Νέος Χρήστης; Κάνε Εγγραφή! | Σύνδεση
Posted In: Κυνηγόσκυλα γενικά
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από FOTAKO στίς 05 Φεβρουάριος 2004
Απαραίτητη διευκρήνηση!!!! Δέν υπάρχει ειρωνία…. Απλά με τον Γιάννη Νικολακόπουλο γνωρΙζόμαστε πολλά χρόνια και έχουμε την ίδια αίσθηση καί προσέγγηση του χιούμορ.. Αυτός θα σας πεί περισσότερα για την …μειονότητα και την ‘ρατσιστική’ αντιμετώπηση των κοκεράδων….
Φώτη πραγματικά μας μπέρδεψες, χαίρομαι που δεν ήταν αυτό που νόμισα.
Φιλικά, Κώστας
[/indent]
<SCRIPT language=javascript>postamble();
|
ΠΡΟΣ FOTAKO ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ Ψυχραιμία παιδιά, δεν υπάρχει θέμα. Σε ένα forum ο καθένας μπορεί να εκφράζει κόσμια τις απόψεις του αρκεί να μη προσβάλουν την προσωπικότητα ή την νοημοσύνη κάποιου. Το fotako μου θυμίζει παλιό και αγαπητό φίλο
το Φώτης με μπερδεύει. —Μεγαλούτσικος είμαι σιτεμένος όμως όχι. Το 1968, μόλις μπήκα στα 18 έβγαλα την πρώτη μου άδεια. —Θεωρώ κόκερ και σπρίνγγερ ισότιμους σκύλους, εξ άλλου στην αρχή υπήρχαν μόνο σπάνιελς, αρχές του 20 αιώνα άρχισαν οι ’γγλοι να ξεχωρίζουν από την ίδια γέννα τα μεγαλόσωμα από τα μικρόσωμα και να τα ονομάζουν κόκερς και σπρίνγγερς, Οι μόνες διαφορές τους προκύπτουν από το μέγεθος τους . Το σπρίνγγερ σαν μεγαλύτερο καλύπτει περισσότερο έδαφος, το κόκερ σαν μικρότερο τρυπώνει πιο εύκολα, μεταφέρετε πιο εύκολα κλπ. Η επιλογή μου είναι
συναισθηματική. Κάποτε ο Κος Μουζάκης ( ο γνωστός επιχειρηματίας και καλός κυνηγός ) μου χάρισε ένα υπέροχο κόκερ από τότε δέθηκα με τη φυλή. Αν ήταν σπρίγγερ πιθανόν να είχα σήμερα σπρίνγγερς. Δεν έχω να τεκμηριώσω κάτι,Όπως δεν μπορώ να τεκμηριώσω γιατί το 1975 έφερα Αγγλικό σέττερ από Ιταλία ( σκεφθείτε πόσοι λίγοι καλοί σκύλοι υπήρχαν εκείνη την εποχή, και πόσο σπάνια ερχόντουσαν από το εξωτερικό). Πάντα έχω και σέττερς. —Μου αρέσει να αποκαλώ τους φίλους μίας φυλής με λέξεις όπως : Κοκεράδες σεττεράδες, κλπ γιατί δείχνουν σύνολα ανθρώπων με κοινά ενδιαφέροντα. Έχω όμως πάψει από χρόνια να κατατάσσω κυνηγούς και κυνόφιλους ανάλογα με τη φυλή που προτιμούν. Τώρα τους κατατάσσω σε σοβαρούς και «αυτούς που αγνοώ». —Όταν γράφω «
.περισσότερες από 60 πρώτες θέσεις» (όχι βραβεία που αναφέρεις) εννοώ 62-63 πάντως όχι 59. Σε μία έκθεση μορφολογίας ένας σκύλος για να βγει Καλύτερος Έκθεσης θα διαγωνιστεί 4-5 φορές (κατηγορία-φύλο-cac-φυλή- ομάδα) για να προχωρήσει από ένα διαγωνισμό στον επόμενο πρέπει να έχει πάρει 1η θέση. Μη ξεχνάς και τις πρωτιές σε αγώνες εργασίας. Ο κάθε σκύλος μου έχει ένα φάκελο με το pedigree, τα τεστ δυσπλασίας και ματιών, τους τίτλους πρωταθλητού διαφόρων χωρών. Είναι χωρισμένο σε τόσα τμήματα όσες φορές έχει λάβει μέρος σε αγώνες. Σε κάθε αγώνα υπάρχουν φωτογραφίες, η πρωτότυπη αξιολόγηση του κριτή, οι τίτλοι που κατέκτησε τα αναμνηστικά των ομίλων κλπ. Αυτοί οι φάκελοι έκτός από προσωπικό μου αρχείο για τις εκτροφικές μου μελέτες είναι χρήσιμοι σε όποιον έχει επιλέξει κουτάβι μου και θέλει να συνεχίσει εκτροφή. Φώτη αν είσαι ο fotako που νομίζω γνωρίζεις τους φακέλους, αν όχι
είναι στη διάθεσή σου. —Όσο για το «μειονότητα
» άστα
. Τώρα πια το απολαμβάνω. Στο τέλος του Οκτώβρη έβγαλα για πρώτη φορά σε κυνήγι την χρονιάρα μου Σουίτυ. Για να πέσει σε πολλά πουλιά την πήγα στο Αταλαντονήσι. Περιμένοντας το βαρκάκι άκουγα – χωρίς κανείς να απευθύνεται σε μένα – τα γνωστά για καναπέδες, σφουγγαρόπανα, τι μάρκα είναι αυτό; κυνηγάει και γουρούνια; κλπ., όταν δε πήγα να πηδήξω στη βάρκα και την πήρα παραμάσχαλα έπεσε και γέλιο (που να εξηγώ στον τύπο που τράβαγε το κατατρομαγμένο επανιελωειδή που τα νύχια του έσκαψαν το τσιμέντο ότι είναι καλύτερα να το πάρει σηκωτό την πρώτη φορά παρά να το βάλει σέρνοντας. Υπάρχει βέβαια και η λύση να βάλεις ένα τράγο να το κουτουλάει να δεις πως μπαίνει μέσα). Στην επιστροφή έχοντας τους περισσότερους φασιανούς
