ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΟΧΙ ΠΑΙΔΙΑ δεν θα οφελείσει σε τίποτα να αναφερόμαστε σε μια συγκεκριμένη φυλή, πρέπει και καλό είναι να έχουμε διαφορετικές συμπεριφορές από διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες.

Προσωπικά το σκέφτηκα ότι το 1ο θέμα θα αναφέρεται στα γεγονότα – πρακτικές και τρόπο σκέψης των “εκπαιδευτών”  εξέλιξη.

Στο 2ο Θέμα (σχόλια) θα αναφερόνται όλα τα σχόλια και οι ερωτήσεις – παρατηρήσεις των υπολοίπων  και απαντήσεις  των “εκπαιδευτών”.  Γιατί θα απλώσει πολύ το θέμα και δεν θα είναι πρακτικό στην χρήση το 1ο θέμα.

Και όπως ξαναέγραψα καλό είναι να έχουμε και  κάποια άλλη φυλή  “ποίντερ” πχ, αλλά το δυνατόν σε κοντινή  ηλικία για να υπάρχει συγκριτικό μέγεθος.

Το εκπαιδευτών είναι πάντα σε εισαγωγικά γιατί προς το παρόν δεν είναι κανένας μας επαγγελματίας εκπαιδευτής.

Παντελής

Γνωμη μου είναι ότι αφορά την εκπαίδευση από αυτούς που εκπαίδεύουν τα γράφουμε στο άλλο . Σχόλια απορίες απαντήσεις κλπ σε αυτό.

Δούλεψες και στην επαναφορά ταυτόχρονα???

Εδειξε ο σκύλος να συνδιάζει το πυροβολισμό με το πιάσιμο του πουλιού???

Παντελής

Για την ακρίβεια δεν είναι ακριβώς αποκλεισμός αλλά, “επαρκής” .

Γιώργο όλα έχουν τον  λόγο τους που υπαρχουν δεν έχουν βγεί έτσι απλά για να αποκλειούν σκύλους.

Το ΙΔΑΝΙΚΟ είναι οι σκύλοι να είναι στο μέσο όρο της φυλής τους και του φύλου τους, 

Υπόψη ότι η μητέρα τους ήταν ακριβώς στο όριο  57,5 cm.

Και παρ΄  όλο που και με προς το ψηλό σκύλο ζευγάρωσα και η γενεαλογία του δίνει ψηλά θυληκά, και η γενεαλογία της σκύλας είναι κατ΄  80%  ψηλά,  ένα στα τρία έκατσε κοντό,  περιμένω να δώ την εξελιξη. μπορεί και να το περάσει.  Εαν δεν , η σκύλα δεν προκειται να μπει σε διαδικασία αναπαραγωγής.

Παντελής

Γιώργο

Κυνηγετικά μου συνέβησαν 2 περιστατικά.με ρόλο το μέγεθος.

Στο ένα συμμετείχε η (γρία πια) σκύλα μου σε ηλικία 15 μηνών, ένας λαγός έφυγε με μόνο τραυμα τα διαλυμένα δάκτυλα του μπροστινού ποδιού, τραύμα που ώς γνωστό δεν επιφέρει και τις αλλάγες στην ταχύτητα του λαγού, η σκύλα έκανε έμφυτη μια ιχνηλασία  του τραυματισμένου για πάνω από  700 μέτρα σε αλπικό τοπίο αλλάζοντας στην κυριολεξία βουνό στις 1 το μεσημέρι (εύκολη σαν ίχνος γιατί στην αρχή τουλάχιστον υπηρχε και αιμοραγία)  την έχασα και όταν βγήκα ξέπνοος στην κυριολεξία στην κορυφή  300+ μέτρα με εντονότατη κλίση, και μην βλέποντας την πουθενα αρχισα να της φωνάζω “απορτ”  σε περίπτωση που ήταν φερμαρισμένη να σπάσει όπως και έγινε ακουλούθησε μια καταδιώξη  200-300 μέτρων σε μαξιμθμ ταχύτητα την οποία παρακολουθούσα από  300 μέτρα αμφιθετρικα, και τελικά η σύλληψη του,  η σκύλα αφού τον σκότωσε ξεκίνησε να τον απορτάρει, είχε  περί  τα 200  μέτρα ίσιωμα, και αλλά 300 ανηφορικα με μεγάλη κλίση και πετρώδες, ο λαγός  4 + κιλά χωρίς εντόσθια, τις μπερδευόταν στα πόδια  όσο και να σήκωνε το κεφάλι δεν μπορούσε να το αποφύγει  στην αρχή του ανηφορικού σταμάτησε, κάθησε λίγο και τον ξαναπήρε για να ανέβει,  στο ανέβασμα  σταμάτησε άλλη 1 φορά και τελικά εγκατέλειψε 50 περίπου μέτρα από εμένα, ήρθε κοντά μου την πότισα (δεν είχα κουνηθεί βήμα – η εκπαίδευση δεν σταματάει ποτέ) και ξαναπήγε και τον έφερε. Της πήρε ένα παγούρι νερό και 15′ λεπτά για να συνερθει.

