ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 16 έως 30 (από 245 συνολικά)

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
01/01/2007
Αρ. μηνυμάτων:
211

Μπρετον στις 31 Ιανουαρίου 2008 στις 20:02 #102916

Καλησπερα.

Αντωνη καλα κανεις και πειραματιζεσαι. Ισως με αυτη την αλλαγη που εκανες στην εκπαιδευση να μαθεις κατι καινουργιο. Γιατι ομως πιστευεις οτι αν ξεκιναγες με το ΕΛΑ ισως να γινοταν πιο συνεσταλμενος ή ισως να του εσπαγες τον τσαμπουκα? Ποιες εντολες σκοπευεις να του μαθεις στην συνεχεια?

Κορινα δε μπορω να καταλαβω πώς ενα μεσο διορθωσης (το κολαρο) μπορει να λειτουργησει και ως μεσο υποκινησης. Και μαλλον οσο και να μου το εξηγησεις δεν θα το καταλαβω γιατι δεν εχω “ζωντανη” εμπειρια της χρησης του. Χρησιμοποιεις το κολαρο σε ολα τα σκυλια που εκπαιδευεις?

Παντελη δεν θα μπορουσες να ησουν πιο κατατοπιστικος!

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
02/07/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1256

steel στις 1 Φεβρουαρίου 2008 στις 10:20 #102942

Τα σκυλιά στην ουσία δεν έχουν κάνει αυτό που λέμε κοινωνικοποίηση, δυστυχώς λόγω απερίγραπτου φόρτου εργασίας, πολλές φορές κάνω μια βδομάδα να τα δώ μέρα,

Εχουν βγεί 2 φορές για λίγο σε κάτι σαν κυνήγι, σε μέρος χωράφια, το οποίο εξελίχθηκε σε κυνήγι αλλά στην ουσία χωρίς την συμμετοχή τους. Και έχουν βγεί μόνα τους (πάντα και τα 2 μαζί) αλλές 5-6 φορές στα χωράφια.

Η εξοικείωση τους με τους θορύβου, ήταν τα κτυπήματα των κατσαρολικών τους, κάποιοι πυροβολισμοί πάνω στο κυνήγι, Κάνω κάποια “τρικ” δηλαδή πάντα του σφυράω όταν πλησιάζω στο κτήμα, τους σφυράω όταν τους πηγαίνω το φαί, και βεβαια τα αφήνω να με κάνουν χάλια, τους κάνω ΄πολλές “αγκαλίτσες” . απλά περιμένω να μεγαλώσει λίγο ακόμα η μέρα για να μπορώ να τα βλέπω κιόλας.

Γενικά χρησιμοποιώ πολλές φορές την υπάρξη μεγάλου σκύλου σε αυτό που λέμε “πρώτες” φορές, δηλαδή να τους μεταδώσει κάποια από την τρέλλα του, στους πρώτους πυροβολισμούς δεν χρησιμοποιώ όπως εσύ “θήραμα” αλλά κάποιο μεγάλο σκύλο, ο μικρός και να διστάσει λίγο αισθανεται την αντίδραση του μεγάλου και δεν προβληματίζεται. Το ίδιο στο νερό είναι ποιο εύκολο και λιγότερο της ταλαιπωρίας, αλλά πρέπει να ξέρεις πότε να το σταματήσεις. γιατί πολύ εύκολα οι σκύλοι “αδύναμης” προσωπικότητας παραχωρούν τα πρωτοκαθεδρία στους “ισχυρούς” και έχεις ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.

Χρησιμοποιώ πάντα κανονικό όπλο και φυσίγγι για να δώ και αντίδραση, το πιστόλι θα το χρησιμοποιήσω στην “ακινησία” .

Πχ Αυριο (αναβλήθηκαν μερικά πράγματα λόγω εργασίας) θα έχουμε την 1η βόλτα στην πόλη. Η αρχή θα γίνει με το να περπατήσουμε δεμένη με την μεγάλη σκύλα μου μαζί στην πόλη ένας ένας, και μετά τα δυό τους, και στο τέλος θα πάίξουμε όλοι μαζί στο πάρκο.

Εαν πάω να το κάνω μόνος μου με το σκύλο το πιθανότερο είναι να τα στυλώσουν θα χρειαστεί χάδια – βήμα το βήμα και γενικά μεγάλη προσπάθεια, έτσι αφήνω την μεγάλη να τα τραβάει. και η διαδικάσια εξελίσεται στην μεγάλη να θέλει να φτάσει στο πάρκο όπου θα ελευθερωθεί, αδιαφορόντας για τα υπόλοιπα, (αυτοκίνητα – θόρυβοι – κόσμος) το μικρό να μην ξέρει τι να κάνει να μείνει πίσω δεν μπορεί το τραβάει η μεγάλη, να παίξει μαζί της, να ασχοληθει με τα “αλλότρια” δεν έχει λόγο γιατί δεν ενδιαφέρεται η μεγάλη, μετά πάντα λύνονται σε χώρο για να παίξουν, ο λόγος είναι να μην συνδιάσουν αρνητικά το “δεσιμο” . πάντα ακολουθεί. το λυσιμο είναι κάτι δυσάρεστο που οδηγεί σε κάτι ευχάριστο.

