Διευκρινιζω οτι δεν αναφερομαι στα κυνηγια των μεγαλων τριχωτων , που σιγουρα ειναι για πολυ κοσμο κατι ασυλληπτο , το αρχεγονο απωθημενο , η αναμετρηση με τον Αλλο μας εαυτο (τον αρχαικο Κυνηγο) και δε μπορει παρα να ειναι ενα στοιχημα πολυ δελεαστικο , ενα ονειρο ζωης που μονο στην Αφρικη εχει μιαν ελπιδα να γινει πραγματικοτητα.
ραβδωτά-διόπτρες
-
Διευκρινιζω οτι δεν αναφερομαι στα κυνηγια των μεγαλων τριχωτων , που σιγουρα ειναι για πολυ κοσμο κατι ασυλληπτο , το αρχεγονο απωθημενο , η αναμετρηση με τον Αλλο μας εαυτο (τον αρχαικο Κυνηγο) και δε μπορει παρα να ειναι ενα στοιχημα πολυ δελεαστικο , ενα ονειρο ζωης που μονο στην Αφρικη εχει μιαν ελπιδα να γινει πραγματικοτητα.
ΣΥΜΦΩΝΩ..ΕΓΩ ΜΙΛΗΣΑ ΓΕΝΙΚΑ..ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΥΝΗΓΙ..ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΦΑΣΙΑΝΟΥ,ΛΑΓΟΥ,ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ,ΟΡΤΥΚΙΟΥ Κ.Α.!!!!!!!!!!!
Καλημέρα παιδιά,
Πρώτα απ' όλα καλή χρονιά σε όλους. Νομίζω ότι το θέμα είναι η χρήση ραβδωτών – διοπτρών στην Ελλάδα και όχι το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων στην Αφρική. Όσο κι' αν είναι συναρπαστικό και η εμπειρία του πραγματικά μοναδική βγαίνουμε έξω από το θέμα.
Προσωπικά δεν θεωρώ δυνατή τη χρήση του ραβδωτού όπλου στην Ελλάδα με τις σημερινές συνθήκες. Αρχίζοντας από το γεγονός ότι το μόνο προσφερόμενο θήραμα είναι ο αγριόχοιρος, είναι πολύ δύσκολο να κυνηγηθεί στη χώρα μας με ραβδωτό λόγω της μεγάλης πυκνότητας των δασών και συνεπώς της δυσκολίας να βληθούν τα γουρούνια στο καθαρό, όπου ο κυνηγός μπορεί να ελέγξει εάν η τουφεκιά του είναι ασφαλής και κυρίως αν θα έχει φορά πρός το έδαφος. Συνεπώς το βεληνεκές του ραβδωτού είναι απαγορευτικό για την Ελληνική παγάνα έτσι όπως διεξάγεται σήμερα και με τις εγκληματικές συνήθειες της πλειοψηφίας των γουρουνάδων (χρήση ρούχων παραλλαγής, αποφυγή χρησιμοποίησης πορτοκαλί γιλέκων, συχνή μετακίνηση των καρτεριών, άκριτες ντουφεκιές στο πυκνό χωρίς οπτική επαφή με το θήραμα). Στο εξωτερικό (Ευρώπη) οι παγάνες οργανώνονται με πολύ μεγάλη προσοχή από τους τοπικούς κυνηγετικούς συλλόγους που έχουν και την ευθύνη της διαχείρησης της περιοχής. Αυτό προϋποθέτει γνώση του αριθμού των θηραμάτων και καθορισμό του αριθμού και του φύλλου των γουρουνιών που θα θηρευθούν. Όπως καταλαβαίνετε αυτό είναι πρακτικά αδύνατον στη χώρα μας. Χρειάζονται πολλές δεκαετίες προσπάθειας για να φθάσουμε σε τέτοιο επίπεδο. Και δυστυχώς νομίζω ότι οι δεκαετίες αυτές έχουν χαθεί μέσα στη γελοιότητα του κράτους και την ασχετοσύνη των "υπηρεσιακών παραγόντων". Από την άλλη το ραβδωτό είναι ιδανικό όπλο για μοναχικό κυνήγι με ιχνηλασία (stalking) κυρίως για τα ελαφοειδή, ώστε να υπάρχει επιλογή θηράματος ως προς το φύλλο την ηλικία και το μέγεθος του τροπαίου, εφόσον το κυνήγι γίνεται για τροπαιοφόρα