ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΟΥ ΣΚΥΛΟΥ

8/10/2008
DRAHTHAAR
XANDRA
Γίναμε και ευρωπαίες – παρ΄ όλο ότι ήταν γνωστό από τις αρχές Σεπτεμβρή ότι δεν είχαμε δικαίωμα συμμετοχής στο HEGEWALD λόγω ενός απίθανου μπερδέματος με τα χαρτιά συμμετοχής που έστειλα τελευταίες μερες (ομολογουμένως) οι 2-3 εργασιμες (express -συστημμένο) έγιναν 10+ και τα λεφτά της συμμετοχής επιστρέφηκαν τέλος πάντων απερίγραπτο μπερδεμα- μια και ήδη είχαν γίνει οι προετοιμασίες – ήρθε μαζί μας για την εμπειρία περισσότερο δική μου – για το ταξίδι -ένα σωρό λεπτομέρειες άγνωστες μπορούν να σου χαλάσουν το ταξίδι – βεβαια ούτε η σκύλα ήταν ουσιαστικα έτοιμη έτσι ή αλλιώς στο νερό – έαν περνούσε το νερό που μάλλον δεν θα περνούσε- θα ήταν πολύ οριακό.
Αρχικά έστειλε αδιάβαστους με την συμπεριφορά της στο νερό του 2 φίλους μου (κυναγωγούς) δεν μπήκε αρχικά στο νερό με ζωνανή πάπια και αφού χάθηκε οριστικά η παπια και εμείς πήγαμε να φέρουμε άλλο σκύλι δίνει μία πηδάει μέσα από 70-90 cm και αρχίζει και ψάχνει την πάπια τελικά την βρίσκει στα καλάμια την ξεφωλιάζει και την πιάνει μετά από 10 λεπτά – ξανά μέσα η πάπια (νεκρή) για απορτ – δεν μπήκαμε – κανενα ενδιαφέρον.
ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, το ξέραμε το βλέπουμε άντε να δώ πώς θα βρώ λύση – τελευταία ελπίδα μερικά κυνήγια βαλτού – να ανέβει το πάθος για είσοδο στο νερό.
Γενικά δεν έχουμε ισοροπία στον χαρακτήρα για μένα εκεί είναι όλο το πρόβλημα, κάτι δεν "πατάει" ιδιαίτερα καλά.
Γίναμε ρεζίλι διεθνώς λόγω αδυναμίας – η κοπέλα μου έλεγε΄μην την βγάζεις έξω με άλλους μαζί θα λένε ότι δεν το ταίζουμε και το έλεγαν- και βεβαια τα γνωστά δεν τρώμε σε νέο περιβάλλον.
Τα καλά τώρα – το ταλέντο στη ανεύρεση λαγών έκανε την κατάσταση μπάχαλο – αδύνατον να την τρέξω για έρευνα φέρμα σε ανοικτό χωράφι – έβρισκε τον ένα λαγό μετά τον αλλό, και ακουλουθουσε η καταδιώξη με γάυγισμα. Είχαμε ιχνηλασίες (οχι οπτική καταδιώξη – αυτή δεν μετράει αν και εφτανε τα 600-800 μέτρα) τις τάξεως των 150 μέτρων δεν δουλεύτηκε σε αυτό ιδιαίτερα – αλλά είμαι 100% σίγουρός ότι δεν είχε προβλημα για πολύ-πολυ μακρύτερες –
Στους φασιανούς που στην περιοχή που ήμουνα κατά τα λεγόμενα τους είναι μια "αθλια" χρονιά για τους φασιανούς- όλοι ήταν μέσα στα πατζάρια – ΄και τα καλαμπόκια – τα πατζάρια πολύ πυκνά και ψηλά, το 1ο πρωινό δεν βρήκε κανένα το απόγευμα κατάλαβε τι παίζεται και δεν δυσκολευόταν καθόλου ήτε να τους φερμάρει σταθερά ήτε μετά την 1η φερμα αν τους ακολουθήσει με ντορο και να τους ξεσηκώσει – αυτό κρατησε 3 εξόδους την τελευταία έξοδο, αρχισε μετά την φερμα αν τους ακολουθεί ποντάροντας με το κεφάλι ψηλα – ομορφα.
