KIKLADES wrote:
ΚΑΛΟ ΚΥΝΗΓΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ … » μου απαντάει … σκέφτηκα βέβαια να γυρίσω κατευθείαν πίσω αλλά λέω ..άσε δεισιδαιμονίες …. μην μασάςΜου έχει τύχει κάνα δυο φορές, αλλά δεν συνάντησα θήραμα, οπότε δεν ξέρω να σου πω αν θα έβλαπτε και τις σκοπευτικές μου ικανότητες. Πάντως έχω ορκιστεί την επόμενη φορά να γυρίσω πίσω.
mixalis77 wrote:
γεια σας φίλοι ,θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση στον λεωνίδα και φυσικά όποιος άλλος γνωρίζει παρακαλώ να μου απαντήσει.φίλε λεωνίδα διάβασα στο σάιτ της σχολής σου αυτό το καταπληκτικό άρθρο για την επιλογή της μεθόδου προσκόπευσης σε σχέση με την γωνιακή ταχύτητα του στόχου και θέλω μία επιβεβαίωση. αν θυμάμαι καλά από το σχολείο γωνιακή ταχύτητα είναι σε σώματα που περιστρέφοντε με κάποιο κέντρο.στην περίπτωση που αναφέρεις ο στόχος περιστρέφετε με κέντρο τον σκοπευτή ? ή με κάποιο άλλο κέντρο ? ευχαριστώ εκ των προτέρων και πάλι συγχαρητηρια για το άρθρό αυτό και για όλη την βοήθεια που μας δίνει σε μας που είμαστε «μακρυά».Φίλε Μιχάλη, έχεις δίκιο. Εφ” όσον δεν υπάρχει ένα κοινό κέντρο που να ενώνει τις δύο κινήσεις, δεν είναι σωστό να μιλάμε για γωνιακή ταχύτητα αυτή καθ” εαυτή. Αλλά δεν υπάρχει και καλύτερος τρόπος να περιγραφεί η ταύτιση της κίνησης του σώματος/όπλου με το στόχο, αφού οι πραγματικές τους ταχύτητες απέχουν πάρα πολύ. Όταν ο στόχος βρίσκεται διαρκώς στην προέκταση της κάννης σε αρμονική κίνηση, πώς αλλιώς θα το περιέγραφες; Ουσιαστικά υπάρχουν δύο παράγοντες που επηρεάζουν την διάρκεια αυτής της αρμονικής κίνησης: Ο ένας είναι η θέση των ποδιών του σκοπευτή, που θέτουν όρια κάποιες μοίρες στην περιστροφική κίνηση (ας πούμε 150° στην καλύτερη περίπτωση) και ο δεύτερος και σημαντικότερος είναι η αδυναμία των ματιών να μείνουν εστιασμένα στο στόχο παραπάνω από μισό δευτερόλεπτο. Μετά την πάροδο 5 δεκάτων του δευτερολέπτου, τα μάτια θα κοιτάξουν αναγκαστικά το στόχαστρο, οπότε και η αρμονία της κίνησης κάπου εκεί τελειώνει. Γι αυτό τονίζω πάντα ότι η τουφεκιά πρέπει να κρατάει το πολύ ένα δευτερόλεπτο, μισό για την επώμιση και έως μισό για παρακολούθηση και τράβηγμα της σκανδάλης. Όλο το κόλπο είναι ο σκοπευτής/κυνηγός να μάθει να ξοδεύει το «δευτερόλεπτό» του τη σωστή στιγμή, στο σωστό σημείο. Η αποτυχία να το κάνει κάποιος αυτό, είναι και ο λόγος που βλέπουμε σίγουρα πουλιά να χάνονται ύστερα από το άδειασμα της καραμπίνας και πουλιά φαντάσματα με μπηχτές τουφεκιές στα πυκνά να καταλήγουν στο σάκο.