Χρησιμοποιώ μια αλληλουχία στην εκμαθηση των εντολών, πχ, το ΖΙΤΣ (κάτσε) έρχεται σαν συνέχεια του FUSH (πόδι) και έπεται το GO (φυγε), όταν νοιώσω ότι τα “καταλαβαμε” τότε αλλάζω την σειρά,

Τελικά η όλη ιστορία εξελίσεται σε ένα μάθημα για μένα , κάτι σαν αυτογνωσία στην εκπαίδευση, πάντα λειτουργούσα χωρίς πρόγραμμα αλλά κυρίως με εμπνευσεις πάνω σε συγκεκριμένες αντιδράσεις των σκύλων. Δεν έκανα κάτι προγραμματισμένα, απλά ασυνείδητα πορευόμουν.

Παντελής

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
05/02/2004
Αρ. μηνυμάτων:
755

ΑΝΤΟΝΙΟ στις 1 Φεβρουαρίου 2008 στις 10:49 #102947

ΓΙΩΡΓΟ ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΤΟ ,,ΚΑΤΣΕ,, ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΙΟ ΗΠΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΕΣΩ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΟΥ.ΠΧ.ΕΝΑ ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΟΝΤΙΝΟ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ ΑΤΙΘΑΣΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΥΚΟΛΑ ΑΡΝΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΕΠΙ ΩΡΕΣ.ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ. ΔΟΚΙΜΑΖΩ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΦΥΣΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΗΛΙΚΙΑΚΑ.ΙΣΩΣ ΜΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΣΕΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΛΟΣ Η ΚΑΚΟΣ.

ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΡΤ ΠΟΥ Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΔΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/12/2006
Αρ. μηνυμάτων:
326

cougar στις 1 Φεβρουαρίου 2008 στις 13:08 #347998

Γιώργο αυτό που θα πω είναι ότι το κολλάρο είναι ένα εργαλείο το πώς θα το χρησιμοποιήσει κάποιος κάνει την διαφορά (διόρθωση υποκίνηση), δυστυχώς δεν μπορώ να σου εξηγήσω από εδώ τον τρόπο και ναι το χρησιμοποιώ σε όλα.

ΑΝΤΟΝΙΟ αφού το σκυλί έχει τέτοια ανοίγματα μπορείς να αρχίσεις από όπου θέλεις. Απλά εγώ το έλα τους το μαθαίνω τελευταίο γιατί αυτό που θέλω να τους ενισχύσω είναι το φύγε. Με την Ρέα θα το πω και παρακάτω αντιμετωπίζω το πρόβλημα του να μην ανοίγετε πολύ γιατί είναι προσεκτική και έχει δεθεί και μαζί μου, πάντως νομίζω ότι είμαι σε καλό δρόμο το παν είναι να αποκτήσει ο σκύλος αυτοπεποίθηση.

Παντελή αυτά που φοβάμαι και δεν φέρνω σε επαφή το σκυλί που εκπαιδεύω με ενήλικα είναι 1. Το κουτάβι θα δει σαν αρχηγό τον άλλο σκύλο και όχι εμένα, 2. Ο ενήλικος σκύλος γίνετε πιο ενδιαφέρον από εμένα και 3. Όπως αντιγράφει τα καλά θα αντιγράψει και τα άσχημα του ενήλικου σκύλου. Αυτά πως τα ξεπερνάς;

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
02/07/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1256

steel στις 1 Φεβρουαρίου 2008 στις 14:54 #102954

Αντόνιο έχεις ποτέ “μαζέψει” ένα σκύλο πραγματικά ανοικτό και χωρίς κολλάρο???

Πίστεψε με δεν είναι καθόλου μα καθόλου σίγουρο και δεν είναι καθόλου εύκολο, εαν δε συνδιάζεται με κανένα “σκατοκέφαλο” σκύλο άστα να πάνε.

Η υπόθεση χρήζει τεράστιας προσοχής, για να μην τραβιέσαι για 3 χρόνια, μου θυμίζει τον εαυτό μου 1985-86 ότνα περιμέναμε τα ποίντερ (που είχαμε τότε) να πάνε 3 χρόνων για να ηρεμήσουν και πάλι τις 2 πρώτες ώρες σκύλο είχαμε και σκύλο δεν είχαμε.