ζώα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να σημειώσουμε ότι οι άδειες για θήρευση μεγάλων θηραμάτων (αγριογούρουνο – ελάφι) αλλά και ζαρκαδιού είναι σαφώς αριθμητικά καθορισμένες και οι παγάνες γίνονται στο τέλος της κυνηγετικής περιόδου εφόσον ο αριθμός των θηρεύσιμων ζώων δεν επιτευχθεί. Είναι σαφές ότι η χρήση του ραβδωτού στον κυνηγότοπο προϋποθέτει την απουσία άλλου είδους κυνηγών στην ακτίνα του δραστικού βεληνεκούς του όπλου για στατικό κυνήγι και σε ολόκληρη περιοχή εφόσον το κυνήγι γίνεται με παγάνα ή ινχηλασία. Όλα αυτά προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές στη νομοθεσία (αλλαγή του νόμου περι Θήρας και έκδοση σειράς υπουργικών αποφάσεων), στη νοοτροπία των κυνηγών και κυρίως παιδεία η οποία δυστυχώς απουσιάζει. Υπάρχει η σκέψη για να επιτραπεί η χρήση ραβδωτών όπλων σε ΕΚΠ, όπως για παράδειγμα στη Σαπιέντζα ή στα Γιούρα ή σε άλλες που θα δημιουργηθούν. Πώς όμως θα αποτραπεί η χρήση τους στον ελεύθερο κυνηγότοπο; Πώς θα δοθούν οι άδειες χρήσης ραβδωτών όπλων; Όπως οι άδειες κυνηγίου ή όπως οι άδειες οδήγησης αυτοκινήτου; Ποιός θα ελέγχει τη χρήση τους; Η φιλότιμα εργαζόμενη πλην ανεπαρκής Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή, η ανύπαρκτη Δασική Υπηρεσία (αλήθεια πότε είδε τελευταία φορά κάποιος δασικό υπάλληλο στο βουνό), η ΕΛΑΣ, ή το ένδοξο σώμα της Αγροφυλακής; Τέλος και το σπουδαιότερο ποιός θα εκπαιδεύσει τους κυνηγούς στη χρήση του ραβδωτού; Νομίζω ότι τελικά ο όλος ντόρος γύρω από τα ραβδωτά έχει προκληθεί κυρίως από κύκλους των εισαγωγέων όπλων με σκοπό τη δημιουργία νέας αγοράς και περισσότερα κέρδη.
Για όλα αυτά είμαι προσωπικά απόλυτα αντίθετος στη χρήση ραβδωτού στον ελεύθερο κυνηγότοπο και διατηρώ μεγάλες αμφιβολίες για τη δυνατότητα χρήσης σε ΕΚΠ.Κώστας
…
…
Νομίζω ότι τελικά ο όλος ντόρος γύρω από τα ραβδωτά έχει προκληθεί κυρίως από κύκλους των εισαγωγέων όπλων με σκοπό τη δημιουργία νέας αγοράς και περισσότερα κέρδη.
Για όλα αυτά είμαι προσωπικά απόλυτα αντίθετος στη χρήση ραβδωτού στον ελεύθερο κυνηγότοπο και διατηρώ μεγάλες αμφιβολίες για τη δυνατότητα χρήσης σε ΕΚΠ.Κώστας
Αυτη ειναι η αληθεια , αν ειναι να καταληξουν σε χερια επικινδυνα ας μην επιτραπουν ΠΟΤΕ.Το ξαναγραφω ΠΟΤΕ._
ΦΙΛΕ ΜΑΝΟ ΜΗΝ ΠΕΡΝΕΙΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ *οταν ζητας να εχεις τα ιδια δικαιωματα και επιλογες με τους ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ* Ειμαστε δυστυχως πολλα χρονια ΠΙΣΩ!!!! Κυκλοφορουν πολλοι ΤΑΛΙΜΠΑΝ οι οποιοι εν αγνοια τους θα μας φερουν στην πρωτη θεση ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ και οχι μονο ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΑ στα κυνηγετικα ατυχηματα αν επιτραπουν τα ραβδωτα!!! Ευελπιστω οτι ολοι μαζι με πολυ δουλεια και συλλογικη προσπαθεια θα καταφερουμε το πολυ σε 100 χρονια να ειμαστε ετοιμοι για ραβδωτα!!!
