του Γιάννη Θεοδώρου
Σε πρόσφατο θέμα και έχοντας κατά νου κάποια αποσπασματικά περιστατικά e-mail «ευαίσθητων συνελλήνων», θελήσαμε να διακριβώσουμε «αίτια και αιτίες», να σταθούμε με ψύχραιμο και κριτικό μάτι απέναντι στα «απάνθρωπα και κυνικά» επιχειρήματά τους, επιχειρήματα που ξένιζαν για ένα «ιδιότυπο συμψηφισμό» που έκαναν μεταξύ μιας νόμιμης καθόλα δραστηριότητας, της κυνηγετικής και μιας ειδεχθούς κατά συρροή δολοφονίας…
Προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε τα πράγματα με ρεαλισμό αλλά και αυτοκριτική σκέψη, αλλά φευ, το μυαλό, η συνείδηση και ο «ψυχισμός» ορισμένων, έχουν αδιευκρίνιστες «σκοτεινές γωνιές», «γωνιές», που υπό το φως των τραγικών περιστατικών (τους) επιτρέπουν να αποκαλύψουν ένα «δολερό προσωπείο», μια ωμή προσέγγιση της πραγματικότητας, υπακούοντας σε «μωσαϊκούς νόμους», «εξεγείρεται» η συνείδησή τους, επιτέλους αρχίζει να «αποδίδεται δίκαιο» … τι γραφόταν όμως τότε, ίσως και διαισθητικά ;
Ας το ξαναδιαβάσουν, ίσως καταλάβουν περισσότερα αυτή τη φορά …
Κυνηγοί ήταν, μπορεί και να τους άξιζε !!!!…
Οι στιγμές, οι ώρες, οι μέρες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, ο χρόνος κυλάει “μηχανικά” αλλά το μυαλό και η καρδιά όλων μας είναι ΕΚΕΙ στο Αγρίνιο, στον “Γολγοθά” πέντε οικογενειών που απορφανίστηκαν, στον “Κρανίου Τόπο”, στον τόπο που “μαρτύρησαν” πέντε νέοι συνάδελφοι, γιατί έτυχε να είναι κυνηγοί…
«Κυνηγοί» ήταν διατεινόταν χθες, σε κάποιον σταθμό, ακροατής που έστειλε «μήνυμα», οι βοσκοί «είχαν δίκιο» αλλά ίσως να το έχασαν…
Και δεν γνωρίζει κανείς αν το «δίκιο των βοσκών» βρέθηκε, ή αν σήμαινε ότι έπρεπε να πληρώσουν με τη ζωή τους, οι ανυποψίαστοι πέντε νέοι κυνηγοί, τον οφειλόμενο “φόρο αίματος”, θυσία στον “βωμό”, των πιο σκοτεινών και απάνθρωπων ενστίκτων που μπόρεσαν να βγάλουν από το υποσυνείδητο τους στυγεροί δολοφόνοι, μικρή αξία έχει πια η φυσική και η ηθική αυτουργία ή η συναυτουργία, ποιος προέτρεψε ποιον, το τραγικό αποτέλεσμα μετράει…
Έτυχε να είναι “κυνηγοί”… άτομα δηλαδή που δεν σέβονται και δεν υπολογίζουν το “βιός και την περιουσία” των αγροτών ή των κτηνοτρόφων, “άτομα” που δεν δίστασαν, όπως οι αδικοχαμένοι συνάδελφοι, να πατήσουν το χέρσο χωράφι (…), άτομα τα οποία κατά τις δηλώσεις των ψυχρών εκτελεστών, καμία «όχληση» του κοπαδιού των ζώων δεν επέφεραν και ποτέ μα ποτέ, δεν τους “δημιούργησαν” πρόβλημα, ούτε αυτοί ούτε κάποιοι άλλοι (… )
Έτυχε να “πατήσουν” σε ελεύθερη κυνηγετικά και μη περιφραγμένη περιοχή, έτυχε να μπουν στα “βακούφια” της οικογένειας που τα επινοικίαζε και δεν ήταν καν δικά της (…), έτυχε να περάσουν την “κόκκινη απαγορευτική οριογραμμή” που διαχώριζε τα κτήματα της, από τον “έξω κόσμο”…
Στον δικό τους τον “μικρόκοσμο”, στα δικά τους “αντανακλαστικά” δεν υπήρχε χώρος ούτε για ντόπιους, ούτε για ξένους, ούτε για εχθρούς, πόσο μάλλον για «κυνηγούς», αυτούς τους “παρείσακτους” που γυρνάνε από δω και από κει, πατάνε τα “τριφύλλια”, προκαλούν “σοκ” στα ετοιμόγεννα πρόβατα που «θα απορρίξουν» και “ψυχολογικά προβλήματα” στα αρνιά και τα κατσίκια…
Στις “δικές τους ιδιοκτησίες” δεν χωρούσαν “περιττές” ερωτήσεις, “περισσές” απορίες, πολύ κόσμος, ένας νόμος επικρατούσε εκεί, του “ιδιώνυμου τσαμπουκά” και της τρομοκράτησης, αλλά δυστυχώς, ήταν άγραφος νόμος και οι άτυχοι συνάδελφοι, υποδείγματα ήθους, αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς, δεν τον ήξεραν, γιατί πουθενά δεν τον διάβασαν…
Πως να τον διαβάσουν άραγε, αφού αυτός ήταν «γραμμένος» στα “δολερά εσώψυχα” των δραστών; “αναπόσπαστο κομμάτι” μιας πρωτόγονης σε αντιλήψεις και συναισθήματα ιδιοσυγκρασίας…
