ΜΠΙΜΠΕΡ Η’ ΚΟΥΔΟΥΝΑΚΙ???

Από τις απαντήσεις αυτών που διαφωνούν με την χρήση του Μπίπερ παρατηρώ ότι όλοι σχεδόν παραδέχονται την χρησιμότητά του αλλά δεν το αποδέχονται από αισθητικής άποψης και δεν το θεωρούν παραδοσιακό.

Αλλά το τι είναι αισθητικά αποδεκτό είναι εντελώς υποκειμενικό και όσο για το τι είναι παραδοσιακό αυτό κι αν σηκώνει μεγάλη κουβέντα.

Αισθητικά απαράδεκτο για μένα είναι τα θηριώδη 4×4 αγροτικά με τα νίκελ ενώ αισθητικά αποδεκτό είναι το να πηγαίνεις για κυνήγι με άλογο.

  Αισθητικά απαράδεκτο είναι να κυνηγάς με καραμπίνα ή super-pose τελευταίας τεχνολογίας με διευρυμένο αυλό,φυσίγγια σχεδιασμένα από Η.Υ. και φορώντας ρούχα και παπούτσια διαστημικής τεχνολογίας μπας και κρυώσει ή βραχεί ο …ποπός σου. Αισθητικά αποδεκτό είναι να κυνηγάς με δίκανο εμπροσθογεμές μαύρης πυρίτιδας και φορώντας κουστουμάκι λαδί με μαύρη λεπτή γραβάτα και δερμάτινες μπότες ιππασίας.

Καταλαβαίνετε σε τι γελοίες καταστάσεις οδηγούμαστε με αυτή την λογική;

  Για να καταλάβετε τι εννοώ δείτε στις διαφημίσεις των Κυνηγετικών περιοδικών κάποιους εκτροφείς αγγλικών φυλών να ποζάρουν ο μεν ένας με Ιταλικό παραδοσιακό καπελάκι κυνηγίου με φτερό, κρατώντας αδέξια πλαγιόκανο αγγλικό ο δε άλλος που τρέφει και θηριώδη γενειάδα, με γάντια χωρίς δάχτυλα κατα το made in USA πρότυπό του. Η αποθέωση του κιτς.Αντίθετα άλλος εκτροφέας ηπειρωτικής φυλής, φοράει τα ρούχα που φοράει ο μέσος Έλληνας κυνηγός και ποζάρει με το ύφος και την όψη του μέσου Έλληνα κυνηγού και όχι δήθεν.

Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ: η αισθητική είναι προσωπική υπόθεση του καθενός και αντανακλά την καλλιέργειά του και τον χαρακτήρα του.Και το σημαντικώτερο: Η αισθητική δεν επιβάλλεται.

  Εγώ πχ σιχαίνομαι τα Pointers για την εμφανισή τους και τον τρόπο εργασίας τους.Δεν θα ήμουν όμως γελοίος αν προσπαθούσα να επιβάλλω την εντελώς προσωπική μου αυτή άποψη στους φίλους και κατόχους αυτής της φυλής;

  Λατρεύω τα δίκανα αλλά σε κάποια κυνήγια  χρησιμοποιώ αυτογεμές γιατί είναι πιο χρηστικό και αποδοτικότερο.

  Κυνηγάω μπεκάτσα με Drahthaar και κουδουνάκι και δεν μου αρέσει το μπίπερ αλλά αν κυνηγούσα με Setter θα το χρησιμοποιούσα γιατί θα μου ήταν χρήσιμο.

  Ας αφήσουμε λοιπόν τους αφορισμούς του στυλ ‘ όποιος χρησιμοποιεί μπίπερ είναι δολοφόνος μπεκατσών  και όχι παραδοσιακός κυνηγός’ γιατί παραδοσιακός δεν είναι κανείς μας αφού χρησιμοποιούμε την τελευταία λέξη της τεχνολογίας σε όπλα και εξοπλισμό και ας κοιτάξουμε να αντιμετωπίσουμε άλλες ουσιαστικότερες καταστάσεις όπως το καρτέρι και την μη φροντίδα των βιοτόπων και της μπεκάτσας και της πέρδικας και άλλων θηραμάτων.

  Και επιτέλους ας πάψουμε να επηρεαζόμαστε από αυτούς που προσπαθούν να μας επιβάλλουν το στυλ τους και να κάνουν το κυνήγι πασαρέλα γελοίων κυνηγών και σκύλων…..

Φιλικά και παραδοσιακά: Γιάννης

Έτσι ακριβώς είναι Γιάννη μου. Ο καθένας μας αποφασίζει ποια άποψη θα υποστηρίξει ανάλογα με το που τον κατατάσουν τα κυνήγια του και τα σκυλιά.

Κάποιος φίλος ομολόγησε ότι ενώ ήταν πολέμιος των μπιπερ τώρα το χρησιμοποιεί. Σωστά έπραξε. Παλιότερα δεν ήθελε να το καταλάβει γιατι τα σκυλια του τότε, δεν κυνηγούσαν πάνω από 60-70 μέτρα και τον ενοχλούσε ο θόρυβος που χαλούσε την ατμόσφαιρα του δάσους. Μόλις όμως διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να κυνηγήσει με ένα πραγματικά ανοικτό σκυλο έπαψε ο θόρυβος να είναι πρόβλημα. Ας αφήσουμε ο ένας τον άλλο να χαρεί το κυνήγι του όπως αυτός θέλει εφόσον είναι νόμιμος και ας κοιτάξουμε τον εαυτό μας.