Πχ, η σκύλα που “κυνήγησα” φέτος diana vd postwaige, drahthaar, και τονίζω το όνομα για να δείξω ότι δεν έχει καμμιά σχέση με τα δικά μου σκυλιά, άλλη εκτροφή άλλα αίματα. Λόγω προβλήματος υγείας (ηταν ακούνητη για 4 μήνες) δεν την εκπάιδευσα , το οποίοι και δεν έχει ξεπεράσει, δεν μπορεί να πηδήξει ούτε εφημερίδα, δεν μπορεί να ανοίξει το ΄βήμα στον ανήφορο το βλέπεις και το λυπάσαι, και δεν αντέχει πάνω από 2,5-3 ώρες, αλλά η ΨΥΧΗ _ΨΥΧΗ και το πείσμα – πείσμα, τώρα και κινείται ανοικτά, που δεν μπορεί, (αλλοίμονό μου εαν ήταν και καλά) 2 φορές φέτος στο τέλος της μέρας την μία χάθηκε στις 5,30 το απόγευμα και παρά τις φωνές κλπ μαζεύτηκε στις 6,20, και την άλλη χάθηκε πάλι στις 5,30 και γύρισε στις 7,00, ΄όπως καταλαβαίνεις η κατάσταση να περιμένεις τον σκύλο μές στην νυχτα, δεν είναι και ότι καλύτερο, και τις 2 φορές σήκωσε πουλιά τα οποία δεν κατάφερα να ντουφεκίσω λόγω (σκοταδιού) και τις πήρε από πίσω, την δε πρώτη μου γύρισε βρεγμένη πράγμα που σημαινε ότι είχε κολυμπήσει,αλλά το ποτάμι ήταν γύρω στα 600 -700 μέτρα μακριά, την δε 2η φορά την ακουγα (το κουδούνι) στα 100-150 μέτρα και δεν ερχόταν παρά τα καλέσματα μου, είχε πέσει προφανώς σε κάποιο ντόρο “τρίχας” και σιγά μην ερχόταν.

Και εγώ λέω άντε και τώρα υπάρχουν τα κολλάρα, φεύγει ο σκύλος και χάνεται τι κάνεις του ρίχνεις κολαριά??, και εαν έιναι φερμαρισμένος ??? εαν ο σκύλος ανεβάζει πουλί??? ξέρεις τι θα λάβει για μύνημα??? Αποφεύγουμαι τα πουλιά αυτά.

Για σκέψου τα αυτά λίγο???

1ον έχεις καλό ενήλικα χαχαχαχ. 2ον εαν ο ενήλικας σε αναγνωρίζει σαν αφεντικό, τότε σε αναγνωρίζει και το μικρό, και 3ο είναι μόνο για λίγες φορές. οχι σε μεγάλη κλίμακα. Ποτέ δεν βγάζεις νεαρό με “αμφίβολο” μεγάλο.

Μετά οι “αγκαλιές” που τους κάνω δεν δείχνουν μόνο “αγάπη”, ο σκύλος τραβάει μεγάλο ζόρι με 2 πράγματα, το πιάσιμο από το λαιμό και το σήκωμα στον άερα, με την αγκαλιά ο σκύλος λαμβάνει μεν την ζεστασια και την προστασία κοντά σου αλλά ταυτόχρονα λαμβάνει και το ότι μπορώ να τον σηκώσω, αυτό δεν του επιτρέπει να αμφισβητήσει την κυριαρχια μου. ΠΟΤΕ.

Παντελής

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
05/02/2004
Αρ. μηνυμάτων:
755

ΑΝΤΟΝΙΟ στις 4 Φεβρουαρίου 2008 στις 09:19 #103043

Αντόνιο έχεις ποτέ “μαζέψει” ένα σκύλο πραγματικά ανοικτό και χωρίς κολλάρο???

ΟΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΜΑΖΕΨΕΙ ΦΥΣΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΚΟΛΑΡΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΑΠΟ ΚΟΥΤΑΒΙ.Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΦΟΣΟΝ ΕΧΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΩΣΤΑ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΔΕΣΙΜΟ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΔΙΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΚΥΝΗΓΟΤΟΠΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΙΚΟΥ ΤΟΥ.ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΙΖΕΙ ΡΟΛΟ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΤΑΙ,ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
02/07/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1256

steel στις 4 Φεβρουαρίου 2008 στις 17:22 #103078

Πολλά σκυλιά το πάθος τους όταν βρίσκονται αντιμέτωπα με τον πειρασμό της μυρωδιάς είναι κάτι για αυτά που τα βγάζει εκτός εαυτού, μπορεί να είναι απόλυτα υπάκουα χωρίς τον πειρασμό μπροστά τους αλλά όταν κάτι πιάνει η μύτη τους τότε όλα αλλάζουν.

