ΠΡΟΣΚΟΠΕΥΣΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ

OK, ευχαριστώ. Τυγχάνει να τον γνωρίζω προσωπικά. Δεν είναι δάσκαλος σκοποβολής ούτε ασχολείται εντατικά με τη σκοποβολή, οπότε δεν νομίζω να μετέφερε αυτά ως συμβουλές, παρά ίσως ως προσωπική διαπίστωση. Πιστεύω ότι αυτά που γράφει τα μεταφέρει από κάποιον ξένο συγγραφέα, αφού έχει το χόμπι να συλλέγει ξένη βιβλιογραφία. Τώρα, όσον αφορά το αν συμφωνώ ή όχι, η μονολεκτική απάντηση είναι “διαφωνώ”. Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω το πολύ απλό σκεπτικό μου, άσχετα με το χέρι της πάπιας ή οποιαδήποτε άλλη λεπτομέρεια. Εάν θέλουμε να ζητήσουμε από το σώμα μας να κινηθεί ενστικτωδώς, θα πρέπει η στάση μας και το κράτημα του όπλου να δίνει μία “οικεία” εικόνα στο υποσυνείδητο. Οι εξεζητημένες (ή αλλιώς εκκεντρικές) στάσεις και κρατήματα του όπλου, το μόνο που καταφέρνουν είναι να μπερδεύουν το μυαλό και το σώμα μας, με αποτέλεσμα ασυντόνιστες και άτσαλες κινήσεις. Αν θέλουμε φυσικές και αβίαστες κινήσεις, θα πρέπει να ενσωματώσουμε και το όπλο με φυσικό τρόπο στο σώμα μας.

Η δική μου συμβουλή για τη θέση του χεριού στην πάπια είναι αυτή που επιτρέπει στον αγκώνα να έχει μία γωνία λίγο μεγαλύτερη από 90°, με μία κλίση του βραχίονα προς το έδαφος περίπου 45°. Ομοίως, το χέρι που κρατάει το κοντάκι, πρέπει να έχει γωνία στον αγκώνα λίγο μικρότερη από 90° και ο βραχίονας πάλι στις 45° προς το έδαφος.

Όπως το κάνει ο George Digweed εδώ, 20 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής! http://shootinguk.media.ipcdigital.co.uk/502/000001015/5d46_orh100000w489/George-Digweed-clay-shooting.JPG

Η διαφορα αισθήσεις που σου δύνεται είναι γιατί στην δεύτερη μέθοδο κρατήματος χρησιμοποιείς μεγαλύτερη μυϊκή ομάδα του αριστερού χεριού με ελαφριά περιστροφή του καρπού προς τα αριστερά (σερβίρισμα) και στην πρώτη χρησιμοποιείς την μικρότεροι μυϊκή ομάδα όπου εμπεριέχει και τον αριστερό καρπό σε παράλληλη θέση με την παπια .. το μυστικό είναι η παπια να είναι απολυτά εφαπτόμενοι με το αριστερό χέρι (κανένα κενό μεταξύ παλάμης με την παπια… pocket hand)…  είναι το τι θες να κάνεις με τον στόχο να τον δείξεις η να σερβίρεις προς αυτόν.. όλο αυτό καταλήγει το που έχεις βάλει η θες να βάζεις  το δείκτη σε σχέση με τον αντίχειρα σου πάνω στη παπια.  

kapnas 125+25 wrote:

Η διαφορα αισθήσεις που σου δύνεται είναι γιατί στην δεύτερη μέθοδο κρατήματος χρησιμοποιείς μεγαλύτερη μυϊκή ομάδα του αριστερού χεριού με ελαφριά περιστροφή του καρπού προς τα αριστερά (σερβίρισμα) και στην πρώτη χρησιμοποιείς την μικρότεροι μυϊκή ομάδα όπου εμπεριέχει και τον αριστερό καρπό σε παράλληλη θέση με την παπια .. το μυστικό είναι η παπια να είναι απολυτά εφαπτόμενοι με το αριστερό χέρι (κανένα κενό μεταξύ παλάμης με την παπια… pocket hand)… είναι το τι θες να κάνεις με τον στόχο να τον δείξεις η να σερβίρεις προς αυτόν.. όλο αυτό καταλήγει το που έχεις βάλει η θες να βάζεις το δείκτη σε σχέση με τον αντίχειρα σου πάνω στη παπια.

