΔΙΝΕΣ η “ΤΣΙΛΙΕΣ” ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΘΥΡΕΥΣΗ ΤΗΣ. ΑΚΟΜΗ κ ΠΡΙΝ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΣΕ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ κ ΤΟ ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ (ΔΥΝΑΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ). ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑ ΤΡΩΚΤΙΚΑ ! ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΠΩΣ ΟΣΟ ΑΚΡΑΙΟ κ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΠΟΛΛΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ(ΓΙΑ ΛΙΓΟ η ΠΟΛΥ) ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΧΡΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΑ! ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΞΕΧΩΡΙΖΑΝ ΣΑΝ ΑΡΙΣΤΑ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΝ ΔΙΟΛΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΚΙΩΝ. ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ!
Κώστα όντως είναι καλά τον Μάρτη, αλλά την περίοδο αυτή απαγορεύεται στις καλύτερες περιοχές. Έπειτα γίνονται αγώνες όλα τα Σαββατοκύριακα και γενικά υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στον κάμπο. Οπότε μοιραία τα πουλιά γίνονται νευρικά και χρειάζεται επιμονή στους νεαρούς. Καλύτερα είναι τον Φλεβάρη που όλοι βρίσκονται στο κυνήγι και επιτρέπονται παντού τα εκπαιδευτικά.
Τον Ιούλιο είναι καλύτερα για τα πρωτόβγαλτα σκυλιά λόγω νεων πουλιών και μεγαλύτερου αριθμού θηραμάτων κ.λ.π.
Τον περασμένο Μάρτιο έκανε το κουτάβι μου εκεί τις πρώτες του εξόδους σε θήραμα. Δυστυχώς μόλις αντιλήφθηκε τι παίζεται φύγαμε.
Χρήστο τα ποντίκια είναι μεγάλο πρόβλημα ειδικά για τις ηπειρωτικές φυλές. Αν δεν έχει και ορτύκια τότε είναι φυσικό κι επόμενο το κουτάβι να δείξει ενδιαφέρον γι’ αυτά τα ζωάκια που μυρίζουν τόσο πολύ, βγάζουν περίεργες φωνές και τρέχουν μέσα στα πόδια του.
Το Πάσχα έπεσα μόνο μια μέρα σ’ ενα ψιλοπερασματάκι. Το κουτάβι αγνόησε παντελώς τα ποντίκια και έψαχνε μανιοδώς τα ορτύκια. Στα πρώτα που βρήκε του την χάλασα εγώ γιατί νόμισα ότι έχει φερμάρει ποντίκι επειδή ιχνηλάτησε για λίγα μέτρα πριν ακινητοποιηθεί.
Το ίδιο συνέβη με τις χελώνες στο βουνό. Έκοψε όμως γρήγορα την φέρμα σ’ αυτές. Αν δεν έχει αναθυμίαση από πουλιά πάει στην χελώνα αλλά δεν την φερμάρει, έχει καταλάβει ότι δεν με ενδιαφέρει.
ΠΑΙΔΙΑ ΜΗΠΩΣ ΞΕΧΝΑΤΕ ΟΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΠΕΔΙΝΕΣ?
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από kostask στίς 14 Ιούνιος 2005
Χρήστο τα ποντίκια είναι μεγάλο πρόβλημα ειδικά για τις ηπειρωτικές φυλές. Αν δεν έχει και ορτύκια τότε είναι φυσικό κι επόμενο το κουτάβι να δείξει ενδιαφέρον γι’ αυτά τα ζωάκια που μυρίζουν τόσο πολύ, βγάζουν περίεργες φωνές και τρέχουν μέσα στα πόδια του.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΥΛΛΕΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΜΕ “ΗΜΕΡΑ” ΟΡΤΥΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΜΥΡΩΔΙΕΣ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ΕΙΧΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΛΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ κ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΕΙ. ΤΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΟ ΧΑΤΗΡΙ κ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ……. ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ κ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΠΟΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΟΣΑ ΕΧΩ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΕΓΩ κ ΓΝΩΣΤΟΙ ΜΟΥ (ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΟΙΝΤΕΡ) ΠΡΩΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΡΩΚΤΙΚΟΣΚΥΛΑ κ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΕΞΟΔΟΥΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΟΡΤΥΚΙΑ . ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ κ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ! ΤΗΣ ΕΙΧΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΞΟΔΟΥΣ κ ΔΕΝ ΕΧΑΝΑ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΧΡΟΝΟ! ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ!
