ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΤΡΟΦΗΣ (ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ)

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 17 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #29797

     
    ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΤΡΟΦΗΣ
     
    ΙΝBREEDING : ENΔΟΓΑΜΙΚΗ ή ΣΥΓΓΕΝΙΚΗ
    CLOSEBREEDING : KΛΕΙΣΤΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
    LINEBREEDING :  ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
    OUTCROSSIG : EΞΩΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ
    CROSSBREEDING : ΕΞΩΦΥΛΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ
     
    ΙΝBREEDING : ENΔΟΓΑΜΙΚΗ ή ΣΥΓΓΕΝΙΚΗ
    Ο σκοπός της ενδογαμικής μεθόδου είναι να σταθεροποιήσει ορισμένα χαρακτηριστικά ή την επιρροή ορισμένων προγόνων πάνω στους απογόνους. Η διαδικασία ποικίλει σε βαθμίδα από την πολύ κοντινή συγγενική έως την ήπια γραμμική μέθοδο αναπαραγωγής. Παρόλο που η ενδογαμική εκτροφή μπορεί να αποβεί καταστροφική για τη γονιμότητα, τη ζωντάνια (υγεία) και την αθλητική ικανότητα στους απογόνους, μπορεί εξίσου να αποδώσει τα μέγιστα στην εγκαθίδρυση γραμμών αίματος (που σταθερά κληροδοτούν σημαντικά χαρακτηριστικά στους απογόνους τους). Επειδή οι περισσότερες φυλές δημιουργήθηκαν με τη μέθοδο της ενδογαμικής αναπαραγωγής, η εκτροφή καθαρόαιμων σκύλων είναι, εξ’ ορισμού, μια μορφή ενδογαμικής αναπαραγωγής. Για μερικές φυλές έχει χρησιμοποιηθεί πολύ περισσότερο αυτή η μέθοδος απ’ ότι για άλλες. (Ο βαθμός ενδογαμικής εκτροφής εξαρτάται από τον αριθμό των κοινών προγόνων, από το πόσο πίσω στο γενεαλογικό χάρτη εμφανίζονται και από το πόσο συχνά εμφανίζεται κάθε ένας από αυτούς.)
     
    Από γενετικής απόψεως, η ενδογαμική μέθοδος έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των ζευγών ομοζυγωτών γονιδίων στους απογόνους. Ομοζυγωτία υπάρχει όταν δύο ζεύγη χρωμοσωμάτων έχουν το ίδιο άλληλο (γονιδιακό τύπο) στο αντίστοιχο σημείο.  Επειδή δύο στενά συγγενικά άτομα τείνουν να έχουν περισσότερα ίδια άλληλα (λόγω κληρονομικότητας) απ’ ότι δύο μη σχετιζόμενα άτομα, το ζευγάρωμα μεταξύ τους παρέχει μεγαλύτερες πιθανότητες να δημιουργηθούν ζεύγη ταυτόσημων αλλήλων στους απογόνους τους. Αυτή η αύξηση της ομοζυγωτίας σχετίζεται άμεσα με την εμφάνιση τόσο των επιθυμητών όσο και των επιζήμιων χαρακτηριστικών, τα οποία δεν ήταν απαραιτήτως εμφανή στον πατέρα και τη μητέρα.
     
    Όταν χρησιμοποιούμε την ενδογαμική μέθοδο εκτροφής σκύλων αδιάκριτα, χωρίς να απομακρύνουμε από το εκτροφικό πρόγραμμα τα προβληματικά ζώα, πολλά ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά μπορεί να γίνουν κυρίαρχα στους απογόνους τους. Για παράδειγμα, μπορεί να μειωθεί η δυνατότητα αντίστασης του οργανισμού στις ασθένειες. Αυτή η μη επιλεκτική εκτροφή σχετίζεται άμεσα και με τη μείωση της γονιμότητας, την αύξηση των αποβολών και τη γέννηση νεκρών κουταβιών.  Μερικές βασικές αρχές της γενετικής μας δείχνουν για ποιο λόγο αυτά τα χαρακτηριστικά σχετίζονται άμεσα με την ενδογαμική μέθοδο αναπαραγωγής.
     