.μούγγα.. Στο βαρκάκι ένας – δυό ρώτησαν τι ράτσα είναι; Κοκεράκι; Είχε ένας μπάρμπας μου ξέρεις τι διαόλια είναι αυτά
. —Σαν κυνηγός το θέμα Μεγάλη Έρευνα με αφήνει αδιάφορο, γιατί όταν θα διαλέξω ένα κουτάβι έχω τα δικά μου στάνταρτς και κριτήρια. Σαν κυνόφιλος θεωρώ την Μ.Ε το κορυφαίο και θεαματικότερο άθλημα όπως εξ άλλου και το agility. Φιλικά Γιάννης Νικολακόπουλος |
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από Kalliston Hellas στίς 06 Φεβρουάριος 2004
|
Περιμένοντας το βαρκάκι άκουγα – χωρίς κανείς να απευθύνεται σε μένα – τα γνωστά για καναπέδες, σφουγγαρόπανα, τι μάρκα είναι αυτό; κυνηγάει και γουρούνια; κλπ., όταν δε πήγα να πηδήξω στη βάρκα και την πήρα παραμάσχαλα έπεσε και γέλιο (που να εξηγώ στον τύπο που τράβαγε το κατατρομαγμένο επανιελωειδή που τα νύχια του έσκαψαν το τσιμέντο ότι είναι καλύτερα να το πάρει σηκωτό την πρώτη φορά παρά να το βάλει σέρνοντας. Υπάρχει βέβαια και η λύση να βάλεις ένα τράγο να το κουτουλάει να δεις πως μπαίνει μέσα). Στην επιστροφή έχοντας τους περισσότερους φασιανούς
.μούγγα.. |
[/indent]
ΓΙΑΝΝΗ ΤΑ ΙΔΙΑ ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 5 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΝΗ , ΟΛΟΙ ΚΟΡΟΙΔΕΥΑΝ ΤΗΝ ΑΝΤΥ , ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΚΥΝΗΓΗΣΕΙ, ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΝ ΧΑΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ .
ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1,5 ΩΡΕΣ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΒΟΥΝΟ , ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΝΙΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ 1 ΠΟΙΝΤΕΡ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΟΥΤΣΕΝΟΝΤΑΣ ΑΦΟΥ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΚΟΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ , ΦΥΣΙΚΑ Η ΑΝΤΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ………..ΣΑΝ ΤΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ DURACEL…………….
ΦΥΣΙΚΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΑΛΑΞΑΝ ΓΝΩΜΗ.
ΦΙΛΙΚΑ ΓΙΩΡΓΟΣ
|
Γιά Springer δεν είδα πουθενά θέμα springer εναντίον cocker ή το αντίθετο. Είναι τόσο μικρές οι διαφορές των που τα εργασιακά τους πρώτυπα είναι κοινά. Είναι θέμα γούστου (και όσα έχω προαναφέρει) η επιλογή. Εγώ ευχαρίστως θα έβαζα ένα springer στο κουμάσι μου. Συμφωνώ μαζί σου για την παρουσίαση των springers στην σελίδα “σκύλοι”. |
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από kritsilis στίς 04 Mάρτιος 2004
Και εγώ με την σειρά μου έχω μαζί με τον αδερφό μου ένα κοκερ τον “Φρεντη”.
Αντώνη τι χρώματα έχει ο Φρέντυ? ρωτάω μπας και σε κανα χρόνο γίνουμε συμπεθέροι.
Εχω να πω τα εξής για το σκυλί αυτό:
1. Καταρχήν είναι σαν να έχεις έναν ακόμα “άνθρωπο κυνηγό” μαζί σου. Συμπεριφέρεται και θέλει να του συμπεριφέρεσαι σαν να είναι “άνθρωπος”.
Όσο γι’ αυτό είμαι σίγουρος, το αντελήφθηκα από την πρώτη στιγμή που πήρα την “Ρένα”. Έχει όλα τα ανθρώπινα γνωρίσματα μέχρι και την πουταν.., να φανταστείς ο αρσενικός λύκος που έχω, την αφίνει να τρώει το φαί του και αυτή του επιτρέπει την ώρα εκείνη, να την καβαλάει και να τρίβεται πάνω της. Χωρίς το φαγητό τον δαγκώνει με το που την πλησιάζει.
2. Στο απόρτ πραγματικά πιάνει τα άπιαστα. Ιδίως αν δεί την τσίχλα μπορεί να την πιάσει πριν καν πέσει. Είναι 7 χρονών και τα τελευταία 6 χρόνια σχεδόν δεν χάνουμε πουλί.