Η ερευνα μεσα στα πατζάρια ήταν σε πολύ καλό επίπεδο και σε ένταση και αποστάσεις – πολλές φορές τις έκρινα υπερβολικές για το τερεν και μακραίνε σε ευθείες – δεν είχε σύστημα στην έρευνα μέσα στο πατζαρι – βγάλαμε αρκετή ένταση και δεν είχαμε την αναμενόμενη κόπωση μετά από κούρσες στους λαγούς – (οι κερατάδες λές και το έκαναν εξεπίτηδες δεν φτάνει που καθόταν σε φέρμα περισσότερο απο τους φασιανούς μετά πεταγόταν μπροστα στον σκύλο και δεν έλεγαν και να τρέξουν δυνατά να ΄τους χάσει ο σκύλος τον άφηναν να τους έχει στα 20-30 μετρα – του τράβαγαν μια 500-800 μέτρα τέρμα γκάζια πέρα από τα όρια της σφυρικτρας – και ενα ήσουν τυχερός και δεν τον ξανασήκωνε αυτόν ή κάποιο άλλο σε 10 λεπτά γυρνούσε ό σκύλος άντε μετά από 5-10 λεπτά μία από τα ίδια. εαν στο μεταξύ δεν περνούσε κανένα ασφαλτο να χάσεις και τον σκύλο)
Δεν ξέρω τι λένε για ήμερους φασιανούς κλπ – αυτοι που είδα ήτανε στο καθαρό και μόλις εκλεινες την πόρτα του αυτοκινητού στα 100 ΄μέτρα πετούσαν στο πλησιέστερο μεγαλο χωραφι με καλαμπόκι ή ψηλό πατζάρι, προτίμηση στο 1ο, με φτερό 200+ μέτρων. μετά ποδάρωναν ανελέητα μπροστα στον σκύλο, ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΝ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥΣ. Eίδα από κοντά πολύ περισσότερους λαγούς από φασιανούς. Υπήρχαν ΄λίγες καμπίσιες στην περιοχή – και αρκετά ζαρκάδια. άλλη καταστροφή αυτή για την εκπαίδευση του σκύλου.
Τα χωράφια ήταν μεγάλα καμμιά σχέση μετα δικάς μας.
Τέλος πάντων ήταν μια θετίκή εμπειρία για μένα πολύ περισσότερο απ΄'οτι για τον σκύλο – επιβεβαιωθηκαν κάποια πράγματα που καταλάβαινα – γιατί είναι εντελώς διαφορετικό να πηγάινεις να βλέπεις σκύλους αλλονών να δουλεύουν σε τέτοιους τόπους και εντελώς διαφορετικό να το ζείς μεσα στο χωράφι με τον δικό σου σκύλο που τον ξέρεις πώς λειτουργεί πώς λειτουργούσε και έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα στα χέρια σου.
Αυτό κράτησε 3,5 μέρες τις υπόλοιπες υπήρξε παρακολούθηση του HEGEWALD και VGP.
Προσπάθησα να την δουλέψω στο δάσος – μπεκάτσα έρχεται – αλλά απορίφθηκε τάχιστα η ιδέα λόγω ότι η απώλεια του ελενχου του σκύλου ήταν θέμα 5λέπτου, λόγω τριχωτών.
Η σκύλα αφέθηκε χαλαρή στις υπακοές για να δώ ένταση.
Αντε να πάμε για καμμιά πέρδικα -Θα γίνει προσπάθεια αγωνιστικής εκπάιδευσης πάνω στο κυνήγι.