Από την αρχή ήθελα να γράφουν ανθρωποι με διαφορετικές ράτσες, είχα τον λόγο μου που ζήταγε αυτό το πράγμα. και ο λόγος ήταν το ότι η έκπαίδευση του κυνηγόσκυλου αντιμετωπίζεται από πολλούς ώς κάτι που είναι κοινό, πράγμα που είναι εντελώς λάθος, για να πάρεις το 110% από έναν σκύλο θα πρέπει να είσαι γνώστης της ιδιοσυγκρασιας του σκύλου, της ράτσας και των ιδιαιτεροτήτων της,

Εαν θα προσέξεται μεταξύ εμού και του ΑΝΤΟΝΙΟ υπάρχει διαφορετική προσέγγιση, πάνω στα σκυλιά, η οποία προέρχεται από την διαφορετικότητα της ράτσας και των ζητούμενων αυτής.

Ο μεν ένας πάει (και όχι ο μόνος συνηθίζεται στην φυλή) το σκυλι στα “μικρα” ώστε να κάνει τον σκύλο να “ανοίξει” – βγάζει τον σκύλο χωρίς εντελώς έξω,

Ο άλλος αποφεύγει ώς ο διάολος το λιβάνει με οτιδήποτε “οπτικο” ερέθισμα, ακόμα και από την 1η έξοδο, δοκιμάζει τον έλενχο με την σφυρίκτρα.

Κάποιος δοκιμάζει και ταυόχρονα “ερεθίζει” τον σκύλο με τον πυροβολισμό, ο άλλος θέλει τον πυροβολισμό αποσυνδεμένο από την παρουσία θηράματος,

Είναι διαφορετικές προσσεγίσεις στην συμπεριφορά του σκύλου. Πιστεύω ότι αιτία είναι η διαφορετικότητα των φυλών.

Πχ δεν τολμάω να αφήσω τον σκύλο να βγεί χωρίς να νοιώθει ότι είναι υπό έλενχο και να ελένχο τις αντιδράσεις του, ο λόγος είναι ότι το drahthaar είναι στην ιδιοσυγκρασία του όταν “κλειδώνεται” σε μια μυρωδιά αδιαφορεί για τα τεκτενόμα, ολη του η υπάρξη στηρίζεται στην μύτη, όπως και κάθε σκύλου ο οποίος καλείται να ιχνηλατήσει, πρέπει να μένει συγκεντρωμένος στην μυρωδιά μέχρι να τελειώσει η πηγή της ανεξαρτητου χώρου – χρόνου και απόστασης, Ενας τέτοιος σκύλος εαν αφεθεί να ιχνηλατήσει ανεξέλκτα χωρίς επιστροφές στα σφυρίγματα τότε μπορεί και να γυρίσει την άλλη μερα, βεβαια ενστικτωδώς δεν χάνονται, αλλά το κυνήγι χάλασε. Ετσι και αλλιώς στον αγώνα θα κληθεί να ΄φύγει απο το αφεντικό του κολλημενο σε μια μυρωδιά μέχρι το τέλος που δεν προκειται να είναι λιγότερο από 350 μέτρα (μετρημένα και όχι θεωρητικά) αρα εκ των πραγμάτων δεν μπορώ να αφήσω τον σκύλο ανεξέλκτο, πρέπει να έχει επιστροφές άμεσες, εαν το παζαρέψουμε ΄τώρα στα 20-50 μέτρα στα 300 δεν υπάρχει περιθώριο υπακοής.

Επισης το άνοιγμα του σκύλου δεν γίνεται με οπτικό ερεθισμα αλλά με οσμητικό (ιχνηλασία) .

Αποφεύγουμε τον συνδιασμο του πυροβολισμού με την εικόνα του θηράματος, πάλι είναι διαφορετικότητα λόγο φυλής, το απόρτ είναι εξ αρχής αποσυνδεμένο με τον πυροβολισμό, τέτοιου έιδους ερεθίσματα είναι λειτουργούν εις βαρος του εργασιακού της φυλής η οποία θέλει τον σκύλο απόλυτα συγκεντρωμένο στην ΜΥΤΗ του και στις διαταγές του.

