Από ότι έχω καταλάβει οι απόψειςμεταξύ των κτηνιάτρων διαφέρουν κατά πολύ για αυτό τον λόγο ψάχνομαι ακόμη και συνέχεια ρωτάω γιατί δεν ξέρω ποιος τελικά έχει δίκιο.Ο τελευταίος κτηνίατρος που παρακολουθεί τώρα τα σκυλιά μας(πήγαμε σε 3) επιμένει ότι τα κάποια παράσιτα παραμένουν στα λεμφογάγγλια και δεν “θανατώνονται” ούτε εξαφανίζονται σε όλες τις περιπτώσεις με την θεραπεία (ενέσεις)απλά είναι σε “καταστολή” ,γι’αυτό συνεχίζουν με τα ζιλορίκ εφ’όρου ζωής.Πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης ίαση του ζώου και ότι ίσως εξακολουθεί να είναι φορέας και ότι μπορεί και πάλι να επιτεθούν τα παράσιτα συνήθως εώς 1 έτος μετά την αγωγή(αναζωπηρώσεις) και να πρέπει επαναληφθεί η αγωγή.Η θεραπεία είναι μια παράταση ζωής και διαφέρει από σκύλο σε σκύλο,άλλα ζουν 4-6χρόνια(75%)χωρίς κλινικό νόσημα ,άλλα πεθαίνουν πάνω στην θεραπεία με τις ενέσεις ή αργότερα τους δημιουργεί πρόβλημα στα νεφρά κ.λ.π και πεθαίνουν,πάντως κανένα δεν θεραπεύεται 100%.Έτσι ισχυρίζεται αυτός τουλάχιστον.Κανείς όμως κτηνίατρος δεν μας είπε ότι όλα θα είναι καλά σίγουρα μετά την θεραπεία και ότι υπάρχει πλήρης ίαση, (40%-90%) παρά που η κλινική εικόνα βελτιώνεται εώς 100% άμμεσα και ότι 100% ο σκύλος δεν είναι φορέας,και κανείς δεν θεωρεί το καλααζάρ νόσο που θεραπεύεται μια και για πάντα, απλά το προσπαθούν.Θεωρούν,αν και έχουν κάποιες επιφυλάξεις ακόμα για την μετάδοση της νόσου από σκύλο σε σκύλο, (ζωονόσος,σκύλος-σκνίπα-σκύλος).Επίσης αν ο σκύλος είναι σε προχωρημένο στάδιο (έχει μεγάλο τίτλο) οι ελπίδες να σωθεί είναι από μηδενικές εώς ελάχιστες και συνήθως γίνεται ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις. “Η μόλυνση του σκύλου γίνεται από μολυσμένες σκνίπες,που προσέλαβαν το παράσιτο από μoλυσμένο σκύλο(φορέας της L.infantum) πριν 8-10 ημέρες”.(έτσι ισχυρίζεται ο Σ.Θ Χαραλαμπίδης) Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να γίνει έγκαιρα η διάγνωση γιατί δεν εμφανίζουν όλοι οι μολυσμένοι σκύλοι συμπτώματα!!Καλό θα ήταν λοιπόν να κάνουμε συχνά μια εξέταση για το καλααζάρ.Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.Σας προτείνω να επισκεφτείτε και αυτό το site ,που έχει ένα πολύ χρήσιμο άρθρο για το καλααζάρ από τον καθηγητή Παρασιτολογίας,Σ.θ Χαραλαμπίδη.Τέλος για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω ότι όσα γράφω είναι απόψεις κτηνιάτρων που εγώ έχω ρωτήσει και άρθρα κτηνιάτρων από το διαδύκτιο και όχι δικές μου,αν είναι σωστές ή όχι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω σίγουρα γιατί δεν είμαι γιατρός.Απόλυτη εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα γιατρό,και θα ξαναρωτήσω για να επιβεβαιώσω αυτά μήπως και δεν έχω καταλάβει καλά κάτι,και θα ενημερώσω πάλι. Φιλικά Μαρία |