(από αμέλεια και αγνοια του συνολικού προγράμματος – φαγαμε πέρισότερες μερες του αναμενομένου σε παρακολούθηση αγώνων- και ανοργανωσιά δική μου – δεν έχω καλό οπτικό υλικό. να γνωριστούμε) Γίνεται προσπαθεια εγκατάστασης στο σπίτι.
Συνεχίζουμε και βλέπουμε –
Παντελής

24/10/2008
Drahthaar
Xandra
Η προσαρμογή στα του "κατοικιδιου" συνεχίζεται, στο νταραβέρι με τους άλλους σκύλους δείχνει να το έχουμε ξεπεράσει σε αρκετό βαθμό, το πρόβλημα έγκειται σε πολλά σκυλιά μαζί και στην εκδήλωση απότομης συμπεριφοράς από τον άλλο σκύλο. Είναι λίγο περιέργη ώς συνηθως στις αντιδράσεις της, πραγμα που μου προξενεί και μιά ποιο εντονη προσοχή από μέρους μου στο θέμα μην ξεφύγει κάποια κατάσταση.
Η φυσική κατάσταση δουλέυεται όσο μπορώ. Γενικά βελτιωνόμαστε.
Το Σάββατο βγήκε για 1/2 στην Κωπαίδα για ορτύκι, αναζήτησε ένα πολύ έντονα το οποίο σηκώθηκε από δίπλα της χωρίς φέρμα και το οποίο το απορτάρισε μέσα από το καλαμπόκι.
Την Κυριακή πήγαμε για πέρδικες κυνηγήσαμε μέχρι τις 1,00 και καλά και κακά, το καλό είναι ότι ανεβαίνει ο ρυθμός το κακό είναι ότι έχουμε προβλήματα στο μπλοκάρισμα, βεβαια πάντα συζηταμε για πουλιά τα οποία είναι κυνηγημένα πολύ πόδι κλπ.
Πάντως ψάχνει περδικα, τις πιάνει στο ντορό άλλά δεν έχει την εμπειρία για μεγάλα ακολουθημα και τελικά μπλοκαρίσματα, περιμένουμε.
Xanthia
Βγήκε για 1ώρα το Σάββατο στα ορτύκια, τίποτα το ιδιαίτερο, τα γνωστά τρέχουμε την μία μόλις πέσουμε σε μυρωδιές κόβουμε περιορίζουμε πολύ την έρευνα. Είχε και αυτη το ορτύκι της.
Γενικά τώρα –
Πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου & εμπεριών, Πόσος θα είναι αυτός ο χρόνος ?????????/
Πιστεύω – ελπίζω ότι στις μπεκάτσες θα ήμαστε ποιο έτοιμοι.
Ακόμα δεν εχω καταφέρει να ανεβάσω video.Κάθε βοήθεια δεκτή.
Παντελής

24/10/2008
DRAHTHAAR
Η εποχή της μπεκάτσας ξεκίνησε, εχουμε κάνει Σ/Κ εξόδους, ο χρόνος μοιράζεται μεταξύ των 3 σκύλων μου, με την μερίδα του λέοντος στην XANDRA. Βγάινει μόνης όλο το Σάββατο, και την Κυριάκη για καμμιά ωρίτσα,
ΧΑΝΤΗΙΑ
Ολά πάνε κατά πρόβλεψη – στο ίδιο έργο θεατής, εξελίσεται όπως ακριβώς το περιμένα. Η ερευνα ήταν ελενχόμενη χωρίς καν κουδούνι, Και ξαφνικά κάπου μας πετάχθηκε μια μπεκάτσα στην μούρη,αφού χάσαμε το σκυλί για κάμποσο, η σφυρίκτρα ξεχασμένη στο αμάξι, η φωνές κάπου απέδωσαν αλλά πια η κουδούνα (οχι κουδουνι) κρίθηκε επιβεβλημενη, βγήκα στον δρόμο έτσι και αλλιως στο δάσος μόνος περπατούσα, η κουδούνα πιά είναι στα όρια της, το που πατάει που βρίσκεται πότε πάει πότε έρχεται ??????/.πρανή μαχαίρια 4-5 μέτρων στο τελείωμα τους ήμαστε στον άερα, η κουδούνα σταματάει μερικές φορές για λίγο (όταν ακούγεται) και κάποια αμφιβολά σηκώματα ακούστηκαν, ήρθε και μια κατά κάτω. Μια κατάσταση "μπαχαλο".