    Όταν δύο μη συγγενείς σκύλοι ζευγαρώνουν, οι πιθανότητες του συνδυασμού διαφορετικών αλλήλων στα έμβρυα είναι υψηλές. Από την άλλη πλευρά, το ζευγάρωμα κοντινών συγγενών αυξάνει τις πιθανότητες της δημιουργίας ζυγών ταυτόσημων αλλήλων (αυξάνει την ομοζυγωτία). Ως αποτέλεσμα αυτής της αυξημένης ομοζυγωτίας έρχεται η μείωση του αριθμού των ετερόζυγων ζευγών γονιδίων και, επομένως, η μείωση της ετέρωσης (δηλ. απώλεια ζωντάνιας (υγείας) και γονιμότητας). Παρόλο που η αιτία αυτής της σχέσης των αλλήλων δεν είναι ξεκάθαρη, οι γενετιστές πιστεύουν ότι αυτή είναι που συμβάλλει στη γενικότερη ποιότητα του ατόμου. Επομένως, όσο η ομοζυγωτία αυξάνεται μέσα στους σκύλους ενός εκτροφείου, τόσο μειώνεται η ελεγχόμενη από τα κυρίαρχα άλληλα ποιότητα της φυσικής κατάστασης.
     
    Πολλά από τα ανεπιθύμητα γονίδια που επηρεάζουν τη γενικότερη υγεία και τη γονιμότητα του σκύλου, είναι υποτελή. Ευτυχώς, δεν ασκούν καμία επιρροή στην περίπτωση της ετεροζυγωτίας, αφού η επίδραση του υποτελούς αλλήλου καλύπτεται πλήρως από την επίδραση του αντίστοιχου κυρίαρχου αλληλου. Επειδή το συνολικό αποτέλεσμα της ενδογαμικής μεθόδου είναι η αύξηση της ομοζυγωτίας, αυξάνεται επίσης και ο αριθμός των ομοζυγωτών υποτελών. Έτσι, αρχίζει να βγαίνει στην επιφάνεια η επίδραση των ανεπιθύμητων υποτελών γονιδίων. Αυτή η μέθοδος δε δημιουργεί ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά, αλλά φέρνει στην επιφάνεια υποτελή άλληλα που ευθύνονται για υπάρχουσες αλλά κρυμμένες αδυναμίες στον πατέρα και τη μητέρα. Η επιτυχημένη εκτροφή απαιτεί την απομάκρυνση των κακής ποιότητας ζώων για πολλές γενεές (ώστε να καταστεί δυνατό να εξαφανιστούν κάποια από τα ανεπιθύμητα υποτελή γονίδια από τα ζώα εκτροφής) κι αυτό μπορεί να μην είναι δυνατό να γίνει από ορισμένους εκτροφείς. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο χρονικό, αλλά και οικονομικό, καθώς θα πρέπει να αλλάζει και να ανανεώνεται ο αριθμός των σκύλων του εκτροφείου. Επιπλέον, τα χαρακτηριστικά που εμφανίζονται στους σκύλους ενός εκτροφείου (όπως, για παράδειγμα, μείωση του ρυθμού ανάπτυξης και μείωση του μεγέθους), έρχονται σε μεγάλη αντίθεση με εκείνα τα χαρακτηριστικά για τα οποία οι εκτροφείς επιλέγουν τα ζώα τους. Έτσι, ο εκτροφέας μπορεί να είναι αρνητικός όταν έρχεται η στιγμή να αποφασίσει τον αποκλεισμό ενός ζώου από την αναπαραγωγή.
     
    Ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της ενδογαμικής μεθόδου είναι ότι αυξάνει την υπεροχή ατόμων σε ένα εκτροφείο και επομένως βοηθά στη δημιουργία ξεχωριστών γραμμών που κληροδοτούν τα χαρακτηριστικά τους με σταθερότητα στους απογόνους τους. Αυτή η επικράτηση – υπεροχή (η ικανότητα ενός επιβήτορα ή μιας μητέρας να βάζουν τη σφραγίδα των χαρακτηριστικών τους στους απογόνους τους με υψηλό ποσοστό πρόβλεψης) είναι το αποτέλεσμα ενός γονέα που είναι ομοζυγώτης για σημαντικά επιθυμητά χαρακτηριστικά. Όταν αυτός ο γονέας φέρει δύο ταυτόσημα άλληλα σε αντίστοιχες θέσεις ενός ζεύγους χρωμοσωμάτων, μεταδίδει αυτό το άλληλο στο ίδιο σημείο του χρωμοσώματος των απογόνων του. Εάν δύο τέτοιοι γονείς ζευγαρώσουν, οι απόγονοί τους θα φέρουν πάντα το ίδιο επιθυμητό χαρακτηριστικό. Επομένως, όσο η ενδογαμική μέθοδος αυξάνει την ομοζυγωτία, τόσο ενδυναμώνει και την επικράτηση (χαρακτηριστικών). (Αυτό βέβαια αποτελεί πλεονέκτημα μόνο αν οι γονείς είναι ομοζυγώτες για επιθυμητά χαρακτηριστικά.)
     
    Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η μέθοδος ενδογαμικής εκτροφής φέρνει στην επιφάνεια ορισμένες αδυναμίες των ζώων ενός εκτροφείου. Η αποκάλυψη αυτών των ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο μέσο για τη συνολικότερη βελτίωση σε ένα μεγάλο εκτροφικό πρόγραμμα. Θέτοντας ορισμένες κατευθυντήριες επιλογές και απορρίπτοντας με προσοχή τα άτομα που εμφανίζουν κληρονομικές αδυναμίες, ο εκτροφέας μπορεί αργά αλλά σταθερά να απομακρύνει τα ανεπιθύμητα υποτελή γονίδια από τα ζώα εκτροφής του. Η υγεία και η γονιμότητα μπορούν να βελτιωθούν σημαντικά με το συνδυασμό της μεθόδου με προσεκτική επιλογή.
     
    Ένα επιτυχημένο πρόγραμμα εκτροφής με ενδογαμική μέθοδο απαιτεί καλούς (ποιοτικούς) γεννήτορες και αυστηρή απομάκρυνση των ζώων που φέρουν τα ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά για πολλά χρόνια. Για το λόγο αυτό, η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται συνήθως από τους έμπειρους εκτροφείς, σε μεγάλα εκτροφεία για την παραγωγή εξαιρετικής ποιότητας ζώων. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την εγκαθίδρυση φυλών, ή ξεκάθαρων τύπων, όσον αφορά συγκεκριμένα χαρακτηριστικά όπως το χρώμα ή το μέγεθος.
     
    CLOSEBREEDING : KΛΕΙΣΤΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
    Είναιτο εκτροφικό σύστημα όπου χρησιμοποιείται η ενδογαμική μέθοδος σε υπερβολή, όπως το ζευγάρωμα μεταξύ αδελφών ή γονέων με τα παιδιά τους, Τα καταστροφικά αποτελέσματα της ενδογαμικής μεθόδου (όπως η μείωση της ζωντάνιας, της γονιμότητας, της αθλητικής ικανότητας και του μεγέθους) συνήθως γίνονται ακόμη πιο έντονα στο Κλειστό σύστημα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν οι γεννήτορες δεν είναι αρίστης ποιότητας και όταν δεν απομακρύνονται από το εκτροφικό πρόγραμμα οι προβληματικοί σκύλοι. Αυτό το σύστημα μπορεί να φέρει εξαιρετικά καλά ή ιδιαίτερα φτωχά αποτελέσματα. Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτώνται από  παράγοντες όπως ο σχεδιασμός, οι γεννήτορες, ο αποκλεισμός των προβληματικών σκύλων από την αναπαραγωγή, την πληρότητα του γενεαλογικού χάρτη, την απόδοση σε εκθέσεις μορφολογίας και αγώνες εργασίας κ.λ.π. Η αδιάκριτη εφαρμογή αυτού του συστήματος μπορεί να αποβεί καταστροφική για τη συνολική ποιότητα των απογόνων. Για να αποφευχθεί η καταστροφή, πριν χρησιμοποιηθεί αυτή η μέθοδος, θα πρέπει να γίνει προσεκτική μελέτη των αρετών και των αδυναμιών των γεννητόρων. Μόνο αρσενικοί και θηλυκές της καλύτερης ποιότητας μπορούν να χρησιμοποιηθούν με σχετική ασφάλεια σε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα Κλειστής εκτροφής.
     
    Το κλειστό σύστημα εκτροφής αποτελεί πολύτιμο αρωγό για τη γενετική έρευνα, αφού φέρνει στην επιφάνεια τους κρυμμένους γονότυπους που φέρει ένα άτομο. Λόγω της ακραίας φύσης της μεθόδου και της πιθανότητας να προκαλέσει ανεπιθύμητα αποτελέσματα στους απογόνους, το κλειστό σύστημα εκτροφής δε χρησιμοποιείται συχνά από τους εκτροφείς σκύλων. Ορισμένοι εκτροφείς, που έχουν μεγάλο και καλά οργανωμένο πρόγραμμα, μπορεί να χρησιμοποιήσουν αυτό το σύστημα για να ελέγξουν τους απογόνους των επιβητόρων τους. (Μια μέθοδος ελέγχου επιβητόρων είναι το ζευγάρωμά του με πολλές από τις κόρες του. Η μελέτη των απογόνων καθορίζει το αν εκείνος φέρει ανεπιθύμητα γονίδια κρυμμένα σε ετεροζυγωτική κατάσταση.) Αφού ο επιβήτορας αποδείξει ότι είναι εξαιρετικού γονοτύπου, ο έμπειρος εκτροφέας μπορεί να αποφασίσει να συνεχίσει μ’ αυτή τη μέθοδο για να αυξήσει την υπεροχή των μελλοντικών γεννητόρων
    .
    LINEBREEDING :  ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ
    Η μέθοδος της Γραμμικής Αναπαραγωγής είναι η πλέον συντηρητική μορφή ενδογαμικής εκτροφής και συνήθως σχετίζεται με αργή βελτίωση και περιορισμένο κίνδυνο παραγωγής ανεπιθύμητων ατόμων. Αφορά το ζευγάρωμα μεταξύ κοντινών ή μακρινών συγγενικών σκύλων, αλλά δε βασίζεται στις διαρκείς συζεύξεις μεταξύ πατέρα-κόρης, μητέρας-γιου ή αδελφού-αδελφής. Ο κύριος σκοπός της γραμμικής εκτροφής είναι η μετάδοση ενός μεγάλου ποσοστού γονιδίων ενός εξαιρετικού προγόνου από γενιά σε γενιά χωρίς να προκληθεί αύξηση στη συχνότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών, γεγονός που συμβαίνει με την ενδογαμική μέθοδο.
     
