Δύο λόγια για το άθλημα

TRAP

Το όνομα ‘τραπ’ εχει τις ριζες του στην περιστεροβολια αφου ετσι ονμαζοταν ο μηχανισμος που απελευθερωνε το πουλι και του εδινε την ωθηση για να πεταξει. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός περιλαμβάνει τρεις μηχανές εκτόξευσης πήλινων δίσκων μπροστά από κάθε θέση βολής, συνολο 15 μηχανες,  ρυθμιζόμενες σε διάφορες γωνίες και ύψος τροχιάς του δίσκου. Είναι τοποθετημένες μέσα σε καταπακτή που βρίσκεται μπροστά από τους βατήρες των σκοπευτών. Οι σκοπευτές στοχεύουν από πέντε διαφορετικές θέσεις που είναι σε ευθεία σειρά, 15 μέτρα πίσω από τις μηχανές εκτόξευσης στόχων. Έξι αθλητές κινούνται κυκλικά με τη φορά του ρολογιού, στις πέντε θέσεις σκόπευσης. Οι πέντε αθλητές λαμβάνουν θέση στους βατήρες και ο έκτος περιμένει σε θέση πίσω από τον αθλητή στο βατήρα Νο 1.

Οι πήλινοι στόχοι εκτοξεύονται με ταχύτητα, διανύοντας απόσταση 75 μέτρων ενώ το ύψος της τροχιάς τους κυμαίνεται από δύο έως τέσσερα μέτρα. Οι αθλητές αγνοούν ποια από τις τρεις μηχανές σε κάθε θέση εκτοξεύει τον πήλινο δίσκο. Κάθε σκοπευτής έχει το δικαίωμα να επιχειρήσει δύο βολές σε κάθε πήλινο στόχο εφόσον αυτός βρίσκεται στον αέρα.

DOUBLE TRAP

Είναι παρόμοιο με το απλό με τη διαφορά ότι δύο στόχοι εκτοξεύονται ταυτόχρονα, από δυο απο τις τρεις μηχανες της μεσαίας θέσης βολής φθάνοντας σε ύψος 3 με 3½ μέτρων. Κάθε αθλητής έχει υποχρέωση για βολή συγχρόνως και στους δύο στόχους.

SKEET

Οι δυο πήλινοι στόχοι απελευθερώνονται από διαφορετικές μηχανές τοποθετημένες στις άκρες ενός ημικυκλικού πεδίου βολής. Η διαδικασία εκτόξευσης περιλαμβάνει μονές και διπλές εκτοξεύσεις από δύο πύργους, έναν χαμηλό και έναν ψηλό. Οι σκοπευτές έχουν το δικαίωμα μιας βολής για κάθε στόχο. Ο σκοπευτής κρατά στο βατήρα το όπλο σε θέση αναμονής ώσπου να εκτοξευτεί-εμφανιστεί ο στόχος, οπότε επωμίζει και πυροβολεί. Οκτώ βατήρες σκόπευσης χρησιμοποιούνται στο σκητ, εφτά γύρω από την περίμετρο ενός σχεδόν ημικυκλίου και ένας στο μέσο.

SPORTING

Αντιθετα με τα προηγουμενα Ολυμπιακα αγωνισματα, το sporting ειναι ενα αγωνισμα που δεν μπαινει στα αυστηρα καλουπια των ανωτερω αγωνισματων, για αυτο και δεν ειναι Ολυμπιακο. Απειρες ειναι οι μορφες που μπορουμε να το συναντησουμε και καθε σκοπευτηριο παρουσιαζει την δικη του εκδοχη. Ουσιαστικα ειναι μια απομιμηση πτησεων θηραματων με πηλινους δισκους και η παραλλαγες εξαρτωνται απο τις ιδιομορφιες του χωρου του σκοπευτηριου και την φαντασια του σχεδιαστη. Τα 28 γραμμαρια των φυσιγγιων του ειναι ενας μαλλον ατυπος και αγραφος κανονισμος που σε καποιες παραλλαγες του sporting στο εξωτερικο ειναι υποχρεωτικος και αλλου καθαρα προαιρετικος. Στην Ελλαδα παντως, ολα τα σκοπευτηρια απαιτουν απο τους σκοπευτες του sporting  να μην χρησιμοποιουν φυσιγγια με γομωση βαρυτερη απο 28 γραμμαρια σκαγια.