ΤΩΡΑ ΘΕΛΕΙ τρέξιμο πραγματικό να καταφέρω να βγώ σε μια φέρμα της γρήγορα και να πάρω το πουλί,τόσο απλό αλλά πόσο εύκολο είναι αυτό μην με ρωτησεται, Πάντως τα συκώτια στο χέρι θα τα πάρω είναι δεδομένο. Εχει μια μανία και με της ανηφόρες την "βρίσκει" με τα πρανή και τις κόντρες.
Η κίνηση είναι καλπασμός αλλά εκτός ορίων του εργασιακού της φυλής, και αυτό από τις 8 -έως τις 12 το μεσημέρι χωρίς ίχνος κούρασης.
XANDRA
Μένει σπίτι, με πολύ πολύ υπομονή.
Η ερευνα στην μπέκατσα είναι σε καλά επίπεδα, έχει τις ευθείες της αλλά γενικά και η αποστάσεις είναι καλές και η επαφή δεν χάνεται, Πάντα όμως με κουδούνι. Η κίνηση στη μπεκάτσα είναι τρέξιμο, το οποίο όσο πάει και ανεβαίνει σε ένταση. Μεσα στο εργασιακό της φυλής.
Το πρόβλημα με τα κιλά συνεχίζεται όλη εβδομάδα προσπαθώ να την παχύνω και το Σ/Κ γίνεται σκελετός.
Η 1η σταθερή φέρμα σε μπεκάτσα ήρθε, το πουλί σηκώθηκε από την δική μου προσπάθεια να αλλάξω θεση αφού στην αρχική μου κάτι δεν μου άρεσε. Ψάχνει μπεκάτσα αρχισε να μην τσιμπάει πολύ στα μικρα και κοτσύφια.
To απόρτ μέχρι τώρα είναι στο χέρι- γρηγορα αλλά ήταν κοντινά, δεν θέλει εφυσηχασμό. Υπάρχει προβλημα ακόμα σε πουλιά τα οποία τα ζητάει – Η φερμα ήρθε περίπου σαν "εκπληξη" δηλαδή έτρεχε γύρισε και σταμάτησε, δεν ήρθε σαν προιόν "ζητήματος" στη βοσκή κλπ.
Αντωνιο κανενα νέο.
Παντελής

DRAHTHAAR
Πέρασε άλλος ένας μήνας,
XANDRA
Κάπου εδώ νομίζω ότι ένας κύκλος για την Χandra έχει κλείσει μια διαδρομή γεμάτη προβλήματα, Ενα ταξίδι που στη πορεία χρειάστηκε να απαντηθούν πολλά ερωτηματικά, κάπου όπως έχω γράψει ήταν ένα "κυναγωγικό" στοίχημα για μένα, το μοιραστήκαμε, εκθέσαμε εαυτούς και μεθόδους, Προσωπικά θεωρώ ότι έμαθα πολλά σε αυτό το "ταξίδι" και ο λόγος έίναι ότι μέσα από όλο αυτό το θέμα προσπάθησα σε θέματα που θα τα είχα εγκαταλείψει. Εβαλα το μυαλό που δούλεψε, οι συζητήσεις με την Κορίνα και τον κ. Γιάννη με έκαναν λιγότερο δογματικό (οχι ότι τα εβγαλα από μέσα μου), σε ένα χειρισμό σκύλου που (να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας 2 χρόνια πριν θα είχε πάει για pet) δεν είχα συνηθίσει.
