Αχρωμίωτες κάνες

Η ΑΧΡΩΜΙΟΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΥΝΗΓΙ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΣΕ ΠΙΑΣΕΙ ΒΡΟΧΗ Η ΚΥΝΗΓΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΥΓΑΣΙΑ ΟΞΕΙΔΩΝΟΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ. Η ΑΧΡΩΜΙΟΤΗ ΚΑΝΗ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΥ ΤΟΥΦΕΚΙΑ ΔΙΟΤΙ ΕΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ.ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΒΡΙΣΕΚΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ ΟΠΛΑ ΜΕ ΑΧΡΟΜΙΟΤΗ ΚΑΝΗ. Η BROWNING AUTO 5 ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 70& ΑΡΧΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ 80 ΕΧΕΙ ΑΧΡΩΜΙΟΤΗ ΚΑΝΗ. Ο ΑΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΣ ΜΕ ΤΗΝ BERETTA Α-302 ΑΛΛΑ ΒΓΑΖΕΙ ΚΑΛΗΤΕΡΗ ΤΟΥΦΕΚΙΑ .ΤΑ ΕΧΩ ΚΥΝΗΓΗΣΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΥΟ ΟΠΛΑ BROWNING ME AΧΡΩΜΙΟΤΗ ΚΑΝΗ 76CM ** ΤΣΟΚΑΡΙΣΜΑ BERETTA 76CM KANH **ΑΛΛΑ Η BROWNING ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΗ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ME THN BERETTA.

ΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΑΜΕΡΚΑΝΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΧΡΩΜΙΟΜΕΝΕΣ ΚΑΝΝΕΣ.
WINCHESTER&BROWNING EXOYN ΙΔΙΕΣ ΚΑΝΕΣ ΚΛΠ

Όλες οι remington έχουν αχρωμίωτες. Επίσης τα merkel, τα perazzi αν το επιθυμείς και φυσικά όλα τα καλά αγγλικά δίκαννα. Δεν είναι τυχαίο που στα αγγλικά οπλοπωλεία δεν έχει ποικιλια φυσιγγιών. Οι κάννες τους δεν έχουν προτιμήσεις, τα ρίχνουν όλα καλά. Αχρωμίωτες και πάλι αχρωμίωτες. Η δικιά μου έχει ρίξει χιλιάδες φυσίγγια και κάθε μέρα γίνεται καλύτερη. Και η σκουριά που πιάνουν δεν είναι μειον, ίσα ίσα συμβάλει και αυτή με τον τρόπο της στο να δημιουργηθεί η περίφημη πατίνα που οι χρωμιωμένες θα πρέπει να περάσουν ώρες λείανσης για να αποκτήσουν.
Επίσης ένα άλλο σημείο που δεν του έδωσε κανείς σημασία.
Οι remington κατασκευάζουν τις κάννες τους με πρώτη ύλη μια κυλινδρική μπάρα, δηλαδή μια βέργα την οποία τρυπούν κατά μήκος.
Τα ιταλικά γίνονται με σφυρηλάτηση του μετάλλου πάνω σε καλούπι.
Η διαφορά και σε εργατοώρες και σε κόστος είναι τεράστια όσο και το αποτέλεσμα. Η δουλειά που πέφτει στις remington δικαιολογεί την τιμή τους πράγα που δεν συμβαίνει σε άλλα όπλα στα οποία ο πελάτης πληρώνει κυρίως το κόστος της διαφήμισης που έχουν κάνει οι εταιρείες…
Στις σφυρηλατημένες κάννες το μέταλλο δεν έχει εκτονώσει τις τάσεις του γι'αυτό και καταφεύγουν σε κρυογενή επεξεργασία για να τις βελτιώσουν. Αντίθετα στις άλλες το μέταλλο έχει περάσει τη διαδικασία αυτή τη στιγμή που ήταν ακόμη βέργα μετάλλου.

