Πρωτο Θεμα: Νικος Καραγιαννιδης

Προς: "ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ".

Θέμα: Απάντηση του προέδρου της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου και επικεφαλή του ψηφοδελτίου του Κ.Ε.Κ. κου Κωνσταντίνου Μαρκόπουλου στο δημοσίευμα του κου Νίκου Καραγιαννίδη

Σχετ.: Εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», αρ. φύλλου 212, 15 Μαρτίου 2009, σελ. 73

Κύριοι, Η εμπάθεια με την οποία αντιμετωπίζει ο ανωτέρω αρθρογράφος της εφημερίδας σας την κυνηγετική οικογένεια, μια κοινωνική ομάδα 250.000 πολιτών που ασκούν μια νόμιμη δραστηριότητα και την οποία ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου του Κόμματος Ελλήνων Κυνηγών αλλά και ως πρόεδρος της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου εκπροσωπώ, δεν μου αφήνει κανένα περιθώριο αδιαφορίας.
Και ενώ έχω γίνει αποδέκτης εκατοντάδων μηνυμάτων οργής, μηνυμάτων αγανάκτησης, αλλά και υβριστικών μηνυμάτων προς το πρόσωπο του αρθρογράφου σας, δεν δύναμαι και δεν επιθυμώ να τα μεταφέρω αλλά κυρίως λόγω παιδείας δεν μου επιτρέπεται να αντιπαρατεθώ και να κατέβω στο ίδιο επαίσχυντο επίπεδο που εκφράζει τις απόψεις του για τους κυνηγούς.

Οφείλω δε να σας γνωρίσω ότι, Δεν γνωρίζω την πολιτική της εφημερίδας σας όσον αφορά την κυνηγετική δραστηριότητα, όπως επίσης ότι θεωρώ ότι δεν λογοκρίνετε τα όσα γράφουν οι αρθρογράφοι σας στην εφημερίδα σας. Επιπλέον, όμως μου είναι αδύνατο να κατανοήσω το ύφος και το ήθος της γλώσσας που χρησιμοποιεί ο γράφων στο σχετικό άρθρο και το πως αυτό μπορεί να λειτουργεί θετικά στον αναγνώστη.

Αλήθεια, η εφημερίδα σας υιοθετεί την υβριστική, ανυπόστατη, εξευτελιστική έκφραση του λόγου;
Γνωρίζετε βεβαίως ότι η δύναμη της γραφίδος, ανεξάρτητα από το αν έχει «βήμα», είναι υπερβολικά ισχυρή, γεγονός που επιφέρει την ανάλογη ευθύνη, τον σεβασμό την αντικειμενικότητα, αλλά και την υποχρέωση αποδοχής της αντιλογίας και της γόνιμης συζήτησης στα πλαίσια ασφαλώς του ευπρεπισμού.
Το «πρώτο θέμα» όμως που προκύπτει όσον αφορά το σχετικό άρθρο δεν είναι η ελευθερία λόγου αλλά η κατάχρηση, η ανείπωτη ταπείνωση και η φασιστική αντίληψη της ελευθερίας του λόγου που λειτουργώντας εσκεμμένα και προπαγανδιστικά αποβλέπει στην προς ιδίο όφελος προβολή και ενδεχομένως στην εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων. Το να μην είναι κάποιος κυνηγός είναι δικαίωμά του.

Με ποιο δικαίωμα όμως ο αρθρογράφος σας «πυροβολεί» μέσα από το γραφείο του και την ζεστή του πολυθρόνα, φορώντας την μάσκα του οικολόγου και μιλώντας για δήθεν προστασία, 250.000 κυνηγούς και τις οικογένειές τους;
Με ποιο δικαίωμα προσβάλλει συνανθρώ

πους του, εκτοξεύοντας ύβρεις και κατηγορίες, ενώ απαιτεί εμμέσως από τους υπόλοιπους, όσους δηλαδή αναγνώστες αντέχουν να διαβάσουν τις βωμολοχίες, να αποδεχτούν την δημοκρατία που θεωρεί ότι εκφράζει «μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας»; Μισή ώρα από την Αθήνα βρίσκεται και η χωματερή των Άνω Λιοσίων… αλλά κανείς δεν περπατάει εκεί… Μήπως η σαβούρα της υπόθεσης είναι αυτοί που ασκώντας την δημοσιογραφική τους ιδιότητα, εκφράζονται με αυτόν τον τρόπο; Και τι γίνεται με τα ειδησεογραφικά απορρίμματα;