Κάνοντας μια αναδρομή στο μυαλό μου, ξεκίνησα με ένα σκύλο που υποσχόταν πράγματα εμφανισιακά, είχε μια μανία με το θήραμα, δηλαδή να δαγκώσει τίποτα περισσότερο σταθερή φέρμα κια μια καλή μύτη, απ΄ εκέι και πέρα υστερούσε πολύ (πάτος θα έλεγα) σε θέματα χαρακτήρα, και έντασης και πάθους. Ανασφαλειες κλπ, Ευτυχώς δεν είχαμε τίποτα κορτοφοβίες κλπ.
Τον τελευταίο μήνα κυνηγήσαμε μπεκάτσα είχαμε 5 εξόδους. Τη τελευταία έξοδο – την Κυριακή, βγήκε το 1ο αίμα. Αυτό για μένα μαζί με κάτι άλλο που συνέβη στο τέλος έκλεισε τον 1ο κύκλο.
Η τελευταία έξοδος ήταν 6ώρη, Το κρύο πολύ τα πάντα μουσκίδι το τρεξιμο μέσα στις λάσπες.
Η εργασία μας ΄τωρα,
Το κατευθυνομενο άπορτ το οποίο σχεδόν παρατήθηκε στην μέση βοήθησε πολύ στην κατευθυνόμενη έρευνα, τώρα πιά ήμαστε στο επίπεδο να είμαι συνέχεια στο καθαρό και το σκυλί να ψάχνει συνέχεια μέσα στο πυκνό, ήτε αυτό είναι βατά ήτε έιναι καλάμαι ήτε οτιδήποτε, η απόσταση της έρευνας πιά είναι στα προς "ανοικτά" μπεκατσόκυλα, χρειαζόμαστε σίγουρα μεγάλο κουδούνι και για κάποιον ποιο χαλαρό κυνηγό στο περπάτημα από εμένα σίγουρα μπιπερ, παρ΄ όλα αυτά κυνηγήσαμε και αποτελεσματικά και χωρίς καν κουδούνι όταν χρειάστηκε , βεβαια για αρκετά διαστήματα περπατούσα στο δάσος μόνος, αλλά η επιστροφές ήταν της τάξεως των 2-3 λεπτών.
Αρχίσαμε να κάνουμε "focus" στις μπεκάτσες δηλαδή να μπορούμε να κλείσουμε ενα πουλί μετά από "ζητημα" στον ντορό κλπ. Σιγουρα ένα μικρό ποσοστό από αυτά , αλλά σίγουρα έχουμε φύγει από τους πόντους "εκπληξης"
Στα πυκνά δεν έχουμε πρόβλημα – λίγο όταν προκειται για αγκάθια (τριανταφυλιά και βατά) όταν όμως έχουμε κουραστεί και σίγουρα όχι πίσω από το θήραμα, Ειμαι απόλυτα βεβαιος πιά ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω λόγω συνθηκών (πυκνό) πίσω από θήραμα, το πρώτο αίμα χύθηκε, το δικό της βεβαια, όταν σήκωσε στην κυριολεξία ένα πυκνό καλαμιώνα στον άερα για μια μπεκάτσα που ήδη είχε πετάξει από την άκρη του, (αυτή όμως δεν το ήξερε) δεν τα παράτησε πάρα μόνο σαν έφτασε στο τέλος, 70-80 μέτρα καλάμι ψιλό – πυκνό και βάτα, η μούρη της ήταν ματωμένη ήταν γεμάτη σχίσιματα όταν βγήκε, Είναι από τις φάσεις που έμενα με "φτιάχνουν" είχα μισή ευκαιρία με αυτή την μπεκάτσα γιατί περίμενα τι θα έκανε, αλλα δεν την ντουφέκισα γιατί ήθελα να δώ εαν θα τα καταφέρει να φτάσει στο τέλος και τα κατάφερα, με το μάτι γυαλισμένο στην κυριολεξία, είχε προηγηθεί βεβαια πριν 2 μέρες σε παρόμοιο τόπο ένα μικρό ακουλήθημα μια φέρμα στην αρχή κουνώντας την ουρά (σταθερό το σκυλί) στο τέλος κοκάλωσε και η ουρα το σήκωμα μεσα στην μουρης της από την μπεκάτσα και το απόρτ της.