Αν και είναι ακόμα μικρούλα (9,5 μηνών) τα καταφέρνει περίφημα εκτός ίσως από το να μπαίνει σε αδιαπέραστους πουρναρόθαμνους. Αν όμως βρεί τρύπα που να την χωρά ίσα-ισα, δεν διστάζει να χωθεί.
4. Δεν φερμάρει και αυτό δυσκολεύει τα πράγματα πιό πολύ στα ορτύκια ( για πέρδικες το ξεχνάς ) . Στην μπεκάτσα ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα γιατί τις ορμάει και δεν την αφήνει να κάνει τα κόλπα της.
Θα ήθελα περισσότερες λεπτομέριες για τον τρόπο που κυνηγούν τα ορτύκια γιατί πρόκειται να την ξεκινήσω εκπαιδευτικά τώρα με τα επιστροφια των ορτυκιών.
Ερώτημα: επειδή θα ήθελα φέτος να πάρω ένα ακόμα σκυλί ( με τον αδερφό μου ) ποιό θα μου προτείνατε με δεδομένο το ήδη υπάρχων κόκερ.
Εδώ δεν μπορώ να σε βοηθήσω, ας απαντήσει κάποιος πιο ειδικός, όμως αν λές πως χαλάει την φέρματων άλλων σκύλων, δύσκολα θα ταιριάξει με άλλο σκυλί.
Φιλικά, Κώστας
[/indent]
Φίλε Αντώνη νομίζω οτι το πόσο μακριά κυνηγάει ένα cocker εξαρτάται από το πως το έχουμε μάθει, από την φύση τους δεν ξεπερνούν τα 20-25 μέτρα. Εσύ θα ξέρεις καλύτερα το πόσο πεισματάρικα σκυλιά είναι και ότι δεν πρέπει να τα αφήνουμε λάσκα, γιατί σίγουρα θα κάνουν του κεφαλιού τους.
Πολλοί πέφτουν στην παγίδα και προτρέπουν τα κουτάβια τους να απομακρύνονται, προσδοκώντας στη μεγαλύτερη έρευνα.
Εγώ ακολουθώντας τις οδηγίες του φίλτατου Γιάννη Νικολακόπουλου, φρόντισα πρώτα από ολα να της μάθω την τυφλή υπακοή (συνεχίζω ακόμα τις ασκήσεις ).
Το περασμένο Σάββατο για πρώτη φορά μου έδειξε σημάδια ανυπακοής, στην επιμονή της να επιτεθεί σ ένα τεράστιο τσοπανόσκυλο. Το ότι γλίτωσε οφείλεται μόνο στο ότι το τσοπανόσκυλο ήταν αρσενικό και την τελευταία στιγμή πριν την βουτήξει, το μετάνιωσε. Δεν θεώρησα σκόπιμο να την τιμωρήσω απλά της έβαλα τις φωνές, όμως όπως φαίνεται δεν την πτόησαν οι φωνές μου, αφού δοκίμασε να το ξανακάνει αμέσως. Εκεί πλέον δεν γλίτωσε την βέργα οπότε και συμμορφώθηκε.
Στο κυνήγι κάποιες φορές επιχειρεί να απομακρυνθεί περισσότερο, αλλά την επαναφέρω αμέσως γιατί όπως λέει και ο Γιάννης αν το κάνει τώρα που είναι κουτάβι, αργότερα που θα ξεθαρρέψει θα την χάνω.
Κατά τα άλλα έχω δεί την αντίδραση της όταν εντοπίζει κάποιο πουλί και την παρακολουθώ συνεχώς ώστε να αποφεύγω αργότερα που θα είναι έτοιμη τους αιφνιδιασμούς. Από τα Χριστούγεννα και μετά που την παίρνω πάντα στο κυνήγι, έχει ξεπετάξει αρκετά κοτσύφια, ενώ δυο φορές κόλλησε επι αρκετή ώρα και έψαχνε τον χώρο με την μύτη κάτω τσιτωμένη βγάζοντας που και που γρυλίσματα , προφανώς είχε εντοπίσει κάποιο ντορό από μπεκάτσα η λαγό που είχε βοσκήσει εκεί πριν από ώρες.
Η αντίδραση της όταν εντοπίζει κάποιο πουλί είναι η εξής: τεντώνεται καρφώνοντας το βλέμμα της στο σημείο του θάμνου που είναι κρυμμένο το πουλί, κάνει μερικά προσεκτικά βήματα και ξαφνικά ορμάει μέσα στον θάμνο. Όλα αυτά γίνονται στιγμιαία αλλά είναι τόσο χαρακτηριστικά που δεν ξεφεύγουν από τον κυνηγό.
Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι τα κοτσύφια που ξεπετάει η Ρένα απομακρύνονται τόσο πανικόβλητα που ουσιαστικά μένουν ακάλυπτα αποτελώντας εύκολο στόχο.
Για να μην παρεξηγηθώ αναφέρω ότι είναι η πρώτη φορά που μεγαλώνω ένα πουλόσκυλο και αυτά που σε μένα φαίνονται κατορθώματα για κάποιους πιο έμπειρους ίσως είναι ρουτίνα.
Από την εμπειρία που έχω στα λαγόσκυλα, το ψάξιμο των cockers ταιριάζει πολύ περισσότερο με αυτό των ιχνηλατών, αφού έχουν πάντα το κεφάλι κάτω και μάλιστα ακούγεται έντονα ο χαρακτηριστικός ήχος του ρουθουνίσματος.
