Αν ήταν όλες οι μάρκες όπλων αξιόπιστες κανείς δεν θα νοιαζόταν για το που φτιάχνονται.
Από την άλλη, εφόσον φτιάχνονται σε μία φθηνή χώρα γιατί δεν περνάει και έκπτωση και στον καταναλωτή.
Έστω τα μισά απ’ ότι γλυτώνουν να τα έκοβαν και από τον καταναλωτή θα ήταν καλό.
Αλλά πάντα ισχύει ο νόμος της αγοράς και της ζήτησης και αφού πουλούνπερί ορέξεως ………..
Για την ιστορία και μόνο έχει σημασία αν η χώρα στην οποία κατασκευάζεται ένα προιόν έχει καλή παράδοση .
Ουγγαρία, Τσεχία, Πολωνία, Ουκρανία, πρώην χώρες της Γιουγκοσλαβίας, Ρωσία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ιαπωνία, ΗΠΑ, Γερμανία, Σουηδία, Βέλγιο κτλ έχουν φοβερούς μάστορες. Κατέχουν την μηχανουργική και τις αρχές της πάρα πολύ καλά με κορυφαία την μικρή Σουηδία.
Για να προλάβω και συναδέλφους που θα πουν ότι τώρα είναι με CNC , να ξέρετε ότι και το cnc για να βγάλει ποιότητα θέλει καλό μάστορα που έχει περάσει και από τα συμβτικά και έχει σπάσει τα αρίδια του πάνω στο τορνάκι με τα μπόσικα για να βγάλει ακρίβεια.
Ναι είναι ποιο εύκολα τώρα αλλά δεν σημαίνει κι’ όλας ότι θα βάλεις τον Αλβανό, τον Βούλγαρο ή τον Σκοπιανό και θα σου κάνει παπάδες, αν δεν κατέχει την Μηχανουργική άστα να πάνε.
Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν έχουμε μάστορες πλέον με τόσα χρόνια που είμαστε αποβιομηχανοποιημένοι …………….. επιδιορθωτές έχουμε και αυτοί οι περισσότεροι είναι της κακιάς συμφοράς.
Το βλέπουμε εξάλου και από τους οπλουργούς. Μια δύσκολη τέχνη που σε πέντε εκατομμύρια Αθηναίους (τεράστια αγορά δηλαδή) και έχουν ξεχωρίσει 5 οπλουργοί μόνο.