(ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ) ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΩΝ ΘΗΡΑΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΙ

Κε Γκουμα,

Κοιταξτε, κατα πρωτον δεν εξοργιστηκα καθολου, κουβεντα κανουμε. Κατα δευερον, αν ειναι να συζητητουμε για παιδεια λαων στο κυνηγι, δεν νομιζω οτι εχεις τις σωστες πληροφοριες περι παιδειας Αγγλων και λοιπων ξενων στο θεμα. Για να σου δωσω να καταλαβεις, ειναι ελαχιστες οι χωρες οπου επιτρεπεται το κυνηγι ελαφιων με λειοκανο και μονοβολα. στην Μ. Βρεταννα απαγορευεται, λογω της μεγαλης πιθανοτητας τραυματισμου του ζωου καθως το οπλο δεν ειναι οσο ευστοχο οσο ενα ραβδωτο. Οι δε περιοδοι κυνηγιου των καθοριζεται απο τον αναπαραγωγικο τους κυκλο (αληθεια, ισχυει αυτο στις ρεζερβες στην Ελλαδα???). Ολοι που συζηταν εδω, αγγλικες μεθοδους εφαρμοζουν στα σκυλια τους, πολλοι αγγλικες ρατσες εκτρεφουν…Τις τσιχλες δεν τις κυνηγανε, οπως και τα κοτσυφια, οποτε δεν καταλαβαινω το παραδειγμα σου. Αν δεις καλυτερα λιγο την ηθικη και παιδεια αυτων των λαων που (απληροφορητα) καταδικαζεις, ισως να αναθεωρησεις τις αποψεις σου.

Ολα τα ζωα που κυνηγω εγω δεν τα κυνηγω με σκυλο (αλλα, στο ελαφι, εχει ο ιδιοκτητης της γης σκυλο που αν τον χρειαστω να βρει το θηραμα μετα την τουφεκια, τον φερνει). Και θελει και προσπαθεια και κοπωση για να τα βρεις. Αυτες τις παραπληροφορημενες αποψεις περι 'ημιναρκωμενων' 'κατακερματισμενων ρεζερβων' και δεν ξερω γω τι, δεν ξερω ποιος τις διαδιδει και τι θελει να πετυχει. Οτι συμβαινουν τετοια, συμβαινουν, αλλα ειναι η εξαιρεση και οχι ο κανονας. Στη δε Ν. Ζηλανδια, οι συνθηκες κυνηγιου ειναι τοσο δυσκολες και αντιξοες, που αν δεν εισαι γνωστης, γυμνασμενος και ικανος κυνηγος, δεν προκειται να βρεις τιποτα… Αρκει δε να δει κανεις τον θηραματικο πλουτο των χωρων που καταδικαζεις για να καταλαβει την διαφορα με την Ελλαδα.

Η προοδος του ανθρωπου που εβαλε ενα σωρο αιγοπροβατα και γελαδια εκει που πρωτα βοσκαγαν αγρια ειναι που εξοντωσε τα σαρκοβορα ζωα, και τιποτ'αλλο. Ο ανταγωνισμος των αγριων φυτοφαγων με τα οικοσιτα ειναι σε ορισμενες χωρες προβλημα και γιαυτο καταδιωκονται τα αγρια φυτοφαγα.

Τωρα, αν λεμε πραγματα για να δημιουργησουμε εντυπωσεις, να συζητησουμε τοτε και για τους τιποτενιους που βγαζουν τους φασιανους απο το κλουβι στην (Ελληνικη) ρεζερβα πριν φτασουν οι κυνηγοι (πραγματα που εχουν ειπωθει απο ανθρωπους που εχουν παει σε τετοιες ρεζερβες και γραφουν εδω στο φορουμ, εγω ουτε καν ξερω που ειναι…), τοτε το θεμα δεν θα προχωρησει καθολου. Πιστευω δε, οτι εχω κυνηγησει αρκετα μεγαλα ζωα, σε αρκετες διαφορετικες χωρες και κουλτουρες και με αρκετους διαφορετικους τροπους, για να μπορω να εκφερω μια γνωμη. Σημειωτεον δε, οτι ποτε δεν πληρωσα για να παω κυνηγι εκτος Αγγλιας (και στην Αγγλια μονο για την αδεια να ειμαι στη γη του αλλου, ενα εικονικο ποσο- £40-£50), που ειναι ασημαντο μπροστα σε αυτα που πληρωνουν αλλοι για 'τροπαια'.

