ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ

Ο όρος σκοτώνω, εξ ορισμού είναι βάρβαρος Θανάση

Εγώ σαν κυνηγός απώτερο σκοπό δεν έχω να σκοτώσω, δεν έχω όμως και ανάγκη για να τραφώ, άλλωστε αν είχα ανάγκη να τραφώ απο το κυνήγι, δεν θα έκανα τουλάχιστον 200 χλμ, κάθε μια φορά την εβδομάδα , τουλάχιστον…για να γυρίσω τις περισσότερες φορές με άδεια χέρια…πάω τη βόλτα μου και αν τύχω και κάνα καλό πέρασμα, θα κάνω το κέφι μου, θα ρίξω τις τουφεκιές μου…και αν το θέλει, θα βγάλω και τον μεζέ, άρα για μένα τουλάχιστον η ανάγκη ,είναι η φυγή απο την πόλη, η μυρωδιά του βουνού, όταν θα πάρω την πρώτη τζούρα καθώς θα ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου, το περπάτημα,που για όλους είναι σημαντικό, η εκρύγορση των αισθήσεων για την αντίληψη του οτιδήποτε κινείται και ακούγεται γύρω και κοντά μου, εγώ η φύση ( και κάτι μ@λ@κ#ς παραπέρα που χαμηλοτουφεκάνε και ταράζουν την ηρεμία του βουνού με τις αγριοφωνάρες τους :unsure: …..αυτά είναι μερικά από τα κίνητρα ,που με γεμίζουν και με κάνουν να αποτοξινώνομαι από όλα αυτά που δηλητηριάζουν την καθημερινότητα μου….

Το κυνηγετικό ένστικτο είναι αυτό που έχουμε αναπτυγμένο μέσα μας και μας προσδίδει < διαφορετικότητα>, όχι πείτε μου…ξέρετε κάποια αδελφή κυνηγό? :wacko: το να βλέπουμε το ελεφαντάκι να γλιτώνει μας κάνει να χαιρόμαστε,το να βλέπουμε ένα κυνηγετικό βίντεο στο youtube, δεν μας κάνει να στεναχωριόμαστε….όμως βλέπωντας μας κάποιος να τουφεκάμε, μπορεί να νοιώσει όπως θα νοιώθαμε, αν τα λιοντάρια ,έτρωγαν το ελεφαντάκι

ΘΕΟΦΑΝΗΣ wrote:

Ο όρος σκοτώνω, εξ ορισμού είναι βάρβαρος Θανάση

Εγώ σαν κυνηγός απώτερο σκοπό δεν έχω να σκοτώσω, δεν έχω όμως και ανάγκη για να τραφώ, άλλωστε αν είχα ανάγκη να τραφώ απο το κυνήγι, δεν θα έκανα τουλάχιστον 200 χλμ, κάθε μια φορά την εβδομάδα , τουλάχιστον…για να γυρίσω τις περισσότερες φορές με άδεια χέρια…πάω τη βόλτα μου και αν τύχω και κάνα καλό πέρασμα, θα κάνω το κέφι μου, θα ρίξω τις τουφεκιές μου…και αν το θέλει, θα βγάλω και τον μεζέ, άρα για μένα τουλάχιστον η ανάγκη ,είναι η φυγή απο την πόλη, η μυρωδιά του βουνού, όταν θα πάρω την πρώτη τζούρα καθώς θα ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου, το περπάτημα,που για όλους είναι σημαντικό, η εκρύγορση των αισθήσεων για την αντίληψη του οτιδήποτε κινείται και ακούγεται γύρω και κοντά μου, εγώ η φύση ( και κάτι μ@λ@κ#ς παραπέρα που χαμηλοτουφεκάνε και ταράζουν την ηρεμία του βουνού με τις αγριοφωνάρες τους …..αυτά είναι μερικά από τα κίνητρα ,που με γεμίζουν και με κάνουν να αποτοξινώνομαι από όλα αυτά που δηλητηριάζουν την καθημερινότητα μου….