    Επειδή η μέθοδος της γραμμικής αναπαραγωγής δε βασίζεται απόλυτα στο ζευγάρωμα πολύ συγγενών ατόμων (με πολύ όμοιους γονότυπους), δεν προκαλεί υποχρεωτικά ταχεία αύξηση στα ζεύγη των ομοζυγωτών γονιδίων. Ως εκ τούτου, δε φέρνει στην επιφάνεια τα ανεπιθύμητα υποτελή γονίδια με τόσο εκτενή τρόπο όσο το κλειστό σύστημα. Για το λόγο αυτό, η γραμμική αναπαραγωγή είναι, σε γενικές γραμμές, το ασφαλέστερο συγγενικό πρόγραμμα εκτροφής για τους περισσότερους εκτροφείς.
     
    Το εντατικό ενδογαμικό πρόγραμμα (και η αυξημένη ομοζυγωτία που συνεπάγεται) συχνά σχετίζεται άμεσα με μια αύξηση στην έκφραση πολλών ανεπιθύμητων χαρακτηριστικών. Επομένως, ο εκτροφέας που στηρίζεται στη γραμμική αναπαραγωγή θα πρέπει να μελετάει τους γενεαλογικούς χάρτες των γεννητόρων κάθε πιθανού ζευγαρώματος με προσοχή και να καθορίζει το αν τα δύο ζώα που θα χρησιμοποιηθούν έχουν κοντινή σχέση καθώς και το πόσο κοντινή είναι η σχέση αυτή. Ακολουθώντας συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές, ο εκτροφέας μπορεί να περιορίσει την ενδογαμική μέθοδο (και επομένως την ομοζυγωτία) στα ζώα εκτροφής του, αυξάνοντας ταυτόχρονα την επιρροή ενός κοινού προγόνου σε ολόκληρη τη γραμμή αίματος
    OUTCROSSIG : EΞΩ-ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ
    Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζουμε το ζευγάρωμα δύο σκύλων που δεν έχουν καμία συγγένεια μεταξύ των, στην περίπτωση αυτή δεν μπορούμε να έχουμε την παραμικρή ένδειξη για τα αποτελέσματα του ζευγαρώματος. Θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στο φαινότυπο των γεννητόρων ή (και) στις εργασιακές των αρετές.
     
    CROSSBREEDING : ΕΞΩΦΥΛΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ
    Η εξωφυλετική  διασταύρωση είναι το ζευγάρωμα δύο σκύλων που ανήκουν σε διαφορετικές φυλές. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία ετέρωσης, απότομης αύξησης δύναμης (υγείας) και γονιμότητας, που προκαλείται από την αύξηση την ετεροζυγωτίας. Επειδή οι σκύλοι από διαφορετικές φυλές συνήθως φέρουν πολύ διαφορετικούς γονότυπους, αυτή η μέθοδος προκαλεί μια ακόμη πιο ακραία μορφή ετέρωσης. Η πιθανότητα συμβολής ταυτόσημων αλλήλων από κάθε γονέα προς τους απογόνους είναι πάρα πολύ απίθανη. Η ετέρωση από την εξωφυλετική μέθοδο εκτροφής συχνά φαίνεται ως μια ξαφνική βελτίωση φυσικών χαρακτηριστικών, όπως το μέγεθος, η αντοχή, η αντίσταση στις ασθένειες κ.λ.π. Νέες φυλές εγκαθιδρύονται μερικές φορές από τα ζευγαρώματα μελών δύο ή περισσοτέρων φυλών και την προσεκτική ενδογαμική αναπαραγωγή των αρχικών απογόνων αυτών των ζευγαρωμάτων. Η εξωφυλετική αναπαραγωγή εισάγει (αρχίζει) την επιθυμητή αλλαγή, ενώ η ενδογαμική μέθοδος εκτροφής αυξάνει την πιθανότητα μετάδοσης των χαρακτηριστικών με σταθερό τρόπο από γενιά σε γενιά.
    Υ.Γ. Τα ανωτέρω έχουν περισυλλεγεί από διάφορα βιβλία και το διαδύκτιο. Αποτελούν μέρος του σεμιναρίου περί εκτροφής που με την βοήθεια την συζύγου μου Ερήνης έχουμε κάνει σε ομίλους και σχολές εκπαιδευτών.
     