Ειλικρινά μετά από 2,5 χρόνια στο ’ρτεμις αρχίζω να βαριέμαι. Η αιτία είναι αυτού του είδους οι αφορισμοί και μανία ορισμένων να θέλουν να επιβάλουν σώνει και καλά την άποψη τους.

Γιατί κυνηγάς στα Σκόπια? είσαι δολοφόνος επειδή έκανες περισσότερα πουλιά από τα εδώ δεδομένα.

Γιατί βγάζεις τα σκυλιά σου για εκπαιδευτικό? δολοφονείς τα πουλάκια την ώρα που ο επαγγελματίας βγάζει τα δικά του υπό την ανοχή της θηροφυλακής.

Γιατί ντουφέκισες την μπεκάτσα που πετάχτηκε από τα πόδια σου ενώ δεν έχεις σκύλο?

Κυνηγάς μόνο τσίχλες? δεν είσαι πραγματικός κυνηγός.

Ότι αρέσει σε μας είναι το σωστό, ότι αρέσει στους άλλους είναι λάθος.

Τελικά εμείς οι κυνηγοί δεν έχουμε ξεπεράσει ακόμα την παιδική ηλικία. Δεν έχουμε καταλάβει ότι το κυνήγι είναι μια ευχάριστη απασχόληση και όχι αυτοσκοπός. Ίσως για κάποιους που από απλοί κυνηγοί μεταπήδησαν στους επαγγελματίες να είναι αυτοσκοπός, για μας όχι.

Νομίζω ότι οι τάσεις επιβολής απόψεων αλλά και η “κατηγοριοποίηση” είναι εγγενές χαρακτηριστικό των ανθρώπων και δεν αφορούν μόνο το κυνήγι. Οι μοτοσυκλετιστές χωρίζονται σε ταξιδιώτες, χωμάτινους και πίστας, οι κομπιουτερόπληκτοι σε microsoft-ικούς και αντι-microsoft-ικούς, σε φλώρους και ροκάδες, σε βόρεια και νότια προάστια, σε Χανιώτες κια Ηρακλειώτες κλπ κλπ. Μάλιστα όταν δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε χωριζόμαστε αυτοδικαίως ως “εμείς και οι άλλοι”.

Ίσως είναι πλέον χαρακτηριστικό στις ασχολίες του ελεύθερου χρόνου μας όπου οι περισσότεροι παθιάζονται μιας και είναι διέξοδος από την καθημερινότητα.

Πάντως και εγώ είμαι εναντίον του μπίπερ αλλά θα αποκτήσω σύντομα διότι πραγματικά δεν έχω άλλο τρόπο να βρίσκω το πόιντερ μου.

Δημήτρη 100 μπράβο σε σένα που τα βρίσκεις, τίποτα σ’ αυτούς που δεν τα βρίσκουν. Καλά κάνεις και δεν χρησιμοποιείς μπίπερ.

Υπάρχουν όμως και άπειροι κυνηγοί που ίσως είτε δεν ξέρουν να κουμαντάρουν τα σκυλιά τους είτε δεν μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή θέση για τον οποιονδήποτε λόγο.

Δεν έχουν κι αυτοί δικαίωμα στην μηδαμινή τους κάρπωση?

Κάποιοι δεν θέλουν να βρίσκονται διαρκώς στην αγχώδη κατάσταση του εντοπισμού όταν το τσοκανάκι είναι στην φάση ακούγεται δεν ακούγεται. Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν ο σκύλος βρίσκεται σε οριακή απόσταση καβαλά την ραχούλα και δεν ακούμε τίποτα. Ψάχνουμε λοιπόν τον σκύλο τριγύρω ενώ αυτός έχει φερμάρει στην πίσω πλευρά με αποτέλεσμα να έρχεται ύστερα από ώρα και να μας κοιτά με απορεία γιατί δεν τον ακολουθήσαμε.

 Τα 150-200 μέτρα είναι συνήθως υποκειμενική εκτίμηση. Και αυτών που τα σκυλιά δεν πάνε πάνω από 30+30, 150 τα βλέπουνε.

Εκτός όλων των άλλων το μπίπερ μπορεί να σώσει τον σκύλο μας από δυσάρεστες καταστάσεις.Αν του συμβεί οτιδήποτε θα τον βρούμε αμέσως και ίσως προλάβουμε να τον γλυτώσουμε.

Εφόσον κάποιος βρίσκει αμέσως τα σκυλιά του με το τσοκανάκι δεν χάνει και τίποτα, αφού μπορεί έτσι να καρπώνεσαι όλα τα πουλιά. Μήπως τελικά ενοχλεί που με αυτο το βοηθητικό μέσον μειώνεται η ψαλίδα μεταξύ κυνηγαράδων και κυνηγών του Σαββατοκύριακου?

Μήπως αυτός που βρίσκει αμέσως τα σκυλιά του γιατί ποτέ δεν χάνονται από τα μάτια του, αισθάνεται μειονεκτικά έναντι αυτών που στον ίδιο χρόνο ερευνούν τριπλάσια περιοχή?

Μήπως την αδυναμία μας για ικανοποιητική κάρπωση την καλύπτουμε με την δήθεν αδιαφορία μας προς αυτή?

Ακούμε συνέχεια γι’ αυτή. Γιατί δεν έχω συναντήσει μέχρι τώρα κανένα που να μην τον ενδιαφέρει να αποδείξει τις κυνηγετικές του αρετές μέσω της ποσότητας?

Γιατί δεν δεχόμαστε ότι ο άλλος διαθέτει καλύτερα σκυλιά από εμας ή ότι είναι καλύτερο τουφέκι?