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος μαζί της γιατί βλέπω ότι μέρα με την μέρα βελτιώνεται. Ίσως βιάστηκα λίγο αλλά νομίζω ότι το πότε θα ξεκινήσει ένα σκυλί, πέρα από τα καθιερωμένα, το τέμπο το δίνει το ίδιο το σκυλί. Δεν την κούρασα ιδιαίτερα, αφού όταν καταλάβαινα ότι χάνει το ενδιαφέρον της λόγω κούρασης, την πήγαινα κατευθείαν στο αμάξι.
Για τα κυνήγια που κάνω είναι ότι καλύτερο μπορούσε να μου τύχει. Ακόμα και στο κυνήγι του λαγού μπορώ να την παίρνω μαζί μου όταν κυνηγάω μόνος μου καβαλητό με το Γιούρα.
Φιλικά, Κώστας
Μόλις επέστρεψα από το Birmingham από τους αγώνες σκύλων Crufts. 21.000 περίπου σκύλοι διαγωνίστηκαν σε 4 ημέρες. 400 περίπτερα με ότι προϊόντα για σκύλους μπορεί να βάλει ο νους. Με πάρα πολλά αγωνίσματα και επιδείξεις όπως πως δουλεύουν και πως εκπαιδεύοντε τα σπάνιελς και τα ριτρίβερς, Αντζίλιτυ. Υπακοή κλπ.κλπ. Με χαρά βλέπω ότι όσο έλειπα άναψε η κουβέντα για σπάνιελς.
είναι σαν να έχεις έναν ακόμα “άνθρωπο κυνηγό” μαζί σου.
Ακριβώς, παντού αναφέρετε ως ανθρωποκεντρικό, γι αυτό έχει μεγάλη σημασία η κοινωνικοποίηση του από την 9 εβδομάδα με τους ανθρώπους.
το μεγάλο “αλλά” Ότι μένει κοντά
Αν εννοείς ότι ψάχνει σε κανονική απόσταση για σπάνιελ και γι αυτό εξαναγκάζεσαι να περπατάς περισσότερο, ναι έτσι είναι αλλά «μαζεύεις» περισσότερα. Αφού με σκύλο φέρμας δεν κυνηγάς τσιχλοκότσιφα (κανονικά με ένα σκύλο φέρμας δεν πρέπει να πυροβολείς ότι δεν έχει φερμάρει, έστω και αν σου ξεπεταχτεί μπεκάτσα ή λαγός).
Αν εννοείς ότι ψάχνει μέσα στα πόδια σου άντε στα 10-15 μέτρα δεν φταίει η φυλή αλλά ο τρόπος που εκπαιδεύτηκε (ή δεν εκπαιδεύτηκε) ο σκύλος.
Δεν φερμάρει και αυτό δυσκολεύει τα πράγματα πιο πολύ στα ορτύκια
Νομίζω ότι στα ορτύκια δεν έχει πρόβλημα γιατί αν είσαι σε τριφύλλι βλέπεις τις αντιδράσεις του και είσαι έτοιμος, αν είσαι σε τεύτλο, ντομάτα κλπ. το ορτύκι κάνει τόσο θόρυβο και πάει τόσο στρωτά που έχεις ευκαιρία να το πάρεις.
( για πέρδικες το ξεχνάς )
Ναι δεν κάνει για πέρδικα ορεινή. Όπου κυνηγούν πεδινή ή ρούφους τα σπάνιελ κάνουν καλή δουλειά.
Σε νησιωτική πριν από πολλά χρόνια στον Πλατύ γιαλό της Σίφνου έφευγε το κούρτσχααρ που είχα και ώσπου να ανέβω από ξερολιθιά σε ξερολιθιά για να πάω στη φέρμα του, έφευγαν από πίσω μου μια-μια, δύο-δύο οι πέρδικες, γύρισα στη σκηνή πήρα τα 2 μαύρα κόκερ που είχα τότε και δεν έχασα καμία.
Με την Μπέττυ Μπλού πριν λίγα χρόνια στη Κω έκανα 2-3 πέρδικες την ημέρα με την εξής μέθοδο. Έπιανα τον δρόμο έλεγα στη σκύλα BACK και της έδειχνα προς το βουνό, όταν σταματούσε και με κοιτούσε έδειχνα πίσω στα 100-150 μέτρα της έδειχνα ΔΕΞΙΑ και περπατούσα στον δρόμο έψαχνε πάνω κάτω, όταν με πλησίαζε περισσότερο ένα σφύριγμα με την σφυρίχτρα (σημαίνει κάτω) και BACK. Όταν ξεπέταγε πέρδικες έπιαναν τον κατήφορο, πέρναγαν ως επί το πλείστον από πάνω μου. Δεν ήταν ανάγκη να την κατεβάσω για απόρτ οι πέρδικες έπεφταν στον δρόμο ή κοντά του.
Βέβαια η εκπαίδευση της σκύλας ήταν τέτοια που έχει 2 τιμητικές διακρίσεις. 1ον.- Είναι το πρώτο Σπάνιελ που έγινε Πρωταθλητής Εργασίας στην Γιουγκοσλαβία και στον κατάλογο τους πάντα θα αναφέρετε το όνομά της πρώτο, και μάλιστα σαν Ελληνική συμμετοχή. 2ον.- Ήταν το μοναδικό κόκερ στην FCI Dual–Champion
δηλαδή Πρωταθλητής Μορφολογίας και εργασίας .
Ζηλεύει πολύ ιδίως όταν κυνηγάς μαζί ορτύκια με σκύλο φέρμας. Προσπαθεί να πάρει τα πρωτιά και χαλάει όλες τις φέρμες του άλλου σκύλου.