[/indent]
Υπάρχει και το άλλο ζήτημα με τι πεδινές το καλοκαίρι, εγώ ανέβηκα πέρυσι 1η φορά για 3 μέρες τέλη Αυγούστου για να πα΄θιάσω τον 15μηνό που είχα, πολύ φερματζής και πολύ καλός στον άερα, εχοντας περάσει και εκπαίδευση ακινησιάς, στα ορτύκια στην Κωπαϊδα είχαμε μεγάλο προβλημα φερμάριζε αλλά σπανιότατα σηκωνόταν το πουλί , ετσι έπεφτε και το σχετικό μάλωμα λόγω ότι πολλές φορές νόμιζα ότι φερμαριζε ποντίκια, Το αποτέλεσμα, τα κοπάδια μεγάλα 15- 25 πουλιά ό σκύλος τα φερμάριζε από μεγάλες αποστάσεις ποδαρώνανε τα ποντάριζε πάλι για μεγάλη απόσταση, δεν έσπαγε με τίποτα την φέρμα λόγω πολύ έντονης μυρωδιάς, τόσα πουλιά μαζεμένα, στο τέλος σηκωνόταν τα πουλιά 60-70 μέτρα μπροστα, και ο σκύλος δεν έπαιρνε χαμπάρι τίποτα, Πόλύ καλύτερη δουλεία έγινε τον Φεβρουάριο, όπου τα πουλιά ήτε ήταν μικρότερα κοπάδια 6-10 πουλιά ήτε ζευγάρια, ο σκύλος μπορούσε και δούλευε περισσότερη ώρα και γενικά έγινε δουλειά. Φέτος θα σταματήσω ανεβάινοντας για ορτύκια, πολλες συναντήσεις μπορείς να δουλέψεις τον σκύλο σαν σε στητό, αλλά είναι άγριο,
Παντελής
Κωστα ξερεις πολυ καλα οτι στισ ζωνες εκπαιδευσεις οπωσ η Ραιδεστος τα πουλια ειναι πολυ λιγα εως ανυπαρκτα!Ασε που απο τη πιεση που τρωνε ολο το χρονο δεν ξερω αν γεννανε κιολας η’ αν γεννησουν να παρατησουν τη φωλια!Καθε χρονο και λιγοτερα!Και στη Λητη πανω απο το δρομο αν πασ επιτρεπεται,για πηγαινε ομωσ να βρεις πουλια!
Τελικά κάτι οι απαγορεύσεις, κάτι το ότι στην κωπαίδα υπάρχουν τα γνωστά προβλήματα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος πέρα από την εκπαίδευση στην διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου.
Πάντως οι εκτροφείς στην Θεσσαλονίκη αλλά και πολλοί Αθηναίοι δουλεύουν τα νεαρά τον Ιούλιο – Αύγουστο με καλά αποτελέσματα.
Τον Αύγουστο στην Πτολεμαίδα συναντάω συχνά κοπαδάκια με πεδινές στις καλαμιές ανάμεσα στα καλαμπόκια.
Τα κοπάδια αποτελούνται από 8-15 πουλιά. Παλιότερα με τα πόδια και πέρυσι με το κοκεράκι μας επέτρεπαν να πλησιάσουμε πολύ κοντά πριν σηκωθούν για να μπουν στα καλαμπόκια. Συνήθως στα ίδια χωράφια έβρισκα και ορτύκια.
Το Φλεβάρη είναι καλή περίπτωση, αλλά τι θα κάνεις θα κόψεις από την μπεκάτσα ένα 19μηνο σκύλο για να τον πας στις πεδινές? Εντάξυ αν έχεις ένα κουτάβι 8-9 μηνών είναι σαφώς προτιμότερο να δουλέψει στις πεδινές όπου θα έχει πραγματικό όφελος.
ΑΝ Κ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΠΕΔΙΝΕΣ ,ΦΕΤΟΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΠΑΩ .ΠΑΝΤΩΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΕΔΙΝΕΣ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΚΩΠΑΙΔΑ! ! !
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ Κ ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΝ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΗΡΑΜΑ.