Παντελής

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
05/02/2004
Αρ. μηνυμάτων:
755

ΑΝΤΟΝΙΟ στις 4 Φεβρουαρίου 2008 στις 18:23 #103085

ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΚΥΛΟΣ( ΚΟΥΤΑΒΙ-ΝΕΑΡΟΣ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΜΕ ΟΠΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ.Ο ΣΚΥΛΟΣ ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙ ΘΗΡΑΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΝΗΓΗΣΕΙ ΕΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΑΝΟΣ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΔΙΚΑ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΝΤΙΚΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΤΣΥΦΑΣ,Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ¨ΒΛΕΠΕΙ ” ΟΛΑ ΑΡΧΙΚΑ ΓΙΑ ΘΗΡΑΜΑΤΑ.ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ.

ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΑΒΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΤΟ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΑΜΠΟ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΥΝΗΓΗΣΕΙ. ΕΓΩ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΟΥ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΩΡΙΜΑΣΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΤΟ ΝΑ ΤΑ ΚΥΝΗΓΑΕΙ,ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΩΡΟ ΚΑΤΣΕ ΔΙΑΒΑΣΕ Η ΚΑΤΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΚΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ- ΤΗΝ ΑΤΑΞΙΑ.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/12/2006
Αρ. μηνυμάτων:
326

cougar στις 4 Φεβρουαρίου 2008 στις 18:41 #348020

To βέβαιο είναι ότι πρέπει να γνωρίζουμε την ιδιοσυγκρασία του σκύλου μας και τις ιδιαίτερότητες που λειτουργεί η κάθε ράτσα ΟΜΩΣ ο τρόπος που μαθαίνει ο σκύλος δεν αλλάζει!!!

Μια και είμαι η αδαής της παρέας οφείλω να παραδεχτώ ότι την παραπάνω παράγραφο δεν την κατάλαβα. Πως μπορεί να λειτουργήσει μια εντολή σε βάρος του εργασιακού της φυλής; Ο σκύλος ούτως ή άλλως είναι συγκεντρωμένος στην μύτη του αφού είναι το πιο δυνατό χαρακτηριστικό του, το θέμα μας είναι να τον μάθουμε να την λειτουργεί για μας ή όπως θέλουμε εμείς, λέω εγώ τώρα…

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
02/07/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1256

steel στις 5 Φεβρουαρίου 2008 στις 07:57 #103121

Ο σκύλος ούτως ή άλλως είναι συγκεντρωμένος στην μύτη του αφού είναι το πιο δυνατό χαρακτηριστικό του

Δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένο, τουναντίον θα έλεγα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των σκύλων, είμαι απόλυτα βεβαιος σε αυτό, μόνο συγκεντρωμένα στην μύτη τους δεν είναι, σε αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό το ότι δεν μπορούν πολλές φορές να “πιάσουν” το θήραμα, κάνουν λευκες, ενώ κάνουν την φέρμα ή ανεβάζουν χάνουν το θήραμα, κάτι συμβαίνει και τους αποσπά την προσοχή. Εχώ ακόμα προσέξει ότι μερικά σκυλιά ενώ παίρνουν την φέρμα μετά μένουν στην φέρμα “αυτάρεσκα” στον κτύπο του biber, με αποτέλεσμα το πουλί πολλές φορές να διαφεύγει η να σηκώνεται από άλλο σημείο από αυτό που έδειχνε ο σκύλος, Εαν οι σκύλοι ήταν απόλυτα συγκεντρωμένοι στην μύτη τους τότε στην ουσία δεν θα είχαμε συναίνεση, ο σκύλος στην συνάινεση αντιδρά με φέρμα σε οπτικό έρεθισμα, και εκεί να δείς γέλια, να κατουράει ο ένας, να του κάνει συναινεση ο άλλος στο βίβερ του, και μετά ο πρώτος να κάνει συναίνεση στο biber του 2ου που έκανε συναίνεση στο κατούρημα του 1ου. Στο δε κάμπο μέχρι να καταλάβουν οι σκύλοι τι γίνεται αμα του δείς μετά από λίγο πως κοιτάει ο ένας τον άλλον “ρε ποιος έκανε την μ………”

Το εργασιακό μου προτυπο προβλέπει συγκέντρωση στην μύτη, σε πολλούς τομείς, δηλαδή, ο σκύλος καλέιται να ιχνηλατήσει το οποίο σημαίνει ότι φεύγει με full ταχύτητα πίσω από κάποιο χνάρι εαν πέσει ένας πυροβολισμός από παρακείμενο κυνηγό και ο σκύλος άπλά σηκώσει σταματήσει για λίγο το κεφάλι τότε έχει χάσει το παιχνίδι, μετά δεν ξαναμπάινει εύκολα στο χνάρι, επίσης καλείται να΄λειτουργήσει σε καρτέρι, τότε ο σκύλος δεν πρέπει να παρασύρεται από τις ντουφεκιές, πρέπει να κάθεται ήρεμος,

Επίσης υπάρχει τέστ που ο σκύλος μένει στο plus χωρίς πλησίον του τον κυναγωγό και ακούγονται κοντά ντουφεκιές ο σκύλος πρέπει να μείνει ακίνητος, πιστεψτε με είναι μια εξαιρετικά χρήσιμη στο κυνήγι άσκηση.