Καταλαβαινω οτι δεν σου αρεσει η σταση που εχουν λαβει αρκετοι (μεσα σ'αυτους και εγω) οσον αφορα το κυνηγι για τροπαια, αλλα ειναι μια γνωμη που αν δεν θες να την σεβαστεις, πρεπει τουλαχιστον να την ακουσεις…

Μπιριγκογκος

Το διάβασα θα έλεγα όχι και τόσο προσεκτικά, ίσως για ήξερα τις αντιδράσεις. και τις ενστάσεις.
Αραγε τι είναι τρόπαιο ?? είναι μόνο το κέρατο το κεφαλι κλπ. Και γιατί δεν είναι μια φωτογραφία με στίβα τα παπιά ή τις μπεκατσες με φόντο τον χιονιά?? Γιατί δεν είναι μια φωτογραφία μιας φέρμας ενίοτε και σε ποντίκι , (ναι συμβαίνουν και αυτά στον θαυμαστό κόσμο των "φερματζίδων") φέρμα ναναι. δεν είναι τρόπαιο ένα κυπελλο σε έναν αγώνα ΑΚΙ, πληρώνται λιγότερα λεφτά από κάποιους για αυτό το πράγμα.
Για μένα όλα τρόπαια είναι και η συλλογή τους είναι ανθρώπινη διαδικασία, αρχαιότατη, και τελικά κάτι που είναι τόσο διαχρονικό εκφράζει μια ανθρώπινη ανάγκη?? Επί αρκετά χρόνια αρνιόμουν να βγάζω φωτογραφίες με τα θηράματα, με την πίεση της παρέας ναι, οι περισσότερες χάθηκαν γιατί πολύ απλά δεν σήμαιναν τίποτα για μένα, ελεγα πάντα ότι οι κυνηγετικές μου εμπειρίες δεν αποτυπώνονται σε ένα χαρτί σε μια ταινία κλπ, γιατί δεν μπορεί να αποτυπωθεί ο ψυχρός άερας η αίσθηση που έχεις όταν κυνηγάς πέρδικες πάνω από τα σύνεφα, και οι βουνοκορφές φάινονται σαν νησιά, κανένας δεν μπορεί να σου περιγράψει τα αισθήματα που νοιώθει κάποιος στο κυνήγι, από το ποιο μικρό την 1η φέρμα σε ένα άγριο ορτύκι από το νέο μας κουτάβι, Ο καθένας μας έχει διαλέξει ένα τρόπο να βιώνει το κυνήγι.κυνηγούσα μόνος, αναρωτιώμουν μηπώς ήμουν πολύ εγωιστής?? Για μένα 1ον είναι η ένταξη μου στο κυνήγι, να γίνω ένα με την φύση, να την καταλάβω να καταλάβω το θήραμα, γιατί εκέι και όχι εκεί η μπεκάτσα, γιατί έτσι και όχι αλλιώς η πέρδικα. Εχω νοιώσει την χλέυη στην κυριολεξία όταν επέλεξα με 2 όλα κι όλα σκυλιά (τόσα ήταν ικανα) να κυνηγαω μπεκάτσα αποδοτικά χωρίς κουδούνι, τι δεν ακουσα, χωρίς κανενας τους ποτε να έρθει να δεί πώς κυνηγάω, αν τα σκυλιά είναι κοντινά μακρινά η οτιδήποτε άλλο, οι ηπιοτέροι δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον λόγο, κοιτούσαν την τσάντα,και όταν ήταν γεμάτη δεν μπορούσαν να φανταστούν τί κοπος χρειαζόταν και τι κόπος είχε προηγηθεί. Κανείς δεν στέκεται γιατί κάποιος βρίσκει 100 μέτρα από το αμάξι τις πέρδικες, και άλλοι σπάνε τα πόδια τους, κανείς δεν λέει ότι αυτός έχει κάτσει έχει μελετήσει τι εστί πέρδικα, έχει λιώσει άρβυλα αυτοκίνητα, σκυλιά, για μπορέσει να "διαβασει" το βουνό, να δεί το βουνό από τα μάτια της περδικάς και όχι τα δικά του, ναι κάποιοι "περαστικοί" θα εκμεταλευετούν μια τέτοια γνωριμία και θα καρπωθούν κάποια ευκολα πουλιά, αλλά όταν ΄φύγει αυτή γνωριμία τότε πάλι περαστικοί θα είναι.
Ολα είναι από πιά πλευρά το βλέπει ο καθένας μας. Δεν έχω κυνηγήσει για τρόπαια, αλλά συζητώντας με ανθρώπους στο εξωτερικό και προσπαθώντας να καταλάβω το όλο σύστημα, κάθε άλλο παρά λάθος το βρήκα, Πολλά πράγματα έχουν ξεφύγει από τον σκοπό τους. Εχουμε ξεφύγει οι φερματζήδες εν Ελλάδι προ πολλου.
Ας δούμε όμως της εννοια τρόπαιο, είναι συνηθως ένα ηλικιωμένο αρσενικό ζώο, στο όριο της αναπαραγωγικής διαδικάσιας, μάλιστα θα έλεγα έχει ήδη τεθεί εκτός διαδικασίας, με το ωραίο παραμύθι ένα ζώο στην ακμή του, παραμυθιαζόμαστε, ένα ζώο στην ακμή του δεν είναι ένα ευκολο θηραμα, ασε που συνήθως δεν έχει και τόσο μεγάλα κέρατα, είναι ένα ζώο το οποίο είναι ακριβώς στο όριο, αλλη μια χρονιά και θα γίνει φαί για τα σαρκοφάγα, χωρίς κανένας να ωφεληθεί. Το κρέας ένος ηλικιωμένου αρσενικού δεν θα το έλεγα και ΄το καλύτερης ποιότητας, (είναι γνωστά αυτά) τρώγεται αλλά καμμιά