τωρα μπαινεις σε ενα θεμα πολυ βαθυ!!!που ειναι οι οργανωσεισ μας?που πανε τα λεφτα μας?παραπονιουνται για το συλλογο στο Αιγαλεω και ολοι ειναι ιδιοι!δεν μπορουν να αμολυσουν πεδινες στη κωπαιδα?να φτιαξουν χωρο εκγυμνασεις σκυλων με πεδινες?ολοι στα λογια ειναι πρωτοι και στη μασα εργα δεν βλεπω!διαβαζω ολα τα περιοδικα και καθε μηνα βλεπω μια απο ενα κυνηγετικο συλλογο δενδροφυτευση!ασ βγουν οι καλοι οι συλλογοι να μας πουν που πανε τα λεφτα μας!παλια πωσ υπηρχαν πεδινες στη κωπαιδα?Για τις ορεινες τι εργα εχουν κανει?μονο λογια οτι θα ασχοληθουν με το ενδημικο θηραμα μπουρδεσ!αμολανε 10 φασιανουσ και μας λενε 1000!ξεφυγα απο το θεμα αλλα ειναι πολυ σημαντικο το ζητημα αυτο οπωσ και το θεμα τησ θηροφυλακης!αν ειναι θηροφυλακη αυτο το πραγμα που εχουν δημιουργησει
Κωστα ξερεις πολυ καλα οτι στισ ζωνες εκπαιδευσεις οπωσ η Ραιδεστος τα πουλια ειναι πολυ λιγα εως ανυπαρκτα!Ασε που απο τη πιεση που τρωνε ολο το χρονο δεν ξερω αν γεννανε κιολας η’ αν γεννησουν να παρατησουν τη φωλια
?????? Τα κοπάδια που ανέφερα ήταν στην Ραιδεστό, αν άλλαξε τίποτα από πέρυσι τον Αυγούστο δεν ξέρω ελπίζω πώς οχι, αλλά και γιατί να άλλαξε κάτι??Πάντως τα κοπάδια πέρυσι είχαν φετινάρια. Ελπίζω να μην τα “χάλασε” κάτι.
Παντελής
Παιδιά στο σεμινάριο που διοργάνωσε ο Ορίωνας στην DIANA, μίλησε ο γνωστός θηραματολόγος κ. Θωμαίδης σχετικά με τις πεδινές πέρδικες.
Σε ερώτηση γιατί δεν πετυχαίνουν οι απελευθερωσεις στην Κωπαίδα, αιτιολόγησε την αποτυχία στην ακαταληλότητα του βιότοπου. Είναι πολύ υγρός και βαλτώδης σε πολλά σημεία του. Οι συχνές βροχές την περίοδο της επώασης των νεοσσών αυξάνουν πολύ την θνησιμότητα. Η πεδινή σ’ αυτές τις περιπτώσεις εγκαταλείπει την φωλιά της.
Ο ιδανικός βιότοπος είναι μεγάλες συνεχόμενες εκτάσεις με σιτοκαλιέργιες όπως ακριβώς αυτές γύρω από την Θεσσαλονίκη.
Γενικά πάντως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα προπονητηρίων στην κεντρική και νότια Ελλάδα. Ελάχιστα ορτύκια μένουν και αυτά εξ αιτίας της μεγάλης πιεσης που δέχονται δεν προσφέρονται για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Είτε το θέλουμε είτε όχι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των κυνηγών κατοικεί στο λεκανοπέδιο. Λογικό είναι να χρειάζονται περισσότεροι χώροι εγγύμνασης.
Θα έπρεπε όλα τα γύρω βουνά με μοιρασμένη ευθύνη των κυνηγετικών συλλόγων να έχουν τσούκαρ. Δεν είναι δυνατόν να γίνεται μόνο απο τον Α΄κυν. Πειραία και να προσπαθούν όλοι οι κυνηγοί του λεκανοπέδιου να χωρέσουν εκεί.
Σε μεγάλες περιοχές της επαρχίας δεν υπάρχουν καν ΖΕΣ. Οι ντόπιοι κυνηγοί ή θα πρέπει να κάνουν 100 χιλιόμετρα ή θα πρέπει να παρανομίσουν.
Κωστα εγω που ακουω απο τους παλιοτερους οτι κυνηγουσαν πεδινες στη κωπαιδα το βραδυ με φακους λενε ψεματα?
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.