     
     
     
     
     
       
     

     
     
     
     
     
     


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    19/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    2789
    kostask στις #337327

    Γιάννη σ’ ευχαριστούμε, τέτοια άρθρα θα βοηθήσουν όλους μας να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα της επιλεκτικής εκτροφής και να καταλάβουμε τους λόγους για τους οποίους ξεχωρίζουν ορισμένοι εκτροφείς.

    Τίποτα δεν είναι τυχαίο, μέσα σ’ αυτές τις αράδες βρίσκονται κρυμένες οι αιτείες για την κακή πορεία ενός καθαρόαιμου σκύλου και το αντίθετο.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/05/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    1345
    Justinian στις #45160

    Θα συμφωνησω απολυτα με τον συναδελφο..Ηδη εκτυπωθηκε και φωτοτυπηθηκε αρκετες φορες..

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    21/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    82
    paschos στις #45199

    CROSSBREEDING : ΕΞΩΦΥΛΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΗ

    Κύριε Γιάννη,

    Αυτά αφορούν μόνο εκτροφείς ? Με την μέθοδο αυτή τι γίνεται με την καθαροαιμία?

    Ευχαριστούμε

    Νίκος

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #337347

    Ε-Κ-Τ-Ρ-Ο-Φ-Ε-Ι-Σ με όλα τα γράμματα κεφαλαία.

    Με βαθιά γνώσει, με πείρα και άπειρες ώρες στο έργο τους. Δεν υπάρχει πλέον καθαροαιμία, είναι σε «πειραματικό στάδιο» πλέον. Τα επιθυμητά φαινότυπα στις επόμενες γέννες κρατούνται και ξανά αναπαράγονται, τα υπόλοιπα ζουν υπό την παρακολούθηση του εκτροφέα ή στειρώνονται και χαρίζονται ή θανατώνονται

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    16/03/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    2174
    stratri1 στις #45225

    κ. Γιάννη έχω μια απορία.

    Πολύ καλά αυτά που μας λες.

    Εγώ όμως σκέφτομαι το άλλο. Οι νόμοι της γενετικής ισχύουν για όλα τα πλάσματα. Πως στην περίπτωση της αιμομιξίας σκύλων δεν έχουμε τερατογενέσεις και διάφορες άλλες ανωμαλίες ή αρρώστιες, που συναντάμε στους ανθρώπους;;;;

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #337358

     

    Εγώ όμως σκέφτομαι το άλλο. Οι νόμοι της γενετικής ισχύουν για όλα τα πλάσματα. Πως στην περίπτωση της αιμομιξίας σκύλων δεν έχουμε τερατογενέσεις και διάφορες άλλες ανωμαλίες ή αρρώστιες, που συναντάμε στους ανθρώπους;;;;

    Φίλε Τριαντάφυλλε

    Οι μέθοδοι εκτροφής είναι αυτές, με τα υπέρ και τα κατά τους. Οι αιμομιξίες έχουν διαβαθμίσεις ανάλογα με τον βαθμό συγγενείας αλλά και τη συχνότητα. Ανωμαλίες και εκφυλιστικές αλλοιώσεις υπάρχουν όταν το παρακάνουμε. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν τερατογενέσεις από αιμομιξία στον άνθρωπο, το συνηθέστερο είναι η αιμοφιλία ή αιμορροφιλία, πάθηση που αν κτυπήσεις δεν σταματά η αιμορραγία.  Γι αυτό είναι απαραίτητο να γίνονται από εκτροφείς γνώστες με παιδεία, ή επιστήμονες  γενετιστές, Πάντως, όπως καταλαβαίνεται, όλες οι φυλές έχουν δημιουργηθεί αιμομικτικά.

    Φιλικά

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    19/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    2789
    kostask στις #45248

    Τριαντάφυλλε, πράγματι τα προβλήματα που παρουσιάζονται στους ανθρώπους από αιμομικτικές γεννήσεις, συμβαίνουν και στα ζώα.

    Η 100% αιμομικτική αναπαραγωγή γίνονταν για να σταθεροποιηθούν κάποια χαρακτηριστικά στην εξέλιξη της κάθε φυλής.

    Ακόμα κι έτσι δεν γίνονταν εντελώς τυχαία, οι εκτροφείς κρατούσαν μετά από προσεκτική παρακολούθηση  μελλοντικούς γεννήτορες μόνο απ’ όσα κουτάβια δεν εκδήλωναν προβλήματα από τα σφάλματα του γενετικού υλικού που βρίσκονταν σε ομοζυγωτή κατάσταση.