σχέση με ένα νεαρό θυληκό, αρα το μόνο "κερδος" είναι τα τρόπαια, οσο για την ευκολία ας μην το συζητήσουμε, μια βολή σε ένα έμπειρό θήραμα, ποτέ δεν είναι ευκολή. Υπάρχουν εποχές που σκοτώνουν τα "στερφα" θυληκά οχι για τροπαια (αν και εαν υπάρχει το κάνουν μαχαίρια κλπ), αυτοί ξέρουν να κάνουν τον διαχωρισμό, και ο διαχωρισμός αυτό προκύπτει από μια βαθιά γνωση της φυσής και θηραματος δεν γίνεται στην τύχη. Τα σκοπευτικά (διοπτρες κυάλα κλπ) είναι απολύτως απαραίτητα για την επιλογή του ζώου και την αποφυγή λάθους. Οσο για την δικιά μας πρακτική, ας μην το συζητήσω καθόλου. Λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει, είμαστε ΧΑΛΙΑ, κυνηγετικά, φυσιολατρικά κλπ κλπ. Οτι δεν το καταλαβαίνουμε με τις έννοιες που στενά μας προωθούν τα έντυπα κλπ, είναι αποριπτέο. Για να δείτε πρακτική, Σε αυτό το site είχας οργανωθεί μερικά ομαδικά κυνήγια καρακάξας, ξεκίνησε σαν πλάκα και έγινε, ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΡΘΑ, και μακάρι να επεκτεινόταν, αλλά γινόταν σε "αμαθα" πουλιά σε κυνηγημένα πουλιά όμως πόσοι μπήκαν στην διαδικασία?. Δεν απορίπτω κανενα κυνήγι, Κυνήγι αλεπους δεν υφίσταται, η μάλλον γίνεται εξόντωση με δηλητήρια τι ωραίο κυνήγι??? , βλεπεται η κουλτούρα μας δεν αφήνει να σκοτώνουμε κάτι που δεν τρώγεται ασχετα εαν οι μισοί πετάνε και αυτά που τρώγονται, Για πήγαινε να δείς πόσο ευκολο κυνήγι είναι η αλεπου στα "ισια", Αι να δούμε πόσοι "διαβάζουν" την φύση. Αι κάντο με σκύλο, αλλά ταυτόχρονα με αυτόν το σκύλο να κυνηγάς και αλλά θηράματα, να δείς πόσο ευκολό είναι να φτιάξεις τέτοιο σκύλο???
Προσφατα έμαθα ότι κάποιοι και στην Ελλάδα κυνηγούν γουρούνια με την λονχη, το ήξερα για τους Ιταλούς,- Αργετίνους, Είναι λιγότερο δύσκολο κυνήγι, θα πεί κάποιος ότι δεν είναι στις κυνηγετικές παραδόσεις, και γιατί δεν είναι στις κυνηγετικές μας παραδοσεις?? μια ματιά σε αρχαία αγγεία ίσως του αλάξουν γνώμη??? Μαγκιά τους και μαγκιά των σκύλων τους γιατί χρειάζεται και γαμώ τους μάγκες σκύλους, ΜΥΑΛΟ ΣΩΜΑ ΨΥΧΗ. Η προβεια του λονταριού που η παράδοση λέει ότι είχε ο Ηρακλής δεν ήταν τρόπαιο, η δεν ήταν Ελληνας ο Ηρακλής??
Το κυνηγι των τροπαίων είναι ενα ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΟ ΚΥΝΗΓΙ απαιτήσεων με μελετημένη αειφορική δομή. Οσοι θέλουν μπορουν να φοράνε παρωπίδες και να μην βλέπουν ότι ο πχ Καλυβιέρης στον Εβρο είναι ο αντίστοιχός οδηγός κάπου αλλού, , ο τσοπάνης είναι το ίδιο, ο κουμπάροι σκορπισμένοι στα μακρινα χωρια που εχουν αποστολή να τηλεφωνήσουν μόλις πέσουν τα χιόνια τα πουλιά είναι το ίδιο ακριβώς.
Δεν μου αρέσουν τα κεράτα στους τοίχους,(με κανουν να κοιτάω την κυρά μου) και απεχθάνομαι τα βαλσαμωμένα,ούτε και οι φωτογραφίες με αρμαθιές πουλιών, σε κανενα δεν θα ρίξω 2η ματιά, αλλά όλη αυτή η διαδικασία είναι ανθρωπινη, είναι όπως ακριβώς το κυνηγι, μέσα στο κυτταρό μας.
Αυτό πιστεύω εγώ κάποιοι λίγοι θα συμφωνήσουν οι πολλοι θα διαφωνήσουν. Αλλά ας το ψάξουν λίγο περισσότερο.
Ας ανοίξουμε λιγάκι τα μάτια μας, και αυτά τα περί βιοποικιλότητας, Ας μην εκφραστώ, φτάσαμε να κοροιδευόμαστε και μεταξύ μας. Οτι γίνεται στην Ελλάδα είναι από τύχη και κακή νοοτροπία και όχι συνειδητή επιλογή. Εδώ πήρε τόσα χρόνια να πάει 15 μερες πίσω η πέρδικά, λές και δεν ήξεραν όλοι ότι στην έναρξη ντουφεκάνε μικρά πολλές φορές χωρίς καν χρώματα. Εδώ δεν σέβονται αυτό που αγαπάνε και "γ…..νε" στα εκπαιδευτικα τις περδικές σε περιόδο αναπαραγωγής, κανένας δεν νοιάζεται για την καταστροφή που προκαλούν στην φωλεοποίηση, ρε να "βγεί" το σκυλί μου, να γ…….ει στο κυνήγι, να την "βγώ" στο καφενείο, όσο για τις πέρδικες "έχει η Ελλάδα βουνά".
Παντελής

