Κρίμα να αφήνουμε πίσω μας σκουπίδια, αντί να είμαστε το παράδειγμα ως προς το σεβασμό στη φύση και το περιβάλλον.
Έχω κτήμα που δυστυχώς είναι και καρτέρι στο χωριό και κάθε Φλεβάρη έπρεπε να βάζω φωτιές για να κάψω αποκλειστικά τα σουβενίρ των “συναδέλφων” (το έχω ξαναπει νομίζω). Και δεν ήταν μόνο κουτιά και κάλυκες, αλλά και πεταμένοι καφέδες, χαρτιά πάσης φύσεως, σακούλες ενώ μια φορά βρήκα σε ρίζα ελιάς πούπουλα & εντόσθια από τα πουλιά…. Μην μιλήσω για σπασμένες κλάρες από ελιές που κάποιους δεν τους βόλευαν για να αράξουν το αμάξι ή τους έκοβαν τη θέα στο καρτέρι, ποδοπάτημα του χωραφιού με τα πόδια και τα αμάξια παρόλο που ήταν σπαρμένο,μαζεμένες επιτραπέζιες ελιές και μπόλικες ακόμα αλητείες…
Το έφραξα με μάντρα και σύρμα και ηρέμησα… Τέτοια βλέπουμε πολλές φορές και λέμε “κακός” ή “τοπικιστής” ο άλλος που το έκανε… Δυστυχώς αυτοί οι λίγοι που δεν έχουν θέση κανονικά ανάμεσά μας, οδηγούν τα πράγματα σε καταστάσεις που μας ζημιώνουν όλους…