    Βεβαίως κάποια προβλήματα δεν μπόρεσαν να αποφευχθούν, μην ξεχνάμε ότι η γενετική έχει προχωρήσει πολύ τα τελευταία χρόνια, οπότε πριν 40 χρόνια δεν γνώριζαν όσα σήμερα.

    Τέτοια προβλήματα είναι για παράδειγμα η δυσπλασία του ισχίου στα Σεττερ, στα Λαμπραντόρ και στα Ροτβαιλερ.

    Το ποιο κτυπητό παράδειγμα ήταν η «τρέλα» των Ντόπερμαν που στην ουσία δεν ήταν τρέλα, αλλά συχνές επιληπτικές κρίσεις που οφείλονταν καθαρά στην αιμομιξία.

    Μόλις οι εκτροφείς άλλαξαν γεννήτορες και με την πάροδο του χρόνου το πρόβλημα εξαλείφθηκε.

    Σήμερα η επιλεκτική εκτροφή γίνεται είτε με εντελώς «ξένους» μεταξύ τους γεννήτορες, είτε με  γονείς που διατηρούν πολύ μικρά ποσοστά αιμομιξίας που ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες κληρονομικών προβλημάτων.

    Για να το πω απλά,  παράδειγμα έχουμε ένα σκύλο ο οποίος λογικά έχει 25% το «αίμα» του παππού του, αν το ζευγαρώσουμε με μια θηλύκια η οποία προέρχεται από τον ίδιο παππού θα εχει κι αυτή ένα 25%, άρα μειώνονται στο ελάχιστο οι πιθανότητες εκδήλωσης προβλημάτων.

    Φυσικά το καλύτερο είναι να ζευγαρώσουμε 2 ξένους άριστους γεννήτορες με τον ίδιο φαινότυπο, οι οποίοι στο παρελθόν έχουν δώσει αποδεδειγμένα καλούς απογόνους.

    Πρέπει να καταλάβουμε πως το ζευγάρωμα μεταξύ μακρινών συγγενών δεν γίνεται για λόγους οικονομίας αλλά για να κρατήσουμε ζωντανά στους απογόνους όσο μπορούμε τα χαρακτηριστικά ενός άξιου σκύλου.

    Αν βρει χρόνο ο Γιάννης ας μας κάνει μια πρακτική ανάλυση γιατί οι ιατρικοί όροι του άρθρου ίσως μπερδεύουν κάποιους.

    Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε όλοι τον τρόπο που γίνονται οι επιλεκτικές εκτροφές, γιατί μόνο έτσι θα εκτιμήσουμε την αξία τους.

    Δεν κρύβω ότι διαβάζοντας τέτοιου είδους αναλύσεις πείστηκα για τα περί καθαροαιμίας.  Μην βιασθείτε να πείτε ότι αυτά τα γράφουν οι εκτροφείς στα περιοδικά για να πουλάνε κουτάβια όπως πίστευα εγώ στο παρελθόν, τα περισσότερα άρθρα προέρχονταν από ιατρικές προσεγγίσεις του θέματος.

    ’λλωστε είναι ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσουμε να έχουμε «συνέχεια» στα σκυλιά μας.

     

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    16/03/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    2174
    stratri1 στις #46579

    Να επαναφέρω το θέμα και να ρωτήσω κάτι, λίγο διαφορετικό, αλλά εξίσου σημαντικό για όσους έχουμε θυληκά σκυλιά.

    Δεν ξέρω ΤΙΠΟΤΑ για το πότε ξεκινάει μια θυληκιά να έχει ωορηξία, να είναι γόνιμη και πότε είναι δεκτική στο ζευγάρωμα. Χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη φροντίδα ή προσοχή;

    Πότε είναι καλή εποχή για ζευγάρωμα και τι θα πρέπει να προσέξουμε εκεί; Δεν αναφέρομαι στην επιλογή επιβήτορα.

    Και το τελευταίο. Τι φροντίδα θα πρέπει να έχει μια σκυλίτσα κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της;

    Παρόλο που ο πατέρας μου είχε ΜΟΝΟ θυληκές, ποτέ δεν έμαθα κάτι για τον κύκλο τους. Το ζευγάρωμα φυσικά ήταν ελεύθερη επιλογή της ίδια της σκύλας!!!

    Περιμένω τις απόψεις σας και τις εμπειρίες σας.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #46800

     

    πότε ξεκινάει μια θυληκιά να έχει ωορηξία, να είναι γόνιμη

    Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν ορμονικά τα θηλυκά κουτάβια, όπως η κληρονομικότητα ή οι κλιματολογικές συνθήκες π.χ. τα των βορείων χωρών αργούν σε σχέση με τα των ισημερινών. Έτσι άλλα μπορεί να έχουν την πρώτη τους ωορρηξία σε ηλικία 6 μηνών άλλα σε 8, 12 και σε ελάχιστες περιπτώσεις περισσότερο. Από την στιγμή που υπάρχει ωορρηξία θεωρητικά η σκυλίτσα είναι γόνιμη.  