Καλημερα,

διαβασα με ενδιαφερον την συζητηση μεχρι τωρα, και, ως κυνηγος θηραματων που πολυ συχνα κυνηγωνται και ως 'τροπαια', συμφωνω με την αποψη που λεει οτι το θηραμα δεν ειναι τροπαιο. Τι εννοω? Ποτε δεν εχω παει να παρω ενα ελαφι, γουρουνι, γαζελα, gemsbok, warthog ή οτιδηποτε αλλο, με βαση του οτι θα ειναι ενα ζωο που θα δειχνει ωραιο ταριχευμενο. Παντα το κυνηγι γινεται με σκοπο, κατα πρωτον, της 'αναγκης' που εχω να νοιωσω την φυση, την αδρεναλινη της καταδιωξης και την καταξιωση της καρπωσης και, κατα δευτερον, την διατηρηση της ισορροπιας της φυσης και της υγειας του κοπαδιου των ζωων που καταδιωκω. Μπορει να δω ενα εντυπωσιακο ελαφι, το οποιο ομως ειναι στην αποκορυφωση της δυναμης του και ιδανικο παραδειγμα του ειδους του και θα το αφησω, καθως ξερω οτι θα γονιμοποιησει το κοπαδι με υγιες γεννετικο υλικο και θα δωσει τους καλυτερους απογονους. Θα κυνηγησω την ελαφινα που εχει γερασει και δεν αναπαραγεται πλεον, το υπεραριθμο νεαρο ελαφι, ή το γερικο αρσενικο που εχει περασει την ακμη του.
[b]
Το κυνηγι του εντυπωσιακου τροπαιου δεν ειναι δυσκολοτερο, απαιτητικοτερο ή ευγενικοτερο απο το κυνηγι οποιουδηποτε παραδειγματος του ειδους (ειτε εχει χαρακτηριστικα τροπαιου ειτε οχι), ειτε ειναι ελαφι, ζαρκαδι, γουρουνι, ιπποποταμος, ζεβρα ή δεν ξερω γω τι αλλο αναφερθηκε στην συζητηση μεχρι τωρα.[/b]