Για να βάλεις σκύλους διαφορετικών εργασιακών προτύπων να δουλέψουν για σένα θα πρέπει να είναι άριστα εκπαιδευμένοι, τόσο που να κάνει ο καθένας αυτό που πρέπει χωρίς να επηρεάζει ή να επηρεάζεται από τον άλλο. Πολύ δύσκολο. ’λλως όταν ο σκύλος ερευνάς είναι μακριά το σπάνιελ είναι στο χιλ (στο πόδι σου) τον χρησιμοποιείς για απόρτ. Στο κατάλληλο χώρο βάζεις τον φέρμας στο πόδι και κυνηγάς με το σπάνιελ.
Οι σκύλοι δεν ζηλεύουν έτσι όπως το εννοούμε οι άνθρωποι. Διεκδικούν την αξία που έχουν (πολλές φορές κάνοντας «κακές» πράξεις που δεν συνηθίζουν να κάνουν)
Ερώτημα: επειδή θα ήθελα φέτος να πάρω ένα ακόμα σκυλί (με τον αδερφό μου ) ποιο θα μου προτείνατε με δεδομένο το ήδη υπάρχων κόκερ.
’λλο ένα κόκερ άντε το πολύ σπρίνγκερ .Η γνώμη μου δεν είναι υποκειμενική επειδή έχω κόκερ (έχω και σέττερ) αλλά γιατί δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αν δεν έχεις τα τέλεια εκπαιδευμένα και με εμπειρίες σκυλιά.
Στα ισιόματα της Κομητηνής έφευγε λίγο. Ενω το Pointer που είχαμε μαζί από τον ντόπιο έκανε φέρμα έστω και στα 50 μέτρα μακριά μας, εκείνος αν το έπαιρνε χαμπάρι πήγαινε ορμώντας και πάει το ορτύκι όσπου να πάμε εμείς
Αυτό εννοώ λέγοντας «κακές» πράξεις. Αν ο σκύλος ήταν εκπαιδευμένος σωστά με το που έφευγε λίγο από την ακτίνα δράσης του, με ένα σφύριγμα (κάτω ) και μερικά πιπ πιπ πιπ (έλα), θα ξαναγύρναγε στην εργασία του
Δεν θεώρησα σκόπιμο να την τιμωρήσω απλά της έβαλα τις φωνές, όμως όπως φαίνεται δεν την πτόησαν οι φωνές μου, αφού δοκίμασε να το ξανακάνει αμέσως. Εκεί πλέον δεν γλίτωσε την βέργα οπότε και συμμορφώθηκε.
Συμμορφώθηκε για πάντα ή όταν δει άλλο τσοπανόσκυλο και δεν είναι κοντά σου θα «την κάνει» και δεν θα ακούει τις φωνές σου γιατί θα ξέρει ότι θα ακολουθήσει η βέργα;
Η πρόληψη είναι η καλύτερη εκπαίδευση. Κοινωνικοποιήσει με όλα τα ζώα. Φέρετη σε επαφή με μεγαλόσωμους σκύλους, φιλικούς που να ξέρουν καλά την γλώσσα των σκύλων. Με προσοχή και σταδιακή προσαρμογή
[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από Kalliston Hellas στίς 09 Mάρτιος 2004
Συμμορφώθηκε για πάντα ή όταν δει άλλο τσοπανόσκυλο και δεν είναι κοντά σου θα «την κάνει» και δεν θα ακούει τις φωνές σου γιατί θα ξέρει ότι θα ακολουθήσει η βέργα;
Η πρόληψη είναι η καλύτερη εκπαίδευση. Κοινωνικοποιήσει με όλα τα ζώα. Φέρετη σε επαφή με μεγαλόσωμους σκύλους, φιλικούς που να ξέρουν καλά την γλώσσα των σκύλων. Με προσοχή και σταδιακή προσαρμογή
[/indent]
[font=” Verdana”]Αγαπητέ φίλε Γιάννη,[/font]
[font=” Verdana”]Κατ’ αρχάς να πώ οτι είμαι κατά του ξύλου, απλά εκείνη την στιγμή ήμουν πολύ ταραγμένος γιατί αν την έπιανε στα δόντια του το τσοπανόσκυλο θα της έσπαγε τον αυχένα μ΄ ένα τίναγμα.[/font]
[font=” Verdana”]Η Ρένα δεν αντέδρασε έτσι από έλλειψη κοινωνικοποίησης αφού σε άλλες περιπτώσεις που πήγαμε κυνήγι με φίλους που είχαν σκυλιά μαζί τους δεν δημιούργησε πρόβλημα. Αντίθετα έπαιξε μαζί τους, όταν όμως ξεκινήσαμε το κυνήγι σοβάρεψε και ακολούθησε εμένα χωρίς καν να της φωνάξω. [/font]
[font=” Verdana”]Στην συγκεκριμένη περίπτωση αισθάνθηκε μάλλον ότι απειλήθηκα εγώ και παίρνοντας θάρρος από την παρουσία μου, θεώρησε καλό να επιτεθεί αυτή, νομίζοντας ότι έχει να κάνει με τον Ρούντυ που την ανέχεται.[/font]
[font=” Verdana”]Θα ήθελα να μας πείτε περισσότερα για την χρήση της σφυρίκτρας, πώς γίνεται η εκπαίδευση με αυτήν και πότε πρέπει να ξεκινήσει.[/font]
[font=” Verdana”]Το να κατευθύνεις το σκυλί σε διαφορετικές εντολές με την σφυρικτά, αν μή τι άλλο δείχνει το πόσο καλή συνεργασία υπάρχει μεταξύ σκύλου και κυνηγού.[/font]
[font=” Verdana”]Βέβαια κατά καιρούς έχω δεί πολλούς κυνηγούς με σφυρίκτρα, αλλά δυστυχώς μόνο το βάρος της κουβαλάνε αφού δεν υπακούουν τα σκυλιά τους.