Το κυνηγετικό ένστικτο είναι αυτό που έχουμε αναπτυγμένο μέσα μας και μας προσδίδει < διαφορετικότητα>, όχι πείτε μου…ξέρετε κάποια αδελφή κυνηγό? το να βλέπουμε το ελεφαντάκι να γλιτώνει μας κάνει να χαιρόμαστε,το να βλέπουμε ένα κυνηγετικό βίντεο στο youtube, δεν μας κάνει να στεναχωριόμαστε….όμως βλέπωντας μας κάποιος να τουφεκάμε, μπορεί να νοιώσει όπως θα νοιώθαμε, αν τα λιοντάρια ,έτρωγαν το ελεφαντάκι

<hr>
<div class=”bbp-reply-signature”>
Φάνης

</div>

Σωστός,
παίδες το κυνήγι είναι η αφορμή να βρισκόμαστε μέσα στην φύση, υπάρχει γιατί μέσα μας είμαστε κυνηγοί και αυτό είναι τρόπος ζωής δεν είναι άθλημα δεν είναι σπορ δεν δεν ξέρω τι άλλο, θα το ξαναπώ είναι τρόπος ζωής!!!!
τώρα για τα άλλα που λέτε θα σας πω κάτι άμα έχουμε ένα ποτήρι που είναι στην μέση γεμάτο, άλλοι το βλέπουν μισοάδειο και άλλοι μισογεμάτο γκε γκε;

ΘΕΟΦΑΝΗΣ wrote:

Ο όρος σκοτώνω, εξ ορισμού είναι βάρβαρος Θανάση

Εγώ σαν κυνηγός απώτερο σκοπό δεν έχω να σκοτώσω, δεν έχω όμως και ανάγκη για να τραφώ, άλλωστε αν είχα ανάγκη να τραφώ απο το κυνήγι, δεν θα έκανα τουλάχιστον 200 χλμ, κάθε μια φορά την εβδομάδα , τουλάχιστον…για να γυρίσω τις περισσότερες φορές με άδεια χέρια…πάω τη βόλτα μου και αν τύχω και κάνα καλό πέρασμα, θα κάνω το κέφι μου, θα ρίξω τις τουφεκιές μου…και αν το θέλει, θα βγάλω και τον μεζέ, άρα για μένα τουλάχιστον η ανάγκη ,είναι η φυγή απο την πόλη, η μυρωδιά του βουνού, όταν θα πάρω την πρώτη τζούρα καθώς θα ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου, το περπάτημα,που για όλους είναι σημαντικό, η εκρύγορση των αισθήσεων για την αντίληψη του οτιδήποτε κινείται και ακούγεται γύρω και κοντά μου, εγώ η φύση ( και κάτι μ@λ@κ#ς παραπέρα που χαμηλοτουφεκάνε και ταράζουν την ηρεμία του βουνού με τις αγριοφωνάρες τους …..αυτά είναι μερικά από τα κίνητρα ,που με γεμίζουν και με κάνουν να αποτοξινώνομαι από όλα αυτά που δηλητηριάζουν την καθημερινότητα μου….

Το κυνηγετικό ένστικτο είναι αυτό που έχουμε αναπτυγμένο μέσα μας και μας προσδίδει < διαφορετικότητα>, όχι πείτε μου…ξέρετε κάποια αδελφή κυνηγό? το να βλέπουμε το ελεφαντάκι να γλιτώνει μας κάνει να χαιρόμαστε,το να βλέπουμε ένα κυνηγετικό βίντεο στο youtube, δεν μας κάνει να στεναχωριόμαστε….όμως βλέπωντας μας κάποιος να τουφεκάμε, μπορεί να νοιώσει όπως θα νοιώθαμε, αν τα λιοντάρια ,έτρωγαν το ελεφαντάκι

<hr>
<div class=”bbp-reply-signature”>
Φάνης

</div>

:good: Μπραβο ρε φιλε Φανη….εντυπωσιαστηκα με αυτα που εγραψες!!!!
Το κυνηγι για καποιους απο εμας ειναι η ΖΩΗ μας…αν δεν μπορω να κυνηγησω τοτε καλυτερα να πεθανω…ολα αυτα τα ‘κυνηγαω για να φαω’, ‘κυνηγαω απο χομπι’,’κυνηγαω για σκοπευτικους λογους’,’κυνηγαω γιατι ειμαι αντρας’,’κυνηγαω για να εχω δικαιολογια να φυγω βολτα με την γκομενα’ με αφηνουν εντελως αδιαφορο!!!!!
κυνηγαω γιατι ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΑΚΙ ΚΥΝΗΓΟΣ με οσα ‘χωραει’ μεσα της αυτη η λεξη…ΚΥΝΗΓΟΣ!!!!
και να κανω και μια δηλωση…ΟΣΟ ΑΓΑΠΑΩ ΕΓΩ ΤΑ ΖΩΑ ΛΙΓΟΙ ΖΩΟΦΙΛΟΙ ΤΑ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟΣΟ!!!!!!!

“Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες”. (Βολταίρος)

“Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα πετάξω εκεί δέκα αερολογίες και πομπώδεις μπούρδες για να φανώ έξυπνος και όλοι θα νομίζουν ότι εγώ έχω δίκιο.” (Ευάγγελος Βενιζέλος)

Τι θέλω να πω με αυτά ότι ο καθένας λέει την γνώμη του,
δεν χρειάζονται κόψε ράψε στα λεγόμενα του καθένα μας γιατί έτσι αναμασιούνται τα ίδια και τα ίδια και δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις και στο κάτω κάτω της γραφής μπορεί ο καθένας να αλλάξει γνώμη και να συμφωνήσει σε επιμέρους παρατηρήσεις.
Σορυ για το of topic

Χόμπι είναι κάθε δραστηριότητα πάνω σε κάποιον τομέα που ενδιαφέρει το άτομο και δεν του επιφέρει χρηματική αμοιβή και που πραγματοποιείται συχνά κατά την διάκρεια του ελεύθερου χρόνου. Από την στιγμή που το χόμπι γίνεται πηγή εισοδήματος αποτελεί εργασία. Χόμπι μπορεί να είναι η συλλογή πραγμάτων, κάποιο άθλημα ή κάποια δημιουργική δραστηριότητα κ.ά. Το άτομο που πραγματοποιεί ένα χόμπι είναι συνήθως ερασιτέχνης (χομπίστας), σε αντιδιαστολή με τον επαγγελματία.

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%8C%CE%BC%CF%80%CE%B9

Overlord wrote:

<DIV class=d4p-bbt-quote-title>MICHEL123GR wrote:</DIV>
<P>Χόμπι είναι κάθε δραστηριότητα πάνω σε κάποιον τομέα που ενδιαφέρει το άτομο και δεν του επιφέρει χρηματική αμοιβή και που πραγματοποιείται συχνά κατά την διάκρεια του ελεύθερου χρόνου. <BR></P>

<P> Αυτό ακριβώς λέω !! Συμφωνώ απόλυτα !!</P>
<P>Δεν πιστεύω ότι βγάζουμε χρήματα από το κυνήγι….και κυνηγάμε όσο πιο πολύ μπορούμε στον ελέυθερο χρόνο μας !!</P>

Μία ακόμη παρατηρηση στις σκέψεις μου
Η Ηθική είναι κλάδος της φιλοσοφίας που ασχολείται κυρίως με το παρακάτω ερώτημα: ποιες ανθρώπινες πράξεις είναι αποδεκτές και ορθές και ποιες ανάρμοστες και λανθασμένες; Ωστόσο, στα θέματα ηθικής σπάνια υπάρχει γενική συμφωνία απόψεων και ακόμα και ο προσδιορισμός ποιο είναι το κεντρικό ή θεμελιώδες ζήτημα αποτελεί αντικείμενο διαφωνιών. Οι συνεπειοκρατικές και δεοντολογικές ηθικές θεωρίες θέτουν ως κεντρικό ζήτημα τα κριτήρια ορθότητα ή μη-ορθότητας των πράξεων, αν και διαφέρουν ως προς το ποια είναι αυτά τα κριτήρια, ενώ οι αρεταϊκές ηθικές θεωρούν ως κεντρικό ζήτημα τα στοιχεία που καθορίζουν το ήθος, τις ηθικές αρετές του χαρακτήρα ή τον τρόπο ζωής που θα πρέπει να ακολουθείται έτσι.
Ακόμα και στο ίδιο περιβάλλον όμως η ηθική δεν παραμένει στατική αλλά εξελίσσεται όπως εξελίσσεται και η ίδια η κοινωνία. Στην αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα, η χρήση δούλων ήταν ηθικά αποδεκτή στην σύγχρονη όμως εντελώς απαράδεκτη.
πηγή:el.wikipedia.org/wiki :yahoo:

@Overlord, αν προσέξεις στις προηγούμενες δημοσιεύσεις μου – που απόσπασμα παραθέτεις – διαχωρίζω αυτούς που σκοτώνουν απλά για να σκοτώσουν, αυτούς που δεν νοιάζονται αν το θήραμα πέσει στο πυκνό ή σε δυσπρόσιτο σημείο, αυτούς που δίνουν τα θηράματα, αυτούς δηλαδή που η ευχαρίστησή και σκοπός τους είναι η στιγμή που θανατώνεται ένα ζώο. Αυτοί που σκοτώνουν στο κυνήγι ένα θήραμα και το απολαμβάνουν ως τροφή διαφέρουν, δεν νομίζεις;

Μην παίζουμε με τις λέξεις, είμαστε μεγάλα παιδιά, καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι γράφει και τι εννοεί ο καθένας.

…και φυσικά δεν έχω καμία διάθεση ιντερνετικών τσακωμών. 🙂