Αναφερθηκε η Αφρικη και η Ν.Ζηλανδια….Εχω πειρα κυνηγιου και στις δυο χωρες και μπορω να πω οτι οι κυνηγοι εκει ειναι απο τους πλεον ηθικους, φυσιολατρες και γνωστες του δασους και των ζωων του, που εχω συναντησει. 'Μακελεματα' δεν γινονται, ελεγχομενες επιχειρησεις διατηρησης των αριθμων ζωων που μπορει να διατηρησει η γη γινονται (και εχω συμμετασχει σε αυτες στην Αφρικη).

Οταν δει καποιος γη που εχει μεινει αδιαχειρηστη και ερθει προσωπο με προσωπο με ζαρκαδι που ζυγισει 7 κιλα, γεματο παρασιτα και σε αθλια κατασταση με δυο μικρα νεκρα διπλα του, γιατι τα εχουν αφησει να γινουν τοσα που δεν τα διατηρει το δασος, ας ερθει να μου κανει διαλεξη για την 'επιλεκτικοτητα' που πρεπει να δειξει ο κυνηγος. Οταν δει γαζελες τοσο αδυναμες που δεν μπορουν να σηκωθουν απο το εδαφος οταν τις πλησιαζεις, θα καταλαβει ισως τι σημαινει 'διαχειρηση' και θα αναθεωρησει τα περι 'μακελεματων' που, στο κατω κατω, ειναι χαρακτηρισμοι που δινονται μονο απ'αυτους που δεν εχουν γνωση και εμπειρια των τοπων αυτων.

Οι χωρες αυτες εχουν τοσα θηραματα, που στην Ν. Ζηλανδια γινονται ριψεις δηλητηριασμενων δολωματων στα δαση απο αεροπλανα για να μειωθουν οι αριθμοι τους και να διατηρηθει η χλωριδα. Και παρ'ολα αυτα, τα κυνηγητικα μαγαζια βλεπεις πινακιδες που να λενε 'don't get your bag limit, limit your bag' (μην παρεις το οριο που σου επιτρεπεται, περιορισε το οριο σου). Δεν νομιζω να μπορουμε να πουμε το ιδιο και για την Ελλαδα…

Για μενα ο κυνηγος τροπαιων ειναι μαστιγα. Μενοντας στην Αγγλια και γνωριζοντας αρκετους οδηγους που πανε κοσμο για κυνηγι οπληφορων, εχω ακουσει και εχω δει πραγματα που κανει ο αλλος για να παρει το κεφαλι που, για μενα ειναι ανεπιτρεπτα. Για χαρη μεγαλυτερων κερατων, δεν δισταζουν να τουφεκισουν τα ζωα οπως οπως, καταληγοντας σε ιχνηλασιες πληγωμενων ζωων για ωρες, ζωων τουφεκιμενων στην κοιλια και τα πισω ποδια, που, αν δε βρεθουν γρηγορα, ειναι καταδικασμενα σε επωδυνους και αργους θανατους. Και ολα αυτα, για να μπουν κερατα στον τοιχο…και εναντι μεγαλων χρηματικων ποσων. Aπο την αλλη, αυτα τα χρηματικα ποσα ειναι το κινητρο που οδηγει την διαχειρηση της πανιδας ωστε να υπαρχει κυνηγετικος τουρισμος και να υπαρχει εισοδημα. Ειναι πλεον διεθνως αποδεκτο το οτι, εαν δεν υπηρχε κυνηγετικος τουρισμος σε χωρες της Αφρικης, ο ενδογενης πληθυσμος θα ειχε αφανισει τα αγρια ζωα που υπαρχουν εκει. Αρα, εκτος απο μαστιγα ειναι και 'αναγκαιο κακο'….