[font=” Verdana”]Φιλικά
[font=” Verdana”]Κώστας[/font]
Κατ’ αρχάς να πώ οτι είμαι κατά του ξύλου, απλά εκείνη την στιγμή
Αγαπητέ Κώστα έχω καταλάβει ότι είσαι κατά του ξύλου, απλά το ανέφερα για δύο λόγους. Πρώτον γιατί μας διαβάζουν πολλοί (που δεν ξέρουν αν της έριξες λίγες και ελαφρές ή την μάτωσες) και πιθανόν να εδραιώσουν την άποψή τους περί ξύλου ως αποτελεσματικού μέσου. Δεύτερον ΠΙΣΤΕΥΩ ότι δεν είναι αποτελεσματικό, αν πίστευα ότι με την βίαιη τιμωρία θα είχα αποτελέσματα καλά και μακροχρόνια, δεν θα κουραζόμουν ένα χρόνο για να «φτιάξω» ένα σκύλο, Ιδικά τα κυνηγόσκυλα που ο χαρακτήρας τους απέχει πολύ από σκύλους φύλακες.
Θα ήθελα να μας πείτε περισσότερα για την χρήση της σφυρίκτρας, πώς γίνεται η εκπαίδευση με αυτήν και πότε πρέπει να ξεκινήσει.
Η σφυρίχτρα είναι πολύ χρήσιμη κυρίως στην εκπαίδευση, μετά μόνο για τις μακρινές αποστάσεις. Η καλύτερη για τα σπάνιελς είναι η 210½ της ACME.
Ένα πιπ με έμφαση = κάτω
Δύο πιπ ήπια = στρίψε ή γύρνα και δες με
Πολλά πιπι πιπ πιπ = έλα
Ξεκινάμε την αγωγή από την ώρα που τα κουταβάκια ακούνε ήχους 10-18 ημ.
Όταν πάμε προς το μέρος τους λέμε με το στόμα πάπι πάπι πάπι και σε λίγες ημέρες το αλλάζουμε με ένα συρικτό ήχο με τα χείλη μας σαν σφύριγμα στον ίδιο σκοπό. Όλα τα κουταβάκια στην αρχή μπουσουλάνε προς τον ήχο προς τα εμάς γιατί ξέρουν ότι θα βρουν χάδι, μετά τον απογαλακτισμό το φαί τους και χάδι. Όταν τα βγάζουμε τις πρώτες φορές έξω από τον χώρο της γέννας περπατάμε με την όπισθεν και τα καλούμε με τον ίδιο ήχο, αυτά τρέχουν ανάμεσα από τα πόδια μας για ασφάλεια αλλά και για να πάρουν το χάδι τους. Περίπου 2 μηνών μέρα με την ημέρα κάνουμε σταδιακή εναλλαγή χρίσης του συριγμού μας με την σφυρίχτρα (προσοχή όχι δυνατά γιατί το τύμπανο είναι πολύ ευαίσθητο, η περισσότερες κροτοφοβίες συμβαίνουν από πόνο. Πολλοί καου μπόυς θεωρούν εξυπνάδα να ρίξουν πάνω από τα κουτάβια (μωρά) με πιστολάκι για να τα «μάθουν») Αποφεύγουμε να καλούμε τα κουτάβια όταν απομακρύνονται από μας ή ασχολούνται με κάτι ενδιαφέρον Τα καλούμε μόνο όταν βλέπουμε ότι έρχονται ή ότι χαζεύουν και είμαστε βέβαιοι ότι θα έρθουν για να βρουν κάτι πιο ενδιαφέρον. Μπράβο μπράβο και όχι πολλές φορές. Μεγαλώνοντας όποτε θέλουμε να τα καλέσουμε για φαγητό σφυρίζουμε και λέμε την λέξη ΕΛΑ ή ΕΔΩ.
Όταν το κουτάβι μάθει το ΚΑΤΣΕ (ή ΚΑΤΩ δηλαδή στα πίσω πόδια) καλά, περπατάμε έχοντάς τον στο αριστερό μας πόδι, δίνουμε εντολή με το στόμα και με την παλάμη (σαν stop) και συγχρόνως ένα πιπ με την σφυρίχτρα, σιγά σιγά περνάμε από το στόμα σφυρίχτρα μόνο σε σφυρίχτρα. Τα μαθήματα δυσκολεύουν αν ο σκύλος εκτελεί τα προηγούμενα τέλεια με οποιεσδήποτε συνθήκες. Εντολή κάτω χωρίς να σταματήσουμε εμείς, από μικρή απόσταση, από μακριά, όταν απομακρύνεται ή όταν έρχεται, όταν πάει για το φαί του που επιδεικτικά του έχουμε αφήσει κ.ο.κ. Πάντα ένα πιπ και το σινιάλο με το χέρι. Σε λίγο καιρό θα μπορείτε να τον καθίζεται με φωνή ή σφύριγμα ή σινιάλο.