Εγώ πιστεύω πως κάποιοι από μας είμαστε έτοιμοι για ραβδωτά. Το θέμα είναι πως θα πιστοποιηθούν οι ικανοί να φέρουν τέτοια όπλα. Κι εγώ θα φοβόμουν να βγώ στο βουνό αν ήξερα ότι κάποιος άσχετος μπορεί να καρατάει ένα 30-06 διακόσια μέτρα πιο πέρα σε μια παγάνα. Αν περνάμε από εξετάσεις κατι σαν αυτές τη πρακτικής σκοποβολής, θεωρητικές και πρακτικές, τότε γιατί κάποιοι από μας να μην μπορούν να κατέχουν ραβδωτό? Όσο για το κυνήγι τριχωτού στην Έλλάδα (αγρογούρουνο κυρίως και ζαρκάδι, ελάφι, κρι-κρι στις ρεζάρβες) πισεύω ότι η μορφολογία του εδάφους θα είναι αυτή που θα ορίσει την χρήση ραβδωτού ή λειόκαννου. Το ραβδωτό είναι δύσκολο όπλο. Θέλει πολύ προπόνηση, μελέτη και ρύθμισμα (zeroing) με το κατάλληλο φυσίγγι για να είσαι σίγουρος για επιτυχία. Γι' αυτό πιστεύω ότι οι περισσότεροι που θα το χρησιμοποιήσουν στο κυνήγι θα απογοητευτούν και θα το παρατήσουν και θα ξαναγυρίσουν στα δραμιά. Βάλε σε αυτά και το κόστος του φυσιγγίου… Πάντως πιστεύω ότι τα ραβδωτό ως καταναλωτικό προϊόν δεν θα έπρεπε να αποτελεί απαγορευμένο καρπό για τον Έλληνα. Γιατί να μην το χαρούμε κι εμείς νόμιμα – πριν πάμε στον Άγιο Πέτρο – όπως όλος ο κόσμος, στο σκοπευτήριο ή στο κυνήγι? Εγώ προσωπικά δεν κυνηγάω τριχωτό αλλά θα ήθελα να κατέχω νόμιμα ένα ραβδωτό για σκοποβολή. Γιατί να μου στερεί αυτό το δικαίωμα η Ελληνική πολιτεία για κάτι που υπό προϋποθέσεις – αλλού αυστηρότερες, αλλού χαλαρότερες – επιτρέπεται σε όλον τον κόσμο (πλην φωτεινών εξαιρέσεων). Ας σκεφτούμε ότι κάθε μέρα στους δρόμους υπάρχουν άσχετοι που πιάνουν τιμόνι και χειρίζονται βαρέα μηχανήματα. Εκεί δεν κινδυνεύουμε? Την επικινδυνότητα κάποιου μέσου την ορίζει αυτός που το χειρίζεται και όχι το ίδιο το μέσο. Στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία όλων μας. Τελιεώνοντας θέλω να τονίσω ότι δεν θεωρώ τους Έλληνες χειρότερους από τους Ευρωπαίους και φυσικά απαιτώ να έχουμε τα ίδια δικαιώματα με αυτούς. Γιατί να θεωρούμαστε ίσοι με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους στις όποιες οικονομικές και κοινωνικές μεταρυθμίσεις μόνο?
Δε θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο. Το ειδος χρησης κανει το μεσο επικυνδινο, και οχι το ιδιο το μεσο. Αν εισαι κανιβαλος, και με 9αρακια σκαγια, θα κανεις ζημια, και με αμαξι 30 ιππων θα κανεις ατυχημα, κλπ κλπ. Το ολο θεμα ειναι οι εξετασεις, και οι κατα καιρους επανεξεταση στην ασφαλη χρηση του οπλου. Μη γινει οπως τα διπλωματα, που με 300-400 ευρω παιρνεις διπλωμα για διαστημοπλοιο και ας μη βλεπεις στα 10 μετρα.
ΕπισκέπτηςΗμ. εγγραφής:
01/01/1970
Αρ. μηνυμάτων:
7208με καλυψατε ΑΠΟΛΥΤΑ φιλοι Χρηστο και Βικτωρα!!!
ε τελος παντων δεν θελω να μου στερει κανενας κανενα δικαιωμα!!!!!!
και εγω ειμαι ο υπευθυνος και υπολογος ολων των πραγματων !!!!!
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.