Αναφερθηκε οτι ο σκυλος δεν επιτρεπεται…Μεγαλυτερο λαθος δεν μπορει να κανει ο κυνηγος απο το να μην εχει προσβαση σε ειδικα εκπαιδευμενο σκυλο. Οχι για να τον παει στο θηραμα, αλλα για να το βρει μετα την τουφεκια. Σε χωρες της ευρωπης το κυνηγι του ελαφιου δεν επιτρεπεται εαν ο κυνηγος δεν συνοδευεται απο σκυλο. Το ιδιο ισχυει και για τον οδηγο: ο συνφορουμιστας απο την Ρουμανια εδωσε το ιδανικο παραδειγμα. Ο οδηγος ξερει το καθε ζωο, ξερει ποιο θα αφησει και ποιανου εφτασε η ωρα να απομακρυνθει απο το δασος. Ο κυνηγος που ειναι επισκεπτης σε αυτο το δασος δεν μπορει να ξερει αυτες τις λεπτομερειες και ειναι πιθανο να παρει το λαθος ζωο.

Η συζητηση θα συνεχιστει για πολυ καιρο, και εχει αρχισει εδω και παρα πολλα χρονια. [b]Το να κρατησει κανεις ενα ενθυμιο απο ενα φανταστικο κυνηγι δεν ειναι κακο, το να παει κυνηγι για να βρει ενθυμιο ομως, κατα την δικη μου αποψη παντα, ειναι…[/b]

φιλικα

Μπιριγκογκος

+ 100

H δικη σου νοοτροπια στο κυνηγι δεν ειναι ομως ο κανονας, ειναι μαλλον η εξαιρεση. Το ειπες και μονος σου, οταν εφερες το παραδειγμα των 10 γουρουνιων. Απο την αλλη ομως, καταδικαζεις ξενους κυνηγους χωρις να ξερεις παρα ελαχιστα για αυτους και την παιδεια τους, και μαλλον απο παραπληροφορημενες πηγες. Ο Duckhunter εδωσε πολυ συγκεκριμενα παραδειγματα ηθους κυνηγων στη Ρουμανια, ο SteliosP το ιδιο απο την Ιταλια και εγω απο Αγγλια, Ν. Αφρικη και Ν. Ζηλανδια. Ποσους Ρουμανους, Ιταλους ή Αγγλους κυνηγους γνωριζεις? Και τι απο το ηθος τους?

Δεν ειναι οι παπουδες μας που εξοντωσαν το τσακαλι και το λυγκα? ακουγα και εγω ιστοριες για 'λυκοτσακαλα', και τσακαλια στον καμπο να ουρλιαζουν και τις προσπαθειες που εκαναν οι κτηνοτροφοι να τα εξαλλειψουν (και τα καταφεραν….). Εαν δεις τις προσπαθειες διατηρησης της βιοποικιλοτητας που κανουν οι Ν. Ζηλανδοι, οι Σκωτζεζοι και οι Αγγλοι (και ειμαι σιγουρος οι Γερμανοι, Γαλλοι και αλλοι) κυνηγοι, θα δεις οτι δεν ειναι ο Ελληνας πρωτοπορος σε αυτο τον τομεα, αλλα υστερει κατα πολυ. Οχι λογω θελησης, οσο λογω κουλτουρας και ελλειψης υποστηριξης απο την πολιτεια, που οι αλλοι λαοι εχουν με το τσουβαλι….Μην βιαζεσαι λοιπον να κατακρινεις, και μην πεφτεις στην παγιδα οτι 'Εμεις ειμαστε και αλλοι δεν ειναι'….Εχουμε πολλα να μαθουμε απ'αυτους τους λαους που κανουν αυτα που πρεπει να κανει ο Ελληνας πολλα περισσοτερα χρονια πριν….

Οι παραδοσιακοι λαγαδες ειναι οντως παραδειγμα προς μιμηση. Αυτοι που ηταν μια παρεα 3-4 ατομα και ειχαν ενα-δυο σκυλια, ή ακομα καλυτερα, ενας κυνηγος και ενας σκυλος, Τεταρτη και Σαββατοκυριακο…

Οπως ειδες, ειπαμε οτι αλλο να κρατας ενθυμιο απο κυνηγι, αλλο να πηγαινεις κυνηγι για ενθυμια, αυτο δεν το κατεκρινε κανενας. Και εγω εχω δοντια απο γουρουνια, και κερατα απο ελαφι, αλλα δεν πηγα για αυτα, προεκυψαν στην εξελιξη.

Μπιριγκογκος

+1000

Οχι ρε φιλαρακι δεν εισαι ανεπιθυμητος!!!!
Η ασυννενοησια εδω ειναι στην ημερησια διαταξη.
Νεος εισαι και θα μαθεις