Πιστεύω ότι ή ράτσα αρχικα και μετά το ίδιο το άτομο καθορίζει τον τρόπο που μαθαίνει ο σκύλος, πχ πριν λίγο καιρό ο Γιάννης (Κάλλιστον) μου είπε στην ουσία ότι η μέθοδος με το πάτημα του σκοινιού στο plus σε ποίντερ είναι πολύ σκληρή, και έχει δίκιο στα περισσότερα ίσως τους δημιουργήσει πρόβλημα, σε ένα drahthaar έαν δεν την “ακούσει” καλά συνήθως θα σου πάρει μήνες και απόλυτο δεν θα έχεις. Σε ένα ρετρήβερ αποφεύγεται να μαθαίνεται force retrieve, είναι πολύ μαλακά σκύλια, και έαν σωρό άλλα, για αυτό λέω ότι ο εκπαιδευτής θα πρέπει να είναι γνώστης της ράτσας.

παντελής

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 5 Φεβρουαρίου 2008 στις 14:50 #348026

Μύνημα σταλμένο από andreas1453 στίς 01 Φεβρουάριος 2008 ώρα 7:47μμ – IP 213.5.90.138

Προφίλ

andreas1453

Στάνταρντ μέλος

04 Νοέμβριος 2007
39 Μηνύματα

ΤΤο e collar τιχρηση ακριβως εχει? Σε πια φαση της εκπαιδευσης ειναι χρησιμο να το χρησημοποιουμε?

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
13/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1982

Κυριμλίδης Σταύρος (black_pilum) στις 5 Φεβρουαρίου 2008 στις 18:23 #348028

Παιδιά καλησπέρα.

Γράφοντας αυτό το μήνυμα θέλω να εκφράσω κάποιες απορίες μου.

1) προς steel.

Γράφεις ότι έχεις ένα καταπληκτικό σκυλί το οποίο όμως θα αφήσεις εκτός αγώνων, αλλά και αναπαραγωγής λόγο ενός ελαττώματος, ενός πόντου. Έχεις σκεφτεί τι προβλήματα θα δημιουργήσεις στον σκύλο σου; Η μήπως αυτό σου είναι αδιάφορο, προκειμένου να φτιάξεις το τέλειο;

2) προς ΑΝΤΟΝΙΟ αλλά και τους λάτρεις τις μακρινής φέρμας

Ποιο είναι το κέρδος μου, αν έχω ένα σκυλί το οποίο κυνηγά 100 και 200 μέτρα μακριά μου κι εγώ δεν μπορώ να φτάσω κοντά του; Ποιο είναι το νόημα να βλέπω το σκυλί μου να φερμάρει στην κορυφή του βουνού και ώσπου να φτάσω εγώ η το σκυλί η το θήραμα να έχει σπάσει την φέρμα;

Συγνώμη αν αυτά που γράφω είναι αιρετικά, αλλά δεν έχω κακή πρόθεση.

Αν όπως λέτε, ο σκύλος δεν είναι εργαλείο αλλά σύντροφος, γιατί ζητάτε από αυτόν την τελειότητα ενώ εσείς δεν είστε; Θα κάνατε το ίδιο για κάποιον φίλο σας η για κάποιον που ανήκει στο οικογενειακό σας περιβάλλον; Τι νόημα έχει να κυνηγάω (άγω τον κύνα) με σκύλο όταν δεν μπορώ να τον ακολουθήσω; Γιατί έχει διαφορετική ένια το ακολουθώ από το παρακολουθώ.

Κρίνοντας από τον εαυτό μου, έχοντας ένα σκύλο με πιστοποιητικά καθαροαιμίας μεν, αλλά με προγναθισμό και μικρότερο σε μέγεθος από τα στάνταρ της φυλής, τον χαίρομε να κυνηγάει κοντά μου, να έχω άμεση επαφή μαζί του, να χαίρομε κάθε του αντίδραση στο θήραμα και στις εντολές μου. Χαίρομε να κυνηγάμε παρέα. Και μειώνω και τις πιθανότητες να χάσω κάποιο θήραμα γιατί τον κάλεσα κοντά μου την στιγμή που αυτός βρήκε κάποιο θήραμα. Επίσης μειώνω τις πιθανότητες να μου τον κλέψουν ενώ εγώ είμαι μακριά και να τον προλάβω πριν φάει το δηλητήριο η τον τσιμπήσει κάποιο φίδι.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
02/07/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1256

steel στις 5 Φεβρουαρίου 2008 στις 20:14 #103165

Λοιπόν για να μην παρεξηγιόμαστε, και καταλαβάινουμε άλλα για άλλα,

Γράφω ότι έχω 2 σκυλάκια τα οποία ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ και το τονίζω αυτό γιατί μιλάμε για σκυλάκια ηλικίας 5,5 μηνών, εκφράζουν κάποια πράγματα,

