[size=3][font=”Comic Sans MS”]
— Γιατί ένας σκύλος 5 ετών έχει "δεθεί" με πρόσωπα, χώρο και πράγματα. Είναι κακό να του τα αλλάζεις, αν δε προέρχεται από τακτικές αλλαγές χεριών είναι "καμένο χαρτί", δύσκολα θα γίνει ο σκύλος σύντροφος – φιλαράκι.
— Γιατί δεν πούλησα μεγάλο σκύλο μου όταν μου προσφέρθηκε υπέρογκο ποσόν αν και είχα άλλους 6 ίδιας φυλής και επιπέδου. Ήταν ο σκύλος μου.
— Γιατί στα 5 του χρόνια έχει αποκτήσει συνήθειες (χούγια) κακές ή καλές που αν δεν ξέρεις πως αποκωδικοποιούνται δεν μπορείς ποτέ να τον καταλάβεις πλήρως, άρα πάει χαμένο ένα μεγάλο μέρος επαφής / επικοινωνίας.
— Γιατί 5 χρονών είναι δύσκολο να καταλάβει την γλώσσα του σώματός μου, την προφορά (τρόπο δοσίματος) των εντολών μου, τις καλές ή κακές συνήθειές μου… πάει χαμένο και άλλο ένα μεγάλο μέρος επαφής / επικοινωνίας.
— Γιατί δεν θα γνωρίζω το ιστορικό των όποιων ανεπιθύμητων συμπεριφορών άρα δεν θα μπορώ να κάνω την διόρθωσή τους.
— Γιατί δεν θα γνωρίζω το ιατρικό ιστορικό του οπότε δεν θα μπορώ να βοηθήσω τον κτηνίατρο μου.
— Γιατί υπάρχουν ασθένειες που δύσκολα μπορείς να τις βρει ο γιατρός με τις συνήθης εξετάσεις π.χ. μια θεραπευμένη ρήξη χιαστών, μία θεραπευμένη λεϊσμανίωση, επιληψία ή ένα σύνδρομο Κούσιν που θα φανούν μετά από 1-2 μήνες.
— Γιατί πιστεύω πως ένας πολύ καλός σκύλος δεν πουλιέται σε συνήθεις τιμές και είμαι καχύποπτος στις υψηλές τιμές. Ακόμη και οι επαγγελματίες δεν έχουν σκύλους 5 χρόνων για πούλημα εκτός αν προέρχονται από ανταλλαγές οπότε πάμε στην περίπτωση "καμένο χαρτί" [/size]
[size=3][font=”Comic Sans MS”]– Γιατί η 40χρονη εμπειρία μου με σκύλους λέει πως πλήρως εκπαιδευμένοι σκύλοι χωρίς σοβαρά κουσούρια πωλούνται από 2 έως 3μιση χρονών.
— Γιατί πιστεύω πως ο σκύλος μου έχει ιδιαίτερη αξία όταν είναι πλασμένος από εμένα για εμένα.
— Γιατί είναι μέρος της χαράς του κυνηγίου η "δημιουργία" ενός άξιου κουταβιού και η επιβεβαίωση της ικανότητάς του όταν τελειώσει η εκπαίδευσή του.
— Γιατί μπορώ να φτιάξω ένα κουτάβι σύμφωνα με τα πρότυπα εργασίας του, να γνωρίζω το γενετικό του υλικό, τον χαρακτήρα του, την πορεία της υγείας του, τις κυνηγητικές του ικανότητες, τα χούγια του, να έχουμε δεθεί από γεννήσεως μέχρι θανάτου. Από την ώρα που θα στεγνώσω το υγρά του αμνιακού σάκου, που θα ρουφήξω τα υγρά από την μύτη του αν χρειαστεί, που θα το βάλω στην ζυγαριά, που θα το δω να μεγαλώνει γραμμάριο προς γραμμάριο και εκατοστό προς εκατοστό. Από την ώρα που θα μεταφέρει το πρώτο του μπαλάκι, μέχρι την ακινησία στο ξεπέταγμα. Από τα αμέτρητα χιλιόμετρα μέχρι τα παγωμένα ξημερώματα για να ολοκληρωθεί η εκπαίδευση. Και όλα αυτά τα κάνω γιατί μου αρέσει να τα κάνω και όχι για να αποκτήσω τον σκύλο "Εργαλείο".
Μπορείτε να μου πείτε πόσο θα το πουλήσω όταν γίνει 5 χρονών.