Η σοφία είναι γνώση και, η σωστή της χρήση…δύναμη!

Σωστά. Εγώ είμαι της σχολής του “σερβιρίσματος”. Να προσθέσω επίσης ότι όσο πιο κάτω από την πάπια είναι ο δείκτης, τόσο περισσότερο κάτω είναι και ο αγκώνας, με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο δύσκολο το χέρι να κινηθεί ανεξάρτητα από το σώμα. Και αυτό, όπως και δεκάδες άλλες λεπτομέρεις, “συνταγογραφείται συμπτωματολογικά”, ανάλογα με τις τεχνικές ατέλειες του εκάστοτε σκοπευτή. Αν θέλεις να διορθώσεις κάποιον που κινείται με τα χέρια αντί με το σώμα, τότε ευτό το πιάσιμο στην πάπια πρέπει να είναι στα υπ’ όψην.

kυριε Λεωνιδα και φιλε Καπνα σας ευχαριστω για τις απαντησεις και διευκρινησεις σας

apopsis wrote:

Αναρρωτιέμαι πραγματικά, μήπως να δοκιμάσω στα 20μ προσκόπευση την επόμενη φορά.

Την ταχύτητα που προηγείτε το στόμιο της κάννης  από το πουλί θα την χαρακτήριζες ίδια ή γρηγορότερη από το πουλί; Προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να κατέβεις και όχι να αυξήσεις.

apopsis wrote:

victz wrote:
Στα 40 μετρα προσωπικα δεν ριχνω καν, γιατι ή θα κανω πολυ ωρα να βρω το πουλι αν πεσει, και αν το βρω, ή θα το τραυματισω και θα παει τσαμπα. Μεχρι προτινος απεφευγα και τις οριακες βολες για τον ιδιο λογο. Περσυ διαβαζοντας κατι που ειχε γραψει ο Λεωνιδας περι προσκοπευσεων, αποφασισα να το δοκιμασω, και τα αποτελεσματα με εξεπληξαν, καθως καταλαβα οτι στο 90% των βολων που εκανα ως τοτε, η τουφεκια εμενε πισω. Nα σε ρωτησω κατι, που δεν εχω καταλαβει; Την ωρα που ετοιμαζεσαι για να επωμισεις, και να πυροβολισεις, σκεφτεσαι συνειδητα τι ειδους τεχνικη θα ακολουθησεις, ή αφηνεις το ενστικτο σου να σε οδηγησει; Α ρε αδελφε, γιατι βιαστηκες τοσο να φυγεις; Σου ευχομαι ηρεμα νερα και καλες ψαριες.

Ετεροχρονισμένα κάπως αλλά σίγουρα επίκαιρα για μένα , θέλω να δώσω μιά απάντηση εδώ. Φίλε μου πολύ καλά κάνεις και δέν ρίχνεις μακριά για τους λόγους που λές, και γώ το ίδιο κάνω κατα κανόνα όταν βρίσκομαι σε ανάλογες συνθήκες. Το κυνήγι όμως εκτός απο τις καθαρά κυνηγετικές παραμέτρους οικονομίας , έχει και την σκοπευτική διάσταση που πολλές φορές αντιστρατεύεται σε όλα τα προηγούμενα. Να εξηγηθώ καλύτερα. Σήμερα , Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου, επέλεξα για καρτέρι ένα μέρος που σε ακτίνα 70μ ότι έπεφτε θα το έβλεπα και θα το μάζευα. Έργα οδοποιίας και φλάτ τερέν… Είδα να περνάνε 50 τσίχλες μέσα σε μία ώρα. Οι 40 σε ύψη 80-150μ, Οι 5-6 στα 50-60μ , και 3 στα 35-25. Πήρα τις 2 στα 30 και 25μ και έχασα αυτή στα 35μ. Είχα όμως την άνεση να ρίξω χωρίς φόβο και πάθος και σε κάποιες στα 40 και 50μ. Κάποιες με 6-7 και 10μέτρα προσκόπευση με ML, κάποιες με «ελαστικό» σκούπισμα (πάτημα σκανδάλης όταν πλέον ήταν ορατή η προσκόπευση, και κάποια βολή με Pull Away αλλά πάτημα σκανδάλης πάλι με ορατή προήγηση αλλά και με κίνηση. Συνολικά εξάντλησα κάθε καταγεγραμένη τεχνική , εκτός ίσως την Spot shooting. Δηλαδή να δώ ένα σημείο μελλοντικής θέσης του στόχου εκείνη τη στιγμή που θα τον φτάσουν τα σκάγια, να σηκώσω το όπλο και να ρίξω. Και θέλω να πώ με όλα αυτά ότι , άν βέβαια ρώτησες εμένα για το ποιά μέθοδο ακολουθώ ή άν αφήνω το ένστικτο να με οδηγήσει, Εγώ έτσι κι`αλιώς θα πώ ότι έχω πολύ φτωχό ένστικτο. Μάλλον έχω και φτωχή τεχνική σε κάθε επίπεδο. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι τα εννιάρια σκάγια μου στα φυσίγγια που χρησιμοποιώ τρυπάνε πολύ καλά στα 50μ. Επανέρχομαι. ούτε 4 ούτε 6 ούτε 10μ προσκόπευση δεν μου έδωσαν αποτέλεσμα. Να δώ τουλάχιστον το πουλί να αλλάζει κάπως συμπεριφορά!.. Αναρρωτιέμαι πραγματικά, μήπως να δοκιμάσω στα 20μ προσκόπευση την επόμενη φορά.