Οσο για αυτό που μου άρεσει, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ εμένα, θα πώ τα εξής δεν είπα ότι είναι τέλειο, είπα ότι έχει κάποια χαρακτηριστικά τα οποία τα οποία είναι αυτά που ψάχνω στον σκυλο, ΕΑΝ ήμουνα σίγουρος ότι τα ΕΙΧΕ ΟΛΑ θα είχα ήδη δώσει την 2η σκύλα για να αφοσιωθώ στο ένα. Και ποια έιναι αυτά τα χαρακτηριστικά, ένα ελαφρύ σωστά ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΩΜΑ (το οποίο δεν προβλέπω να αλλάξει) με πολύ σωστό και ελαφρύ βήμα στην πέτρα, έχει πάθος έχει φέρμα – έχει εμφυτο απορτ και επαφή με το αφεντικό, ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΒΑΣΗ,

ΑΛΛΑ υπάρχει ένα μεγάλο ΑΛΛΑ είναι κοντό – και το κοντό σημαίνει πολλά (τουλάχιστον για μένα) εργασιακά προβλήματα, και ας αρχίσουμε από το 1ο που λόγο ΣΩΜΑΤΟΔΟΜΗΣ και ΨΥΧΙΣΜΟΥ είναι η ταχύτητα, ΤΑΧΥΤΗΤΑ είναι σε η απόσταση που διανύει κάποιος ώς προς τον χρόνο ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΣΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ κάνει το λεπτό, αυτό ονομάζεται ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ είναι 2 εντελώς διαφορετικά πράγματα, και επί του πρακτέου, ανάμεσα στα 2 σκυλάκια δεν υπάρχει σοβαρή διαφορά ταχύτητας, υπάρχει διαφορά συχνότητας για να το κάνω λίγο λιανά ο κόντος σκύλος “τρέχει στο μάτι αλλά όχι στο τερεν” ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ η κοντή μοιάζει ποιο συμπαγές σκυλί και ποιο ολοκληρωμένο, με αποτέλεσμα να κινείται ποιο άνετα και ποιο ξεκούραστα, η ψηλή ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ κουράζεται ευκολότερα και δεν έχει ακόμα καλή μυική δομή, αυτό ομώς είναι κάτι που ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΕΤΑ τους 12 μήνες και έως τα 2 χρόνια για σκυλιά του ύψους 64+ πόντους, τότε και σε αυτές τις ηλικίες τα σκυλιά μπορούν να συγκριθουν σε επίπεδο απόδοσης. ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΑ,

Είναι σαν να λέμε έχουμε ένα παιδάκι που παίζει καταπληκτικό μπάσκετ είναι γρήγορο ευέλικτο κλπ, αλλά μεγαλώνοντάς μένει 1,70, ΝΑΙ θα συνεχισει να παίζει καλό μπάσκετ αλλά σε συνοικιακό πρωτάθλημα ποτέ στην Α1 και θα λένε όλοι τι κρίμα να μην έχει αλλους 10 πόντους. και έχεις το άλλο συνομίληκο λίγο βαρύ λίγο ατσουμπαλο αλλά ψηλό, το παίρνεις το γυμνάζεις το ταίζεις καλά κλπ, και έχεις παίκτη για την Α1, λίγο ακραίο αλλά πιστεύω ότι εκφράζει κάπως την κατάσταση.

Προσωπικά ελκομαι παρά πολύ από τον χαρακτήρα του σκύλου, και αυτό το ποντικάκι θα με κάνει να ανάχω κανενα κερί να γίνει 58-60 πόντους που δεν το ελπίζω και για το λόγο ότι στην ουσία σε αυτά τα 2 κουταβια σβήνει η “φύτρα” μου και δεν το θέλω, αρά λίγο δύσκολο να νοιώθει την απόριψη εφόσονα αυτή δεν υφίστατε πραγματικά. Ποιο πιθανό είναι να νοιώθει άσχημα το άλλο που ακόμα δεν με έχει “ζεστάνει” .