Είναι γεγονός ότι ο άνθρωπος της πόλης φοβάται, είναι τρομοκρατημένος. Ζώντας όλη του την ζωή σε κλουβιά, μαθαίνοντας να τρέφεται «πλαστικά», να του δείχνουν πως είναι έξω από τα τείχη μέσα από ένα κουτί, να στρεσάρεται για να πάει διακοπές σε πολυτελές ξενοδοχείο, σε οργανωμένη παραλία, σε οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο, όλα αυτά είναι ευνόητο να τον πνίγουν, να τον τρομάζουν και να μην μπορεί να ξεφύγει από το λουκέτο της υποτιθέμενης ασφάλειας με το οποίο τον έχουν κλειδώσει.
Ωστόσο υπάρχουν και οι άλλοι άνθρωποι, οι γεωργοί, οι κτηνοτρόφοι, οι ψαράδες, οι κυνηγοί, οι άνθρωποι της υπαίθρου, της παράδοσης, που ζουν μέσα στην φύση, την βιώνουν αλλά δεν την αποστειρώνουν…

Ίσως στις μέρες μας να κυριαρχεί η έκφραση «στους τυφλούς βασιλεύει ο κοντόφθαλμος» και ως εκ τούτου να βλέπουμε το δένδρο και να χάνουμε το δάσος αλλά η τεράστια προσφορά της κυνηγετικής οικογένειας για την προστασία, διατήρηση και αειφορική διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος δαπανώντας από ιδίους πόρους πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, για αναδασώσεις, για σπορές, για βελτιώσεις βιοτόπων, για εκτροφή και απελευθέρωση θηραμάτων, για θηροφύλαξη, για πυροπροστασία κ.α., κάθε άλλο παρά ασήμαντη και αόρατη είναι.

Αλήθεια ο εκδότης της εφημερίδας σας κος Θέμος Αναστασιάδης πόσα από τα 5.000.000 ευρώ διέθεσε για την προστασία του περιβάλλοντος;;;

Και αν σε ένα τόσο μεγάλο κοινωνικό σύνολο των 250.000 κυνηγών υπάρχει και κάποια δακτυλοδεικτούμενη εξαίρεση, κοιτάξτε γύρω σας κύριε Καραγιαννίδη στον δημοσιογραφικό σας χώρο, πόσες οφθαλμοφανείς περιπτώσεις δημοσιογραφικής καπηλείας και αλητείας υπάρχουν…

Ευτυχώς, η πρόσβαση στην ενημέρωση και η πληροφόρηση -διασταύρωση στοιχείων, από πολλές πηγές, είναι πλέον εφικτή για όλους, για όλους όσους δεν θέλουν να εθελοτυφλούν και ενδιαφέρονται πραγματικά για την αλήθεια, αρκεί να ψάξουν λίγο παραπάνω τα όσα κατά καιρούς μας σερβίρουν επιτήδειοι, καιροσκόποι, καπηλευτές της εξουσίας του τύπου.

Είναι υποχρέωση όλων μας να παραδώσουμε την φύση στα παιδιά μας όπως την παραλάβαμε. Εμείς έμπρακτα το προσπαθούμε, κάποιοι όμως, είτε δεν το γνωρίζουν είτε εσκεμμένα το αποκρύπτουν προβάλλοντας ότι η κατάντια στην οποία έχει περιέλθει το φυσικό περιβάλλον προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από τους κυνηγούς και αδιανόητα επιτίθενται υποκρινόμενοι και καλυπτόμενοι από την δήθεν οικολογική τους ευαισθησία.

Η κυνηγετική δραστηριότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την φύση από αρχαιοτάτων χρόνων, μέσα από την οποία οι κυνηγοί απολαμβάνουν σωματική και ψυχική ηρεμία, την απόλυτη ελευθερία, που προφανώς ξενίζει τον αρθρογράφο σας, όντας ενηλικιωμένος στην μεγαλούπολη. Φυσικά και δεν απολογούμαστε για την συνειδητή άσκηση της δραστηριότητάς μας, για την επαφή μας με την φύση, για την δυνατότητα που έχουμε να την χαιρόμαστε, να την αγαπάμε, να την φροντίζουμε…, απλά λυπόμαστε για όσους είναι αναγκασμένοι να φοβούνται, να νοιώθουν ενοχές, να μεμψιμοιρούν, να φθονούν και να βιώνουν την σκληρή καθημερινή εντοιχισμένη πραγματικότητα.