τελικα ολο το εργο ειναι στα ματια , διοφθαλμη σκοπευση , οπλ οστα μετρα μας και αυθορμητη τουφεκια
KIKLADES wrote:
ΚΑΛΟ ΚΥΝΗΓΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ … » μου απαντάει … σκέφτηκα βέβαια να γυρίσω κατευθείαν πίσω αλλά λέω ..άσε δεισιδαιμονίες …. μην μασάςΜου έχει τύχει κάνα δυο φορές, αλλά δεν συνάντησα θήραμα, οπότε δεν ξέρω να σου πω αν θα έβλαπτε και τις σκοπευτικές μου ικανότητες. Πάντως έχω ορκιστεί την επόμενη φορά να γυρίσω πίσω.
mixalis77 wrote:
γεια σας φίλοι ,θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση στον λεωνίδα και φυσικά όποιος άλλος γνωρίζει παρακαλώ να μου απαντήσει.φίλε λεωνίδα διάβασα στο σάιτ της σχολής σου αυτό το καταπληκτικό άρθρο για την επιλογή της μεθόδου προσκόπευσης σε σχέση με την γωνιακή ταχύτητα του στόχου και θέλω μία επιβεβαίωση. αν θυμάμαι καλά από το σχολείο γωνιακή ταχύτητα είναι σε σώματα που περιστρέφοντε με κάποιο κέντρο.στην περίπτωση που αναφέρεις ο στόχος περιστρέφετε με κέντρο τον σκοπευτή ? ή με κάποιο άλλο κέντρο ? ευχαριστώ εκ των προτέρων και πάλι συγχαρητηρια για το άρθρό αυτό και για όλη την βοήθεια που μας δίνει σε μας που είμαστε «μακρυά».Φίλε Μιχάλη, έχεις δίκιο. Εφ” όσον δεν υπάρχει ένα κοινό κέντρο που να ενώνει τις δύο κινήσεις, δεν είναι σωστό να μιλάμε για γωνιακή ταχύτητα αυτή καθ” εαυτή. Αλλά δεν υπάρχει και καλύτερος τρόπος να περιγραφεί η ταύτιση της κίνησης του σώματος/όπλου με το στόχο, αφού οι πραγματικές τους ταχύτητες απέχουν πάρα πολύ. Όταν ο στόχος βρίσκεται διαρκώς στην προέκταση της κάννης σε αρμονική κίνηση, πώς αλλιώς θα το περιέγραφες; Ουσιαστικά υπάρχουν δύο παράγοντες που επηρεάζουν την διάρκεια αυτής της αρμονικής κίνησης: Ο ένας είναι η θέση των ποδιών του σκοπευτή, που θέτουν όρια κάποιες μοίρες στην περιστροφική κίνηση (ας πούμε 150° στην καλύτερη περίπτωση) και ο δεύτερος και σημαντικότερος είναι η αδυναμία των ματιών να μείνουν εστιασμένα στο στόχο παραπάνω από μισό δευτερόλεπτο. Μετά την πάροδο 5 δεκάτων του δευτερολέπτου, τα μάτια θα κοιτάξουν αναγκαστικά το στόχαστρο, οπότε και η αρμονία της κίνησης κάπου εκεί τελειώνει. Γι αυτό τονίζω πάντα ότι η τουφεκιά πρέπει να κρατάει το πολύ ένα δευτερόλεπτο, μισό για την επώμιση και έως μισό για παρακολούθηση και τράβηγμα της σκανδάλης. Όλο το κόλπο είναι ο σκοπευτής/κυνηγός να μάθει να ξοδεύει το «δευτερόλεπτό» του τη σωστή στιγμή, στο σωστό σημείο. Η αποτυχία να το κάνει κάποιος αυτό, είναι και ο λόγος που βλέπουμε σίγουρα πουλιά να χάνονται ύστερα από το άδειασμα της καραμπίνας και πουλιά φαντάσματα με μπηχτές τουφεκιές στα πυκνά να καταλήγουν στο σάκο.
τελικα μηπως το skeet , ειναι το νηπιαγωγειο του κυνυγου , μηπως ολοι οι κυνυγοι πρεπει να αρχισουν πρωτα απο αυτο το σκοπευτικο αθλημα ? μηπως τελικα ειναι το θεμελιο της σκοπευσης σε ιπταμενο στοχο ?
Όπου δεν υπάρχει sporting, τότε το skeet μόνο καλό μπορεί να κάνει. Εάν υπάρχει όμως πρόσβαση σε γήπεδο sporting, τότε η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αποτελεί πολύ καλύτερη κυνηγετική προπόνηση.
Διάβασε και το άρθρο μου στο Hunter passion που θα κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες. Γράφω για αυτό ακριβώς.