Στη σκοποβολη υπαρχουν δυο ειδων “νικες”.
Οι “μικρες” νικες και οι “προσωπικες” νικες.
Στις μεν πρωτες εστιαζεις την προσπαθεια σου στο να σταθεις σε ενα βαρθρο.
Στις “προσωπικες” ειναι ο αγωνας που κανεις με τον ιδιο σου τον εαυτο ωστε να σταθεις σε αυτο το βαρθρο.
Το θεμα δεν ειναι το βαρθρο και το μεταλιο στο στηθος,το θεμα ειναι το τι κανεις εσυ για το πως θα παραμεινεις στο οποιο βαρθρο εχεις διαλεξει.
Φυσικα ολοι οσοι αγωνιζονται ειναι αρχης εξ αρχης νικητες,αρκει να ξερουν οτι εχουν να παλεψουν με τον εαυτον τους.
Το να μην ριξει κανεις καλα,αυτο ειναι ενα αλλο κεφαλαιο που θελει καποια αναλυση.Ας αρκεστουμε στο οτι ο αθλητης δεν ηταν καλα,το μυαλο του αλλου κλπ-κλπ.
Αυτο που εχει σημασια ειναι για το πως ο αθλητης θα διαχειριστει τον ολο ολεθρο ενος αποτυχημενου αποτελεσματος και οχι να εχει φανταστικους εχθρους εν λογω του αποτυχημενου αποτελεσματος .
Απο την “σκοπευτικη σφαλιαρα” δεν εχει γλυτωσει κανεις.
Εκει θα φανει το επιπεδο του καθε αθλητη.
Σκοπος του αθληματος δεν ειναι να γινεις Ο Ντουφεκος,αλλα πρωτα απ΄ολα ανθρωπος και μαλιστα σκεπτομενος.
Αυτα ως προς θεωριτικο σκελος.
Στο τεχνικο,απλα καντε μια αναδρομη στα αποτελεσματα της ταξεως των 19-21 πιατων και δειτε που κατατασσονται οι αθλητες με τετοια αποτελεσματα.
Εξηγησα σε προηγουμενο ποσταρισμα,οτι υπαρχει πολυμηνη απουσια απο το σκοπευτηριο.
Ποσο μαλλον αν ειμουν τακτικος και ειχα στην “πλατη” μου τοσες παλλετες φυσιγγια οπως εχουν ριξει αλλοι.