Να είσαι δε σίγουρος ότι δεν προκειται να “κακοπέσει” ΄γιατί το 1ο που φροντίζω για τα σκυλάκια μου είναι να περνάνε καλα όπου και να πανε

Παντελής

Να είσαι σίγουρος ότι σε περίπτωση που το σκυλάκι “αποριφθεί”

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
05/02/2004
Αρ. μηνυμάτων:
755

ΑΝΤΟΝΙΟ στις 6 Φεβρουαρίου 2008 στις 10:15 #103191

ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤOΥ ΣΚΥΛΟΥ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ,ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ,ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ,ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΣΑΝ ΘΕΑΜΑ,ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ.ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΣΤΑΝΤΑΡ ΚΑΘΕ ΦΥΛΗΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΒΛΕΨΟΥΜΕ ΠΧ.ΕΝΑ ΣΕΤΤΕΡ Η ΕΝΑ ΠΟΙΝΤΕΡ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΑΝ ΚΟΚΟΝΙ,ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΚΑΘΑΡΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΦΥΛΗΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΟΣ ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ,ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ ΠΟΥ ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΓΕΙ ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΠΑΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΦΥΛΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΡΓΗ ΠΙΟ ΚΟΝΤΙΝΗ,ΠΕΡΙ ΟΡΕΞΕΩΣ ΟΜΩΣ ΟΥΔΕΙΣ ΛΟΓΟΣ.

ΤΩΡΑ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΟΣ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΣ ΣΤΟ ΛΙΓΟ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΠΕΦΤΕΙ.ΠΧ.ΕΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΟ ΤΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΠΙΣΩ ΠΟΔΙΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ ΘΑ ΚΟΨΕΙ ΠΕΛΜΑΤΑ,ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΚΕΣ ΓΩΝΙΩΣΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ.

ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΓΝΑΘΙΣΜΟ ΘΑ ΑΝΤΙΣΤΕΨΩ ΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΘΥΛΗΚΟΣ ΘΑ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΩΝΕΣ ΠΟΤΕ? ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΤΙ ΘΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕΣ?

ΟΥΔΕΙΣ ΤΕΛΕΙΟΣ,ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΙΑΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΕ ΛΑΘΗ,ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΑ ΞΕΡΩ ΠΙΑΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΣΕ ΚΑΜΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ Ο ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΤΑ ΤΕΛΕΙΑ ΣΚΥΛΙΑ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ.ΠΑΛΕΥΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΕΦΙ- ΨΥΧΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΙΩΣ ΗΘΟΣ, ΠΟΥ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑ 42 ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ ΑΚΟΜΑ Η ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΤΟ ΚΡΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ .

ΦΙΛΙΚΑ.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/12/2006
Αρ. μηνυμάτων:
326

cougar στις 6 Φεβρουαρίου 2008 στις 11:59 #348034

Το e collar τιχρηση ακριβως εχει? Σε πια φαση της εκπαιδευσης ειναι χρησιμο να το χρησημοποιουμε?

[font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”]Το [/font]e[font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”]-[/font]collar[font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”] το χρησιμοποιώ σε σκυλιά άνω των 6 μηνών σε οποιαδήποτε φάση της εκπαίδευσης όχι σαν διόρθωση αλλά σαν υποκίνηση. [/font]Το e[font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”]-[/font]collar [font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”]μας βοηθάει να έχουμε επικοινωνία και έλεγχο σε έναν σκύλο που είναι μακριά και ελεύθερος (χωρίς λουρί).[/font]

[font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”]Παντελή η λευκή φέρμα μήπως δεν έχει να κάνει με την μύτη αλλά με την εμπειρία του σκύλου; [/font]Το ότι φερμάρει γιατί έχει πιάσει και την ελάχιστη μυρωδιά σημαίνει ότι χρησιμοποιεί την μύτη του απλά δεν έχει την εμπειρία ή την εκπαίδευση να αξιολογήσει την «μικρότερη» μυρωδιά. Η λευκή φέρμα είναι κάτι που θα δουλέψω αργότερα με τον σκύλο με άσκηση προσπαθώντας να του «μάθω» να χρησιμοποιεί σωστά την μύτη του.

[font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”]Πάλι το παραπάνω δεν είναι θέμα εμπειρίας ή εκπαίδευσης και φυσικά συνέπεια του τι κυνηγάει κάποιος. [/font]Δηλαδή αυτός που θέλει έναν σκύλο να ιχνηλατεί άσχετα με το γίνετε γύρω του, του το μαθαίνει το ίδιο και αυτός που θέλει τον σκύλο ήρεμο εκτός και αν ένας σκύλος είναι βιονικός και τα κάνει όλα

[font=” ‘Trebuchet MS’,’sans-serif'”]

ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΥ ΣΚΥΛΟΥ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ,ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ,ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ, ΤΗΝ ΘΕΛΟΥΜΕ,ΜΑΣΑΡΕΣΕΙ ΣΑΝ ΘΕΑΜΑ,ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ.[/font]