     

    Χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη φροντίδα ή προσοχή;

    Ένας χείμαρρος ορμονών κατακλύζει το σώμα της κουτάβας προκαλώντας σωματικές αλλαγές και ψυχικές ευαισθησίες. Διόγκωση των έξω γεννητικών οργάνων και των μαστών. Εκρροή υγρών και αίματος. Ανορεξίες, φοβίες, νευρικότητα, αλλαγή συμπεριφοράς, ανυπακοή, θάμπωμα και πτώση του τριχώματος είναι από τα πιο συνηθισμένα φαινόμενα. Η φροντίδα και η προσοχή εξαρτάται από τα φαινόμενα π.χ. αν δείχνει φοβίες δεν είναι εποχή να την εκπαιδεύσεις στους πυροβολισμούς. Γενικώς χαλαρώνω τις απαιτήσεις μου και τα μαθήματα. Η υποστηρικτική μέθοδος αποδίδει θαυμάσια. Ακολούθησα την συμβουλή ενός παλιού εκτροφέα και δεν το έχω μετανιώσει. Σου την μεταβιβάζω όπως μου την είχε πει:« Όποιος έχει την ικανότητα να αντιληφθεί εγκαίρως την επερχόμενη πρώτη περίοδο της σκυλίτσας του και της “συμπαρασταθεί” θα δεθεί μαζί του για πάντα».  Εύχομαι να μπορέσεις να το εκμεταλλευτείς προς όφελος και των δυο σας.

     

    Πότε είναι καλή εποχή για ζευγάρωμα

    Αν εννοείς εποχή του έτους, νομίζω πως τα ανοιξιάτικα ζευγαρώματα έχουν μερικά πλεονεκτήματα π.χ. δεν θα μας λείψει η σκύλα για καιρό από το κυνήγι, τα κουτάβια θα γεννηθούν με καλοκαιρία οπότε δεν θα έχουμε έξοδα και φροντίδα θέρμανσης, θα ξεπεταχτούν το καλοκαίρι άρα γλιτώνουμε την λασπουριά  κ.λ.π. Αν εννοείς καλή εποχή για το πρώτο ζευγάρωμα, η γνώμη μου είναι οπωσδήποτε μετά τον δεύτερο χρόνο. Προσωπικά αρχίζω τον τρίτο. Το γιατί είναι μεγάλο θέμα και σκοπεύω όταν έχω χρόνο να γράψω αναλυτικά περί ζευγαρώματος, εκεί θα βρεις περισσότερα και για τις δύο επόμενες ερωτήσεις σου. Έτσι επιγραμματικά σου αναφέρω πως μετά τα 2 χρόνια θα έχει αναπτυχθεί σωματικά πλήρως, θα έχει ωριμάσει ψυχικά (ναι παίζει μεγάλο ρόλο) και θα μπορούμε να διαπιστώσουμε αν πάσχει από κληρονομικές παθήσεις που δεν εκδηλώνονται σε μικρή ηλικία.

     

    …και τι θα πρέπει να προσέξουμε εκεί; Δεν αναφέρομαι στην επιλογή επιβήτορα.

    Θα πρέπει να προηγηθούν ερωτήσεις στον εαυτό μας πριν φτάσουμε σε αυτό. Γιατί θέλω να εκθρέψω; Αξίζει το γενετικό υλικό μας να το διαιωνίσουμε; Πως αποδεικνύεται; Τι εξετάσεις χρειάζονται για να αποφύγουμε κληρονομικά λάθη; Που και πως θα διαλέξω επιβήτορα; Σε ποιους θα εμπιστευτώ τα κουτάβια μου; Και πολλά πολλά άλλα. 

     

    Τι φροντίδα θα πρέπει να έχει μια σκυλίτσα κατα τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της;

    Όπως προείπα θα επανέλθω, όσοι έχουν εμπειρία ας ενημερώσουν τον Τριαντάφυλλο. Αν κάποιος φίλος από το forum επείγεται για την άποψή μου μπορεί να τηλεφωνήσει.

    Το μόνο που θα έχεις όμως στο νου σου φίλε Τριαντάφυλλε είναι πως τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχει ο κτηνίατρός σου.

    Φιλικά

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    16/03/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    2174
    stratri1 στις #47149

    Το μόνο που θα έχεις όμως στο νου σου φίλε Τριαντάφυλλε είναι πως τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχει ο κτηνίατρός σου.