ΤΟ απόρτ είναι υποδειγματικό, έχει κάνει και απορτ σε τραυματισμένη ποδαρωμένη, κτυπημενη από άλλο κυνηγό, ανέμεσα σε αλλους 2 σκύλους, φερμαρε το πέσιμο και έφυγε στον ντορό, γύρισε μετά από 7 σχεδόν λεπτά (πιθανότατα την είχε φερμαρει) με την μπεκάτσα ζωντανή, ασαλιωτη.
Και στις 4 το απόγευμα, από το πρωί μέσα στο χιόνερο τις λάσπες, τα καλάμια και τα αγκάθια, ένα ζαρκάδι σηκώμένο φερμαριστό από φίλο μου με έβαλε στον πειρασμό, να την βάλω στο ίχνος του, μια και είχα παρακολουθήσει από μακρία μεγάλο μέρος από την διαδρομή του, έφτασα 10' μετά, το πήρε χωρίς καν εντολή γιατί από την απόσταση που ήμουν 200 μέτρα δεν μπορούσα να προσδιορίσω ακριβώς την διαδρομή του, του έκανε μια άψογη ιχνηλασία 500-600 μέτρα, με ορθές γωνίες, κλπ, την οποία την τσέκαρα ακολουθώντας τα πατήματα της ακρίβως πάνω στα πατήματα του ζαρκαδιού.
Στη βόλτα πια έχουμε τους φίλους μας,που πάιζουμε, ένα dog bordo, πιτ bull, κλπ. είναι ανετή στην βόλτα ακόμα και μα την γυναίκα, δεν τράβαει καθόλου ακόμα και χωρίς εντολή, περιμένει εξω από τα μαγαζιά,(μένω σε κεντρικό σημείο) την αφήνει στο παρκό κάνει τις ανάγκες της, της κουνάει το λουρί έρχεται και κάθεται για να την δέσει.
Στο σπίτι γενικά έχουμε ακόμα προβληματάκια εγκρατειας, αλλά έχουν πια σε επίπεδο που υποφερεται με τάση μειώσης, άντε να κάνει στο μπαλκόνι "πιπι" της μια φορά στις 3 μέρες.
Κιλά σιγά -σιγά βάζουμε, αλλά μορφολογικά εξελιχθήκαμε σε χαμηλότερο επίπεδο του αναμενομένου, για μένα είναι στο "εξαίρετος" με πορεία προς το "πολύ καλός", εαν δέσει περισσότερο μπορεί να βελτιώσει αυτή την επίδοση.
Το δικό συμπέρασμα για την XANDRA, δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει ο "ΣΚΥΛΟΣ" μου, δεν μπορεί να καλύψει το κενό της μητέρας της στην ψυχή μου -μας είναι ένα "καλό σκυλάκι".
Το σχόλιο του φίλου μου και ιδιοκτητη του πατέρα της μετά το τελευταίο κυνήγι σε ένα τόπο που είχε την δυνατότητα να έχει κάποια επαφή μαζί μας, " δεν περιμένα ποτέ ότι αυτό το σκυλί που είδα στην Εαρινή θα εξελισσόταν σε αυτό το βαθμό – το σκυλί δεν έχει κανένα πρόβλημα πιά κυνηγάς κανονικά".
Κορίνα περιμένω νέα,
Αντόνιο πως παει ο σεττερας.
Δυστυχώς δεν ξερώ για ποιο λόγο δεν μπορώ να ανεβασω φωτογραφίες.
Παντελής