Φιλικά [/font][/size]
[/font][/size]
Πολυ σωστα τα λες. ειδικα για πουλοσκυλα, συμφωνω πληρως με οσα ειπες.
καταρχην, 1)το να μεγαλωνεις και να εκπαιδευεις ενα σκυλι εχει χαρα και πλεονεκτηματα και για σενα και για τον σκυλο.
2)γιατι να δωσω 2000 ευρω να παρω ενα σκυλι ετοιμο π.χ 2 χρονων και να μην δωσω 1500 ευρω να παρω 3 κουταβια απο καλα αιματα? στην χειροτερη περιπτωση θα μου βγει εστω το 1…
3)δεν εχω παρει μεγαλο σκυλο ποτε μου, παρα μονο απο μια φορα που αποτελει εξαιρεση γιατι το ηθελε ενας θειος. ηταν ειδικη περιπτωση. το σκυλι ηταν γερικο, το πηραμε σε ξεφτιλα τιμη για την αξια του(το γνωριζαμε το σκυλι) και το πηραμε με το σκεπτικο να βοηθησει στην εκπαιδευση ενος κουταβιου, γιατι την εποχη εκεινη δεν ειχαμε αλλο εμπειρο σκυλι. και φυσικα αναφερομαι σε λαγοσκυλα, γιατι για μπεκατσοσκυλο που συζητατε εσεις εδω, νομιζω οτι σε καμια περιπτωση δεν θα επερνα μεγαλο σκυλι, οχι λογο χρηματων, αλλα γιατι καλα φερμας βρισκεις ευκολα πλεον.γιατι να παρω ενα ξενο που δεν θα το εχω μεγαλωσει εγω?
ασχολουμαι με Ελληνικο ιχνηλατη (που το κυνοφιλικο επιπεδο των λαγοσκυλων ειναι ακομα στο μεσαιωνα σε σχεση με τα πουλοσκυλα) και ακομα μεγαλο σκυλι δεν εχω αγορασει. το φερμας καταρχην απαιτει πολυ λιγοτερο χρονο εκπαιδευσης για να αποδοσει αλλα και για να αρχισει να διχνει το αν ειναι καλο και ποσο καλο. σκεφτειτε μερικοι φιλοι που μιληατε για χρονο εκπαιδευσης κτλ, αν καποιος ειναι διατεθημενος να ασχολειται με μια φυλη που για να δεις τα πρωτα πραγματικα δειγματα γραφης πρεπει να περιμενεις 2μιση χρονια…ειναι τοσο δυσκολο να κανουν το ιδιο οι φερματζηδες που δεν θα χρειαστει να περιμενουν ουτε καν χρονο?
4)ασχετως με το αν συμφωνω η διαφωνω, νομιζω οτι οι τιμες που αναφερατε ειναι πολυ υπερβολικες για πουλοσκυλο. οχι οτι τα υποτιμω. εξαλλου ειμαι λατρης των σεττερ απο παλια. απλως αν δινεις για ενα καλο φερμας 4000 ευρω, που απαιτει π.χ 1μιση χρονο εκπαιδευσης και που μπορεις να το προμηθευτεις απο 50 εκτροφεις και απο απειρους στο εξωτερικο, τοτε ρε παιδια ποσα πρεπει να δωσεις για ενα ιχνηλατη, που δεν ξερεις καν αν οντως θα ειναι γνησιος (μιας και τα χαρτια τους ειναι χαλια μαυρα), που απαιτει 2μιση-3 χρονια εκπαιδευσης και σε ορισμενα αρενικα ακομα και 5! που σου βγαζει την παναγια αναποδα οχι για να το εκπαιδευσεις αλλα εστω για να μαθει το "ελα"…?
θα επρεπε δηλαδη για ενα γκεκας 5 χρονων να δινουμε 20000 ευρω?…
αυτα μονο στην Ελλαδα γινονται. απο γαλλια περνεις κουταβι καθαροαιμου ιχνηλατη, απο αριστες γραμμες με διακρισεις, 500-700 ευρω και ερχεσαι εδω και σου λεει μετα ο αλλος για το δηθεν καθροαιμο του, που ειναι αριστο (κατα την γνωμη του και τα γουστα του) οτι στο πουλαει 1 χρονων 3000 ευρω, επειδη ειχε λεει εξοδα για να το μεγαλωσει…
Ω- ΡΕ -ΓΛΕΝΤΙΑΑΑ …