Μέγεθος σκύλου  57,5 cm, & 22 κιλά.

Στην αλλη περίπτωση,  έγινε κάτι παρόμοιο σε πολύ μικρότερη κλίμακα, η απόσταση ήταν γύρω στα 150-160 μέτρα, ο λαγός 3,5 κιλα, αλλά πολύ χειρότερο μέρος, κατρακύλια, και με θάμνους,  ο σκύλος  κουβάλησε τον λαγό στον ανήφορο με  full ταχύτητα υπερπηδώντας τα εμπόδια (σαν ζαρκάδι) κρατωντας στο στόμα σαν να κουβαλούσε ξυλάκι, Μου έδωσε την αίσθηση ότι και 1000 μέτρα θα τον πήγαινε με τον ίδιο στύλ και τρόπο.

Μέγεθος σκύλου  αρσενικός 66cm & 28 κιλα, (ελαφρύς για το μεγεθός του)

Υπόψη ότι μεταξύ των 2 σκύλων δεν υπήρχε σύγκριση κυνηγετική (πάθους  κλπ)  ο αρσενικός σε όλα ούτε στο νυχάκι της θυληκιάς  ήταν ένα από τα καμμιά 10αρια όμορφα πράγματα που έκανε στα 3 χρόνια που με ταλαιπώρησε

Και οι 2 σκύλοι για μένα το ίδιο τέλειο μπροστινό σύστημα, το ίδιο καλοί στα υπόλοιπα με τον αρσενικό να υπολείπεται σε στιβαρότητα πλάτης, (υπόψη ότι αρσενικός ήταν στο CAC  μορφολογικά).

ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΘΕΜΑ ΜΕΓΕΘΟΥΣ  Ενα θήραμα μεγέθους μεγάλου λαγού, για να μεταφερθεί σε μεγάλη απόσταση χρειάζεται πρώτα “καλή λαβή”  δηλαδή πίασιμο από την πλάτη και στην μεση του ζώου, μετά πρέπει ο σκύλος να τον κουβαλάει με το κεφάλι ψηλα, ότιδηποτε άλλο  θα μπερδεύει το ζώο στα πόδια του σκύλου, για δοκιμάστε να κουβαλήσεται οτιδήποτε όσο ελαφρύ και να είναι κρεμόντας το μπροστά στα πόδια σας για να καταλάβεται,
Αρα ένας σκύλος που καλείται εργασιακά να κουβαλήσει λαγό, πρέπει να έχει κάποιο ύψος που να του το επιτρέπει αυτό, και το  57 που είναι για τα θυληκά drahthaar είναι λίγο, κάτω από  60 cm, o σκύλος δεν μπορεί να το κουβαλήσει τρέχοντας άνετα, θέλει εξαιρετικό πιάσιμο.  Μερικές εικόνες δεν ξεχνιούνται,  όπως το να απορτάρει ένα λαγό ο σκύλος έρχόμενος μέσα από τα βράχια με την ταχύτητα τρομαγμένου κατσικιού.

Εαν με ρωτήσεις για το τι θυμαμαι, από τους σκύλους σου, το μόνο που δεν μπορώ να φέρω σαν εικόνα στο μυαλό μου΄είναι μια φέρμα τους, πρέπει να δώ φωτογραφία για να θυμηθώ την φάση, είναι κάτι οικείο, κάτι που γίνεται καθε φορά που παώ για κυνήγι, τις δύο προηγούμενες περιπτώσεις όμώς ακόμα τις φέρνω σαν εικόνα στο μυαλό μου.  προσωπικά μου έχει τύχει 2 φορές,  (λαγό πέρνω κάθε χρόνο 1-2 έως και 5 την χρονιά) αλλά να τραυματιστεί και να γίνει όλη αυτή περιπέτεια.

Το 57 είναι όντως το κατώτατο όριο.

Ο αρσενικός μου πέρυσι στην έκθεση πήρε  4 στο σώμα,  στο  2 κόβεσαι, με άριστα το 12 γιατί ήταν  60 αντί 61cm.  Σε ερώτηση ΄μου στον κριτή έαν ήταν 61 πόσο θα έπαιρνε μου απάντησε “10”.  (και ήταν και φίλος μου σκέψου να μην ήταν πόσο θα μου έδινε !!!!!!!!!!χαχαχαχα)

Παντελής