Όταν ο σκύλακας των 8-10 μηνών βγει στο χωράφι για να μάθει την έρευνα κάθε φορά που στρίβει γυρνώντας προς εμάς (δεν έχει σημασία αν είναι κοντά ή μακριά) σφυρίζουμε ένα σύντομο και ήπιο πιπ πιπ —κάθε φορά. Σε μερικές φορές θα δοκιμάσετε όταν ο σκύλος απομακρύνετε περισσότερο από όσο πρέπει να δώσετε ένα πιπ πιπ θα γυρίσει, πέστε του μπράβο μπράβο, σε 20-25 ημέρες θα έχετε κανονίσει το βάθος της έρευνας του σκύλου σας αλλά θα γίνει συνήθεια στο σκύλο μετά από 1-2 μήνες αφού σταδιακά θα αλλάζεται από χωράφι στο ντυμένο και αργότερα στο πυκνό. Αν δεν γυρίσει : πιπ κάτω, πιπ πιπ πιπ εδώ, πριν έρθει στα πόδια σας γυρνάτε προς την κατεύθυνση που θα έπρεπε να είχε πάρει ο σκύλος σας και του δείχνετε με το χέρι προς τα πού να πάει.
Κάθε φορά που σφυρίζετε ο σκύλος σας κοιτάει (αν όχι φωνάξτε τον με το όνομά του) εκμεταλλευτείτε το κοίταγμά του όταν κάνετε δύο πιπ και δώστε του οπτική εντολή ( κάτω, έλα, πίσω, αλλαγή κατεύθυνσης όλα με το χέρι).
αν μή τι άλλο δείχνει το πόσο καλή συνεργασία υπάρχει μεταξύ σκύλου και κυνηγού.
Αν μη τι άλλο δείχνει γιατί ένα κουτάβι 6-8 μηνών δεν έχει λόγο να βρίσκεται στο κυνήγι.
το κάθε σκυλί είχε οριοθετήσει τους χώρους του τους οποίους και προστάτευε. Τα ντόπερμαν το “σπίτι” και ο Φρέντυ “εμάς”.
Αν τα ντόπερμαν πράγματι θεωρούσαν απειλή του χώρου τους τον Φρέντυ μάλλον θα τον νοσταλγούσες τώρα παρά θα πίστευες ότι Δυο ( έχει σημασία η ομάδα) και μάλιστα ντόπερμαν θα γύριζαν την πλάτη σε ένα σκύλο ξένο προς τον χώρο τους. Αν ο Φρέντυ έκανε επίθεση για προστασία ατόμου (όσο τρομερός και αν προσπαθούσε να φανεί – σήκωμα τρίχας αποκάλυψη κυνόδοντων τραβηγμένα πίσω χείλη κ.λ.π) Το πολύ πολύ να έβλεπες τα ντόπερμαν να έστρεφαν τα κεφάλια τους στο πλάι δείχνοντας ότι δεν έχουν πρόθεση για καυγά. Μήπως όταν τον κυνηγούσαν κτυπούσαν τα 2 μπροστινά τους πόδια πιο δυνατά στο έδαφος, μήπως είδες αν κάποια στιγμή ακουμπούσαν τους μπροστινούς αγγόνες στο έδαφος κρατώντας τα καπούλια τους ψηλά, μήπως όταν ο Φρέντυ τα κυνηγούσε δεν πήγαινε κατ ευθείαν απάνω στη μούρη τους αλλά έτρεχε κάνοντας κύκλο ή οβάλ περνώντας μπροστά τους με το πλάι του; Όλα αυτά που έχουν να κάνουν με την γλώσσα τους σώματος των σκύλων ( ή άλλως «σήματα ηρεμίας» όπως τα περιγράφει στο βιβλίο της η Turid Rugas) δεν σημαίνουν επίθεση.
αισθάνθηκε μάλλον ότι απειλήθηκα εγώ και παίρνοντας θάρρος από την παρουσία μου, θεώρησε καλό να επιτεθεί αυτή,
Συνεχίζοντας από τα παραπάνω θέλω να επισημάνω ότι κοινωνικοποίηση σημαίνει λίγο πολύ και η γνώση της γλώσσας του σώματος του σκύλου. Ένα κουτάβι που έφυγε από την μάνα του και τα αδέλφια του 30 35 ημ. Δεν είχε την ευκαιρία να μάθει αυτή την γλώσσα, επόμενο είναι να μη ξέρει πώς να επικοινωνήσει με άλλα σκυλιά. Αν ο καλός νέος ιδιοκτήτης τον φέρει σε επαφή με άλλα σκυλιά τότε θα μάθει να τα συναναστρέφεται αν είναι φιλικά αλλά δεν θα ξέρει να αναγνωρίσει τα απειλητικά μηνύματα ενός επικίνδυνου σκύλου.
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ -ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ-ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟΨΕΩΝ.
Πραγματικα πολυ χρησιμες οι οδηγιες σου Γιαννη. Μεσα σε ενα κειμενο, ειναι συμπυκνωμενη αυθονη γνωση για την βασικη εκπαιδευση του κουταβιου. Σε ευχαριστουμε ειλικρινα που εκανες τον κοπο να φας τοσην ωρα για να τις γραψεις και κυριως να τις μοιραστεις μαζι μας. Εγω παντως θα το φυλαξω το συγκεκριμενο κειμενο για μελλοντικη αναδρομη και χρηση.