Όλες οι remington έχουν αχρωμίωτες. Επίσης τα merkel, τα perazzi αν το επιθυμείς και φυσικά όλα τα καλά αγγλικά δίκαννα. Δεν είναι τυχαίο που στα αγγλικά οπλοπωλεία δεν έχει ποικιλια φυσιγγιών. Οι κάννες τους δεν έχουν προτιμήσεις, τα ρίχνουν όλα καλά. Αχρωμίωτες και πάλι αχρωμίωτες. Η δικιά μου έχει ρίξει χιλιάδες φυσίγγια και κάθε μέρα γίνεται καλύτερη. Και η σκουριά που πιάνουν δεν είναι μειον, ίσα ίσα συμβάλει και αυτή με τον τρόπο της στο να δημιουργηθεί η περίφημη πατίνα που οι χρωμιωμένες θα πρέπει να περάσουν ώρες λείανσης για να αποκτήσουν.
Επίσης ένα άλλο σημείο που δεν του έδωσε κανείς σημασία.
Οι remington κατασκευάζουν τις κάννες τους με πρώτη ύλη μια κυλινδρική μπάρα, δηλαδή μια βέργα την οποία τρυπούν κατά μήκος.
Τα ιταλικά γίνονται με σφυρηλάτηση του μετάλλου πάνω σε καλούπι.
Η διαφορά και σε εργατοώρες και σε κόστος είναι τεράστια όσο και το αποτέλεσμα. Η δουλειά που πέφτει στις remington δικαιολογεί την τιμή τους πράγα που δεν συμβαίνει σε άλλα όπλα στα οποία ο πελάτης πληρώνει κυρίως το κόστος της διαφήμισης που έχουν κάνει οι εταιρείες…
Στις σφυρηλατημένες κάννες το μέταλλο δεν έχει εκτονώσει τις τάσεις του γι'αυτό και καταφεύγουν σε κρυογενή επεξεργασία για να τις βελτιώσουν. Αντίθετα στις άλλες το μέταλλο έχει περάσει τη διαδικασία αυτή τη στιγμή που ήταν ακόμη βέργα μετάλλου.

ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΟΥ ΦΙΛΕ SOTIRISLAW ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΝΝΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ-ΕΥΡΩΠΗΣ

Μόνο η Fabarm διατυμπανίζει ότι χρησιμοποιεί βαθύ τρυπανισμό. Όλες οι υπόλοιπες, και της Beretta συμπεριλαμβανομένης, χρησιμοποιούν ψυχρή σφυρηλάτηση.

Σκέφτηκες όμως πως από τα 50 εκ θα πάει η κάννη στα 65 και 71;
Και γιατί να χρησιμοποιήσουν καλούπι αφού την τρυπούν;

Όπως και να έχει στις remington η κάννη διαμορφώνεται με το τρυπάνι εξ ολοκλήρου. Αυτό δημιουργεί και γρέζια, γραμμώσεις τα οποία αν δεν καλυφθούν με χρωμίωση, πρέπει να λειανθούν. Εδώ είναι το ρεζουμέ. Πολλές ώρες λείανσης για μια κάννη που είναι καθρέπτης δίχως να χρειάζεται το χρώμιο. Μια νύφη που είναι όμορφη λοιπόν δίχως να χρειάζεται μακιγιέρ. Και που κοστίζει ακριβά…
Αντιθέτως με τις άλλες που τρυπήστε, σφυρηλατήστε, περάστε και το χρώμιο και τελειώσαμε…γεμίστε και τον τόπο διαφήμιση και θα πουλήσει.

Τέλοσπάντων η remington παρόλα αυτά με απογοήτευσε με την 105. Περιμένω και γω να ελαφρύνει λίγο την 1100 ή την 1187 να πάρω κανένα οπλάκι της προκοπής γιατί η δικιά μου 1187 έχει φάει τόση κακομεταχείρηση που θέλω να την βγάλω σε σύνταξη την καημένη να ξεκουραστεί. Θυμήθηκα εκείνη την θρυλική special field. Απίστευτο όπλο. Δεν ξέρω πόσες δεκαετίες θα περάσουν για να ξαναβγει τέτοιο αριστούργημα.

Η εξόλκευση του κάλυκα από κάτω…δεν με βολεύει καθόλου. Ούτε μου αρέσει η ιδέα ότι έχω ένα αμορτισέρ στο κοντάκι. Εσύ που την έχεις, οι εντυπώσεις σου;
Ατσάλι και ξύλο. Αυτό μου αρέσει.

Δεν ξέρω πάντως, αν δω πως τα επόμενα 3-4 χρονάκια το όπλο συνεχίσει δίχως προβλήματα και αν αφήσουν εδώ στις Σέρρες κανέναν μέρος που να μην απαγορεύσουν για να έχει μέλλον το κυνήγι μου, τότε μάλλον θα την πάρω. Εκτός και αν έχει βγει κάτι άλλο π.χ. σε ελαφριά 11 00.

Άλλη μια αλήθεια ωστόσο είναι πως αν είχα τώρα 1700 ευρώ διαθέσιμα θα την είχα πάρει σίγουρα.