Μιας ψυχοσύνθεσης που φαινομενικά “απατούσε” με την “επίπλαστη” πραότητα και γλυκύτητα του προσώπου του κάθε ενός απ΄ αυτούς, αλλά δεν δίστασαν να φτάσουν στην διάπραξη, των πιο απεχθών και στυγερών εγκλημάτων, ευθύς ως ένοιωσαν ότι κινδυνεύει ο “μικρόκοσμος” τους, ευθύς ως οι “πορθητές κυνηγοί” διάβηκαν τα σύνορα…μπήκαν και πάτησαν τα “ξένα χωράφια”…
Για αυτό δεν ένοιωσαν ιδιαίτερες τύψεις, ο «θιγμένος» εγωισμός τους, τα περιουσιακά τους στοιχεία διακυβεύονταν από ξένους στον τόπο αλλά πάνω και πέρα απ΄ όλα “κυνηγούς”…
Και ενώ οι θρήνοι δεν έχουν σταματημό και ενώ ακόμη αντηχούν οι πένθιμοι ήχοι από τα καμπαναριά, κάποιοι «ιδιοτελείς», που δεν κατάφεραν να δουν να «υλοποιείται» επιτέλους, το σενάριο της «αλληλοεξόντωσης των κυνηγών για τα καρτέρια…», έχουν να θυμηθούν ή να καταθέσουν πολλά για την προβληματική «συμπεριφορά» των κυνηγών, ο «τυφλός αντικυνηγετισμός», τους οδηγεί βήμα-βήμα, στα πιο σκοτεινά καταγώγια του κυνισμού και της απανθρωπιάς…
“Mirta206” (και λοιποί «ιντερνετικοί υβριστές») , υπάρχουν τέσσερα είδη «ανθρωποκτονίας» σημείωνε προφητικά ο Ambrose Bierce, αν τον γνωρίζεις και αν γνωρίζεις : “Η ειδεχθής, η συγχωρητέα, η δικαιολογημένη και η αξιέπαινη ” …
Ας επιλέξεις “εσύ”, ανάλογα με την “ευαισθησία” σου, την πιο «κατάλληλη», «αναμετρώμενη» με την συνείδησή σου …
Από ότι φαίνεται όμως η “mirta206” γνωρίζει, και, τις ειδεχθείς δολοφονίες πέντε κυνηγών, τις έχει καταχωρήσει ως περιστατικό, γνωρίζοντας τα πράγματα και «αποδίδοντας δίκαιο» στη “τετάρτη κατηγορία”…
Άραγε στους χασάπηδες και τους κρεοπώλες, τους πτηνοτρόφους και τους ψαράδες, στους ιδιοκτήτες των ιχθυοτροφείων, αν τους γνωρίζεις και γνωρίζεις ότι υπάρχουν και τι ακριβώς κάνουν… τι “τύχη” να αξίζει ;;;
Η ίδια ή χειρότερη ;;
“Χρησιμοποιώ το συναίσθημα για τους πολλούς και κρατώ τη λογική για τους λίγους …” σημείωνε με νόημα ο ΑDOLF HITLER , αν τον γνωρίζεις , συνεχίζοντας :
“Οι μεγάλες μάζες των ανθρώπων, μπορούν ευκολότερα να γίνουν θύματα ενός μεγάλου ψέματος παρά ενός μικρού … το μυστικό του δημαγωγού είναι να κατεβάσει τον εαυτό του, στο επίπεδο της ανοησίας του κοινού του ώστε να πιστέψουν ότι είναι τόσο έξυπνοι όσο και αυτός …”
Ας αναρωτηθούν λοιπόν όσοι μέσα από το διαδίκτυο τυμβωρυχούν και υβρίζουν, τα μηνύματα τους, τι κοινό στοιχείο έχουν, με όσα γράφτηκαν παραπάνω;
Δημαγωγία, εμπάθεια, απλούστευση και συνειδητή παρερμηνεία των γεγονότων, ψευδεπίγραφη και υποκριτική εν τέλει αντικυνηγετική “ταυτότητα”, ένας γυάλινος κόσμος αποστείρωσης και αυταρέσκειας, μιας “οι αμαρτωλοί κυνηγοί” είναι έξω, ευτυχώς, απ΄ αυτόν …
Εκτός κι αν τα εισαγωγικά “, ” στις παραπάνω “ιδεολογικές” (σου, σας) θέσεις και απόψεις δεν χρειάζονταν καν, λόγω “ιδεολογικής ταυτότητας και συγγένειας” … εσύ, εσείς γνωρίζεις, γνωρίζετε … εμείς, απλά κρίνουμε, το «δημόσιο λόγο σας»…
Mirta 206, “όλα τα εγκλήματα είναι χυδαία, όπως και κάθε χυδαιότητα είναι έγκλημα…” είχε πει ο OSCAR WILDE, αν τον γνωρίζεις …
Και να έχεις, (έχετε) υπόψη, ότι “ένας συνετός άνθρωπος, μαθαίνει περισσότερα από τους εχθρούς του, απ΄ ότι ένας ανόητος, μαθαίνει από τους φίλους του…”
Παρακολούθησε και παρακολουθήστε λοιπόν το “forum artemis, το κυνηγετικό, το “εχθρικό” , σίγουρα θα μάθεις και θα μάθετε πολλά, το ίδιο προσδοκούμε και εμείς από σένα (και από σας) …
Για να δούμε αν ΤΕΛΙΚΑ επικρατεί “η υπερβολή της υποκρισίας ή η υποκρισία της υπερβολής …” σε όλους όσους μας στέλνουν, σε μας τους κυνηγούς, το «ιντερνετικό» τους μίσος και τον κυνισμό τους …
Παρακολουθήστε την σχετική συζήτηση στο forum