    ————

     

    Είναι η πρώτη φορά που έχω θηλυκό σκυλί και θέλω να το φροντίσω όσο πιο καλά μπορώ. Νομίζω πως όλοι μας αυτό θέλουμε για τους κυνηγετικούς συντρόφους μας.

    Βέβαια το θέμα του ζευγαρώματος είναι κάτι που θα με απασχολήσει  πολύ αργότερα. Αλλά οι γνώσεις είναι πάντα χρήσιμες.

    Απο τα γραφόμενα του Γιάννη καταλαβαίνω ότι (όπως είχα υποθέσει και εγω) οι ορμονικές αλλαγές επιφέρουν και σημαντικές ψυχοσωματικές αλλαγές. Οπότε είναι σημαντικό το ότι το σκυλί μας δεν είναι τόσο δεκτικό στην εκπαίδευση εκείνη την περίοδο.

    Και βέβαια είναι σημαντική η συμβουλή του κτηνίατρου, όπως σημαντική είναι και η εμπειρία μας.

    Πολύ κατατοπιστικό κ. Γιάννη. Περιμένω και το θέμα περί ζευγαρώματος.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #47168

    Περιμένω και το θέμα περί ζευγαρώματος.

    Δεν με αφήνει ο Κωστής, μου βάζει πολύ δουλειά


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/05/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    1345
    Justinian στις #47260


    [indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από Kalliston Hellas στίς 26 Οκτώβριος 2004


    Περιμένω και το θέμα περί ζευγαρώματος.
    Αυτο περιμενω και γω πως και πως..


    Upgrade Your Email - Click here!


    [/indent]

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    05/02/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    755
    ΑΝΤΟΝΙΟ στις #47758

    Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΕΠΙΒΗΤΟΡΑ ΟΤΑΝ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΑΤΟΜΑ,ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΣΚΥΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΨΟΓΑ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ “ΑΨΟΓΑ”,ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ Η ΣΤΟ ΘΥΛΗΚΟ,Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΟΝΤΟΥ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ ΜΕ ΨΗΛΗ ΘΥΛΗΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΗ.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    20/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    4107
    Kalliston Hellas στις #337960

     

    Φίλε Antonio το θέμα όπως το θέτεις δεν έχει σαφή απάντηση. Για να βγει ένας σκύλακας σωστός στο κυνήγι εκτός από την συμβολή των γονιών του συμβάλουν και άλλη παράμετροι, όπως της σωστής ανατροφής και κοινωνικοποίησης, της προεκπαιδευτικής αγωγής και φυσικά της εκπαίδευσής του. Ας προσθέσουμε και την δυνατότητα να πέσει σε πολλά θηράματα. Θεωρητικά πάντως οι συμβολή των γονιών για καλά ή κακά κληρονομικά «υλικά» που αφορούν την μορφολογία είναι 50%-50%. Σε θέματα χαρακτήρα και ψυχικών, κατ’ επέκταση και κυνηγητικών προσόντων δίνω ένα +10% στη (καλή) μάνα επειδή θα τα αναθρέψει.

    Τα γονίδια έχουν τους δικούς τους κανόνες για να «ταιριάξουν». Συμβαίνει ένας άριστος σκύλος με μία άριστη σκύλα να δώσουν μέτρια κουτάβια. Ό ίδιος σκύλος με μία άλλη άριστη ή μέτρια σκύλα  να δώσει άριστα κουτάβια. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με τις σκύλες. Η επιλογή των γεννητόρων είναι πολύ μεγάλο θέμα, με μια κουβέντα θα σου πω πως καλός γεννήτορας δεν είναι αυτός που είναι μόνο άριστος στο κυνήγι αλλά που με διαφορετικές/ους σκύλες/ους δίνει πάντα άριστους απόγονους.

    Θα πω ένα παράδειγμα, στη τελευταία έκθεση του ΚΟΕ Το Καλύτερο Εκτροφείο Έκθεσης Ελληνικής Εκτροφής απαρτιζόταν από 2 αρσενικούς και 2 θηλυκούς σκύλους, από 4 ετών έως 9 μηνών, από 3 διαφορετικές μάνες, από 4 διαφορετικές γέννες. Εκτός των CAC & RCAC και των άλλων τίτλων που μοιράστηκαν μεταξύ τους αυτό που μετράει περισσότερο είναι πως και οι τρεις ξένοι κριτές που τα έκριναν το Σ/Κ είπαν την ίδια φράση Top quality cockers. Οι τέσσερις αυτοί σκύλοι έχουν τον ίδιο πατέρα, ο ίδιος με άλλες σκύλες στο εξωτερικό έχει δώσει παιδιά και εγγόνια επιπέδου πρωταθλητού. Αυτός λοιπόν θεωρείται σωστός επιβήτορας.

    Φιλικά

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 1 έως 15 (από 17 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων