Συνταγες εχουν δημοσιευτει ενα σωρο κατα καιρους. Αλλα εφοσον καποιος ζητησει κατι συγκεκριμενο με καποια συγκεκριμενη πυριτιδα παντα βρισκεται καποιος αλλος να τον βοηθησει. Ετσι στο ξεκαρφωτο να πεταμε συνταγες, χωρις να ξερουμε τι θελει ο αλλος, δεν εχει νοημα. Εκτος αν νομιζει κανεις πως 5-6 συνταγες που δουλευω τις εχω κρυφες (οι περισσοτερες ειναι ξεσηκωμενες απο το βιβλιο του Χατζιωτη), ή οτι χαιρομαστε να βλεπουμε το κοσμο να ρωταει κατι που ηδη το ξερουμε και να κανουμε τους καμποσους.
Για τις μηχανες εχουμε ξανακανει αυτη τη κουβεντα. Ωραιες και χρυσες οι Ιταλικες, αλλα πανακριβες. Κυριολεκτικα πανακριβες. Οπως ακριβες ειναι και οι Αμερικανικες στην Ελληνικη αγορα. Σε εποχες σαν και αυτη που ζουμε, με μια Lee και μια ζυγαρια ακριβειας, το φυσιγγι που θα βγαλουμε θα ειναι πολυ καλο. Σε συγκεκριμενες πυριτιδες τα ογκομετρικα τους δουλευουν αψογα (granular), ενω σε πιο απαιτητικες γομωσεις αφηνεις την ογκομετριση στην ακρη, και ζυγιζεις ενα ενα. Αυτο ομως συμβαινει σε ολες τις μηχανες, οχι μονο στις Αμερικανικες. Για να μη θιξω το θεμα της φοβερης σκοπευτικης καταρτισης που εχουμε οι περισσοτεροι, και αντι να δουμε αυτο, ψαχνουμε το χιλιοστο του χιλιοστου στην ακριβεια του φυσιγγιου.
Το χαρτινο φιλε Boar δε θελει καμμια τρελλη δουλεια για να φτιαχτει. Θελει υπομονη, μια καλη συνταγη, και κλεισιμο ρελι. Αν εχεις παλιας κοπης ρελιαστρα ακομα πιο καλα. Αν βαλεις καλης ποιοτητας μαλλινη εχεις πιο καλα αποτελεσματα απο την σκληρη Diana που κυκλοφοραει. Γενικα θελει λιγο προσοχη στη λεπτομερεια σε σχεση με το πλαστικο, αλλα το αποτελεσμα σε αποζημιωνει.