Από ότι έχω καταλάβει οι απόψειςμεταξύ των κτηνιάτρων διαφέρουν κατά πολύ για αυτό τον λόγο ψάχνομαι ακόμη και συνέχεια ρωτάω γιατί δεν ξέρω ποιος τελικά έχει δίκιο.Ο τελευταίος κτηνίατρος που παρακολουθεί τώρα τα σκυλιά μας(πήγαμε σε 3) επιμένει ότι τα κάποια παράσιτα παραμένουν στα λεμφογάγγλια και δεν “θανατώνονται” ούτε εξαφανίζονται σε όλες τις περιπτώσεις με την θεραπεία (ενέσεις)απλά είναι σε “καταστολή” ,γι’αυτό συνεχίζουν με τα ζιλορίκ εφ’όρου ζωής.Πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης ίαση του ζώου και ότι ίσως εξακολουθεί να είναι φορέας και ότι μπορεί και πάλι να επιτεθούν τα παράσιτα συνήθως εώς 1 έτος μετά την αγωγή(αναζωπηρώσεις) και να πρέπει επαναληφθεί η αγωγή.Η θεραπεία είναι μια παράταση ζωής και διαφέρει από σκύλο σε σκύλο,άλλα ζουν 4-6χρόνια(75%)χωρίς κλινικό νόσημα ,άλλα πεθαίνουν πάνω στην θεραπεία με τις ενέσεις ή αργότερα τους δημιουργεί πρόβλημα στα νεφρά κ.λ.π και πεθαίνουν,πάντως κανένα δεν θεραπεύεται 100%.Έτσι ισχυρίζεται αυτός τουλάχιστον.Κανείς όμως κτηνίατρος δεν μας είπε ότι όλα θα είναι καλά σίγουρα μετά την θεραπεία και ότι υπάρχει πλήρης ίαση, (40%-90%) παρά που η κλινική εικόνα βελτιώνεται εώς 100% άμμεσα και ότι 100% ο σκύλος δεν είναι φορέας,και κανείς δεν θεωρεί το καλααζάρ νόσο που θεραπεύεται μια και για πάντα, απλά το προσπαθούν.Θεωρούν,αν και έχουν κάποιες επιφυλάξεις ακόμα για την μετάδοση της νόσου από σκύλο σε σκύλο, (ζωονόσος,σκύλος-σκνίπα-σκύλος).Επίσης αν ο σκύλος είναι σε προχωρημένο στάδιο (έχει μεγάλο τίτλο) οι ελπίδες να σωθεί είναι από μηδενικές εώς ελάχιστες και συνήθως γίνεται ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις. “Η μόλυνση του σκύλου γίνεται από μολυσμένες σκνίπες,που προσέλαβαν το παράσιτο από μoλυσμένο σκύλο(φορέας της L.infantum) πριν 8-10 ημέρες”.(έτσι ισχυρίζεται ο Σ.Θ Χαραλαμπίδης) Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να γίνει έγκαιρα η διάγνωση γιατί δεν εμφανίζουν όλοι οι μολυσμένοι σκύλοι συμπτώματα!!Καλό θα ήταν λοιπόν να κάνουμε συχνά μια εξέταση για το καλααζάρ.Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.Σας προτείνω να επισκεφτείτε και αυτό το site ,που έχει ένα πολύ χρήσιμο άρθρο για το καλααζάρ από τον καθηγητή Παρασιτολογίας,Σ.θ Χαραλαμπίδη.Τέλος για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω ότι όσα γράφω είναι απόψεις κτηνιάτρων που εγώ έχω ρωτήσει και άρθρα κτηνιάτρων από το διαδύκτιο και όχι δικές μου,αν είναι σωστές ή όχι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω σίγουρα γιατί δεν είμαι γιατρός.Απόλυτη εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα γιατρό,και θα ξαναρωτήσω για να επιβεβαιώσω αυτά μήπως και δεν έχω καταλάβει καλά κάτι,και θα ενημερώσω πάλι.
Φιλικά
Μαρία
Από ότι έχω καταλάβει οι απόψειςμεταξύ των κτηνιάτρων διαφέρουν κατά πολύ για αυτό τον λόγο ψάχνομαι ακόμη και συνέχεια ρωτάω γιατί δεν ξέρω ποιος τελικά έχει δίκιο.Ο τελευταίος κτηνίατρος που παρακολουθεί τώρα τα σκυλιά μας(πήγαμε σε 3) επιμένει ότι τα κάποια παράσιτα παραμένουν στα λεμφογάγγλια και δεν “θανατώνονται” ούτε εξαφανίζονται σε όλες τις περιπτώσεις με την θεραπεία (ενέσεις)απλά είναι σε “καταστολή” ,γι’αυτό συνεχίζουν με τα ζιλορίκ εφ’όρου ζωής.Πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης ίαση του ζώου και ότι ίσως εξακολουθεί να είναι φορέας και ότι μπορεί και πάλι να επιτεθούν τα παράσιτα συνήθως εώς 1 έτος μετά την αγωγή(αναζωπηρώσεις) και να πρέπει επαναληφθεί η αγωγή.Η θεραπεία είναι μια παράταση ζωής και διαφέρει από σκύλο σε σκύλο,άλλα ζουν 4-6χρόνια(75%)χωρίς κλινικό νόσημα ,άλλα πεθαίνουν πάνω στην θεραπεία με τις ενέσεις ή αργότερα τους δημιουργεί πρόβλημα στα νεφρά κ.λ.π και πεθαίνουν,πάντως κανένα δεν θεραπεύεται 100%.Έτσι ισχυρίζεται αυτός τουλάχιστον.Κανείς όμως κτηνίατρος δεν μας είπε ότι όλα θα είναι καλά σίγουρα μετά την θεραπεία και ότι υπάρχει πλήρης ίαση, (40%-90%) παρά που η κλινική εικόνα βελτιώνεται εώς 100% άμμεσα και ότι 100% ο σκύλος δεν είναι φορέας,και κανείς δεν θεωρεί το καλααζάρ νόσο που θεραπεύεται μια και για πάντα, απλά το προσπαθούν.Θεωρούν,αν και έχουν κάποιες επιφυλάξεις ακόμα για την μετάδοση της νόσου από σκύλο σε σκύλο, (ζωονόσος,σκύλος-σκνίπα-σκύλος).Επίσης αν ο σκύλος είναι σε προχωρημένο στάδιο (έχει μεγάλο τίτλο) οι ελπίδες να σωθεί είναι από μηδενικές εώς ελάχιστες και συνήθως γίνεται ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις. “Η μόλυνση του σκύλου γίνεται από μολυσμένες σκνίπες,που προσέλαβαν το παράσιτο από μoλυσμένο σκύλο(φορέας της L.infantum) πριν 8-10 ημέρες”.(έτσι ισχυρίζεται ο Σ.Θ Χαραλαμπίδης) Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να γίνει έγκαιρα η διάγνωση γιατί δεν εμφανίζουν όλοι οι μολυσμένοι σκύλοι συμπτώματα!!Καλό θα ήταν λοιπόν να κάνουμε συχνά μια εξέταση για το καλααζάρ.Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη.Σας προτείνω να επισκεφτείτε και αυτό το site ,που έχει ένα πολύ χρήσιμο άρθρο για το καλααζάρ από τον καθηγητή Παρασιτολογίας,Σ.θ Χαραλαμπίδη.Τέλος για να μην παρεξηγηθώ, να τονίσω ότι όσα γράφω είναι απόψεις κτηνιάτρων που εγώ έχω ρωτήσει και άρθρα κτηνιάτρων από το διαδύκτιο και όχι δικές μου,αν είναι σωστές ή όχι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω σίγουρα γιατί δεν είμαι γιατρός.Απόλυτη εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα γιατρό,και θα ξαναρωτήσω για να επιβεβαιώσω αυτά μήπως και δεν έχω καταλάβει καλά κάτι,και θα ενημερώσω πάλι.
Φιλικά
Μαρία