Στη συγκεκριμενη περιπτωση εννοειται οτι και γω θα δοκιμαζα τη  τυχη μου σε μακρινα πουλια. Αν ξερω οτι θα τα βρω, εννοειται δεν θα τα αφησω να περασουν ετσι.

Με το να σε ρωτησω ομως τι τεχνικη ριχνεις σκεφτομουν τον εαυτο μου, οτι σηκωνοντας το οπλο, και επωμιζοντας, δεν εχω στο μυαλο μου οτι τωρα θα κανω αυτη τη τεχνικη, ή στην επομενη θα κανω αλλη. Αφηνω το σωμα να με οδηγησει, και παταω τη σκανδαλη οταν νοιωθω οτι ειναι η σωστη ωρα. Συνηθως και γω δε τα παω καλυτερα, απλα στις επομενες “ομοιες” βολες, εχω στο υποσυνειδητο μου αντιστοιχες εικονες, και ετσι καπως ευκολυνεται η κατασταση.

Δηλαδη ξερω που να σηκωσω το οπλο, που να σημαδεψω, που να πατησω τη σκανδαλη κλπ. Φυσικα δεν ξερω ποια τεχνικη χρησιμοποιω, ισως και καμμια. Δεν μπορω να αναλυσω τι τεχνικη θελει το καθε πουλι αναλογως της αποστασης, αλλα αφηνω το μυαλο μου να αποτυπωνει τις ομοιες εικονες, και να δουλεψει στον “αυτοματο” την επομενη φορα. Οσες φορες το εψαξα λιγο παραπανω, το αποτελεσμα ηταν για γελια.

Το προβλημα ειναι η ελειψη παρομοιων εμπειριων. Σε καλα καρτερια, και καλες περιοδους, ισως αυτο να γινεται, αλλα φετος πχ, πως να βγαλεις συμπερασμα. Πιστευω οτι οι επισκεψεις με φιλους σε σκοπευτηριο ειναι ενα καλο φροντιστηριο.

apopsis wrote:

victz wrote:
Στα 40 μετρα προσωπικα δεν ριχνω καν, γιατι ή θα κανω πολυ ωρα να βρω το πουλι αν πεσει, και αν το βρω, ή θα το τραυματισω και θα παει τσαμπα. Μεχρι προτινος απεφευγα και τις οριακες βολες για τον ιδιο λογο. Περσυ διαβαζοντας κατι που ειχε γραψει ο Λεωνιδας περι προσκοπευσεων, αποφασισα να το δοκιμασω, και τα αποτελεσματα με εξεπληξαν, καθως καταλαβα οτι στο 90% των βολων που εκανα ως τοτε, η τουφεκια εμενε πισω. Nα σε ρωτησω κατι, που δεν εχω καταλαβει; Την ωρα που ετοιμαζεσαι για να επωμισεις, και να πυροβολισεις, σκεφτεσαι συνειδητα τι ειδους τεχνικη θα ακολουθησεις, ή αφηνεις το ενστικτο σου να σε οδηγησει; Α ρε αδελφε, γιατι βιαστηκες τοσο να φυγεις; Σου ευχομαι ηρεμα νερα και καλες ψαριες.