Λεωνιδας
ontos ta cockers einai poli kala skilia kai se boithoun se ola sxedon ta kinigia.prin 2 xronia eixa ena 8iliko cocker poli kalo me eixe foithisi oso kanena allo skili sto kinigi.mpori na min exi ferma alla to psaksimo tou einai aristo.saroni olo ton topo xoris na afini thiramata piso tou.sto aport de tou bgaini kanena .pantou telio,sto balto,stis tsixles.de fobatai to nero.sta ortikia exo dei cocker klasis anotera apo seter kai pointer.psaxnoun konta alla sou deixnoun apo prin me ton tropo pou kinountai an iparxi thirama.to mono kako einai oti perpatas perisotero kai epomenos kourazesai.gia tin perdika gia paradeigma einai meionektima.oso gia ti mpekatsa mipos sas leei kati oti cocker sta agglika simaini mpekatsa.to mono kako einai oti prepi na proseksis poli kata tin agora gia to logo oti pola cocker exoun thesi sta salanonia kai epomenos den gnorizoun apo kinigi.
mar
ΜΗ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΑΡ ΚΑΙ ΤΑ ΦΕΡΜΑΔΟΡΙΚΑ ΟΤΑΝ ΚΥΝΗΓΑΣ ΠΕΡΔΙΚΑ ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΣΕ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΣΕΡΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΣΟΥ ΟΠΟΤΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΗΣ ΦΕΡΜΑΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΑ 25 ΜΕΤΡΑ ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΚΕΡ ΠΑΡΑ 100 ΜΕ ΕΝΑ ΣΚΥΛΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΦΕΡΜΑ.ΕΠΙΣΗΣ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΔΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΛΙΓΕΣ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΘΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΦΕΡΜΑ.
ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΟΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ.
<SCRIPT language=javascript>postamble();
Αγαπητοί φίλοι, είτε πρόκειται για σκύλο ξεπετάγματος είτε φέρμας, αυτό που έχει σημασία είναι κατα πόσο ο συγκεκριμένος σκύλος κάνει καλά την δουλειά του.
Αυτή την στιγμή το 95% των κυνηγών χρησιμοποιεί “δείκτες”, τα σπάνιελς είναι τόσο λίγα, οπότε είναι λογικό να ακούγονται και να γράφονται ελάχιστα γι΄αυτά.
Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι ποιό θεαματικό από μια σωστή φέρμα ενός εξαιρετικού σκύλου, που σε ελάχιστο χρόνο έχει ψάξει την μισή πλαγιά του βουνού. Όμως πόσοι είναι αυτοί που ικανοποίησαν σε γενικές γραμμές τους ιδιοκτήτες τους μέσα στην σεζόν? Διαρκώς ακούμε να λένε: ναι μεν είμαι ευχαριστημένος….αλλά αυτό – εκείνο κ.λ.π. που σημαίνει οτι ελάχιστα σκυλιά μπορούν να τα καταφέρουν τόσο καλά όσο θα έπρεπε.
Έχω δεί Πόιντερς, ακριβοπληρωμένα κουτάβια προερχόμενα από τα καλύτερα “αίματα” να περπατάνε καμπουριασμένα με την ουρά κάτω από τα σκέλια γιατί απλά έβηξε ο συγκυνηγός του αφεντικού τους και “τα έκαναν” από τον φόβο τους.
Με λίγα λόγια την τσάντα δεν την γεμίζει ο τρόπος εργασίας αλλά το σκυλί που ξέρει και μπορεί να κάνει αυτό που πρέπει.
Στο βουνό δύσκολα θα δεις κακό σπάνιελ, γιατί απλά τα άχρηστα μένουν στο σαλόνι με την σύζηγο του κυνηγού. Δεν είναι τυχαίο οτι στα λίγα κυνήγια που έχω πάρει την σκυλίτσα μου, με όσους κυνηγούς έχω μιλήσει, έχουν να μου πουν μια ιστορία για ένα καταπληκτικό cocker που κάποτε συνάντησαν.
Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να πω οτι ένα cocker είναι καταλληλότερο από ένα πραγματικά καλό σκυλο φέρμας. Μην κοροιδευόμαστε δεν μπορεί ένα σπάνιελ να ανταποκριθεί στο κυνήγι της πέρδικας, ούτε και στην μπεκάτσα που έτσι όπως έχει εξελιχθεί το θήραμα αυτό, για να βρείς μια πρέπει να ψάξεις 2 βουνά ολόκληρα.
Είναι όμως προτιμότερο από ένα μέτριο Setter που φερμάρει όποτε το θυμάται η το χάνεις γιατι καβαλάει 2 πλαγιές πιο πέρα και πρέπει εκτός απο μπίπερ, να έχεις ανιχνευτή για να το βρείς.
Κώστας
file spriger.opos eipa parapano ta cocker einai polu kala skilia gia ta perisotera thiramata.ena skili me statheri ferma einai klasis anotero apo ena cocker stin perdika.opos eipes kai esi se 2 ores mpori na sernontai apo piso sou alla mesa se autes tis 2 ores exoun psaksi toso meros oso tha kani to cocker se 6 ores.kai tha deis meta an to cocker tha sernetai piso sou i oxi, i an esi mporeis na psaksis epi 6 ores ena topio opos einai auto tis perdikas epi 6 ores me ena cocker.opos kai na to kanoume kathe ratsa exei gini gia eksipaireti ena skopo kai oso kai na theloume ena cocker na antikatastisi ena pointer i seter me statheri ferma se kinigi perdikas de tha gini.
mar
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.