Ετεροχρονισμένα κάπως αλλά σίγουρα επίκαιρα για μένα , θέλω να δώσω μιά απάντηση εδώ. Φίλε μου πολύ καλά κάνεις και δέν ρίχνεις μακριά για τους λόγους που λές, και γώ το ίδιο κάνω κατα κανόνα όταν βρίσκομαι σε ανάλογες συνθήκες. Το κυνήγι όμως εκτός απο τις καθαρά κυνηγετικές παραμέτρους οικονομίας , έχει και την σκοπευτική διάσταση που πολλές φορές αντιστρατεύεται σε όλα τα προηγούμενα. Να εξηγηθώ καλύτερα. Σήμερα , Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου, επέλεξα για καρτέρι ένα μέρος που σε ακτίνα 70μ ότι έπεφτε θα το έβλεπα και θα το μάζευα. Έργα οδοποιίας και φλάτ τερέν… Είδα να περνάνε 50 τσίχλες μέσα σε μία ώρα. Οι 40 σε ύψη 80-150μ, Οι 5-6 στα 50-60μ , και 3 στα 35-25. Πήρα τις 2 στα 30 και 25μ και έχασα αυτή στα 35μ. Είχα όμως την άνεση να ρίξω χωρίς φόβο και πάθος και σε κάποιες στα 40 και 50μ. Κάποιες με 6-7 και 10μέτρα προσκόπευση με ML, κάποιες με «ελαστικό» σκούπισμα (πάτημα σκανδάλης όταν πλέον ήταν ορατή η προσκόπευση, και κάποια βολή με Pull Away αλλά πάτημα σκανδάλης πάλι με ορατή προήγηση αλλά και με κίνηση. Συνολικά εξάντλησα κάθε καταγεγραμένη τεχνική , εκτός ίσως την Spot shooting. Δηλαδή να δώ ένα σημείο μελλοντικής θέσης του στόχου εκείνη τη στιγμή που θα τον φτάσουν τα σκάγια, να σηκώσω το όπλο και να ρίξω. Και θέλω να πώ με όλα αυτά ότι , άν βέβαια ρώτησες εμένα για το ποιά μέθοδο ακολουθώ ή άν αφήνω το ένστικτο να με οδηγήσει, Εγώ έτσι κι`αλιώς θα πώ ότι έχω πολύ φτωχό ένστικτο. Μάλλον έχω και φτωχή τεχνική σε κάθε επίπεδο. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι τα εννιάρια σκάγια μου στα φυσίγγια που χρησιμοποιώ τρυπάνε πολύ καλά στα 50μ. Επανέρχομαι. ούτε 4 ούτε 6 ούτε 10μ προσκόπευση δεν μου έδωσαν αποτέλεσμα. Να δώ τουλάχιστον το πουλί να αλλάζει κάπως συμπεριφορά!.. Αναρρωτιέμαι πραγματικά, μήπως να δοκιμάσω στα 20μ προσκόπευση την επόμενη φορά.

δεν ξερω και το μικρο σου ονομα , αλλα ν 9 στα 50 μ ??????????? αν ειναι και 2 χιλ ειναι 9 1/2 , στα 50 μ ευθεια , ειναι περιπου 60 μ σε 45 μοιρες περιπου κλιση , με σκαγια ν 9 1/2 , ουτε το χαιδευει το πουλι , οχι να το σκοτωσει , ακομα και με 2,5 χιλ σκαγια , στα 60 μ , θελεις πολυ μεγαλες αρχικες και παρα πολυ συγκεντρωτικο οπλο ωστε να εχεις ακαριαια καταβολη , και παντα αλλους δεκα ασταθμητους παραγοντες σε τοσο μικρο θηραμα , και παντα τελεια εικονα προσκοπευσης κλπ κλπ κλπ

ALTAIR_LUSSO wrote:

Την ταχύτητα που προηγείτε το στόμιο της κάννης από το πουλί θα την χαρακτήριζες ίδια ή γρηγορότερη από το πουλί; Προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να κατέβεις και όχι να αυξήσεις.

Δοκιμάζω και με ίδια κάποιες φορές αλλά και με μεγαλύτερη κάποιες άλλες. Το να κατέβω φαίνεται να είναι κοινή αντιληψη των περισσότερω φίλων.