Τα σκοπευτικα φυσιγγια διαφερουν απο τα κυνηγετικα, περα απο το βαρος της γομωσης και στην σκληροτητα των σκαγιων, τα οποια περιεχουν περισσοτερο αντιμονιο απο τα ημισκληρα κυνηγετικα, συνηθως 3 – 4% με καποια να φθανουν και το 6% περιεκτικοτητα.

Λεωνιδας

Αγαπητε Αντωνη,

Οπως ειπα και στο αρχικο μηνυμα, οποιοδηποτε κυνηγετικο οπλο ειναι απολυτα καταλληλο για ερασιτεχνικη χρηση χωρις ιδιαιτερες απαιτησεις. Σιγουρα ενα οπλο με μεγαλο βαρος και αυξημενη αντοχη, βοηθαει τον σκοπευτη. Υπο αυτην την προοπτικη το Baikal σου δεν βλεπω γιατι να μην ειναι καταλληλο. Ενα προβλημα για σενα ισως ειναι η ανευρεση οικονομικων φυσιγγιων cal 20, γιατι απ’ οσο γνωριζω, οι τιμες τους ειναι αρκετα τσιμπημενες.

Οσον αφορα τον τυπο οπλου που εχει επικρατησει, αυτος ειναι αναμφιβολα το αλληλεπιθετο (super pose). Τα τσοκακια, καθως και τα μηκη καννων και οι διαστασεις των κοντακιων ποικιλλουν αναλογα με το αγωνισμα. Εχοντας ομως ενα οπλο με εναλλασομενες συσφιξεις στην διαθεση σου μπορεις να το χρησιμοποιησεις ανετα σε ολα τα αγωνισματα. Για καλυτερα αποτελεσματα βεβαια, το καθε αγωνισμα απαιτει και συγκεκριμενο τυπο οπλου (τραποντουφεκο, σκητοντουφεκο κλπ.)

Φιλικα, Λεωνιδας

[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από mnikolai στίς 02 Mάρτιος 2004

ΑΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΣΩ ΟΤΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΚΕΕΤ ΕΞΑΡΤΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΡΙΞΟΥΜΕ.

ΚΑΤΑΛΗΓΩΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΡΙΧΝΟΥΝ ΣΥΧΝΑ ΣΤΑ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΡΑΜΠΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΖΕ ΟΠΛΑ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΗΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟΥ Ή ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ.

[/indent]

Φιλε Μακη,

Κανενας δεν μπορει να σου απαγορευσει να ριξεις σε οτι αγωνισμα θελεις με οτι οπλο θελεις, αρκει να τηρεις τους περιορισμους στην γομωση των φυσιγγιων και βεβαια να ακολουθεις πιστα τους κανονες ασφαλειας (πανω απ’ ολα) και υστερα τους εθιμοτυπικους κανονες συμπεριφορας εντος και εκτος των βατηρων. Η προκαταληψη, γιατι περι αυτου προκειται, εναντιον των αυτογεμων κλπ, προερχεται συνηθως στο γεγονος οτι τα συγκεκριμενα οπλα υστερουν ως προς την ασφαλεια, αφου δεν μπορεις να γνωριζεις με μια ματια απο μακρυα αν το οπλο ειναι αδειο ή οχι, και δευτερον, αλλα σχετικο με το πρωτο, οτι τα συγκεκριμενα οπλα χρησιμοποιουνται κυριως απο αρχαριους σκοπευτες οι οποιοι προκαλουν παντα ενα αισθημα ανησυχιας στους γυρω σκοπευτες.

Μην σας φαινεται περιεργο το θεμα αυτο, και μην θεωρειτε υποχονδριους τους σκοπευτες που εχουν εμμονη στην ασφαλεια, γιατι ακριβως με αυτην την νοοτροπια, εχουμε καταφερει απο το τελος του 19ου αιωνα μεχρι σημερα, να μην εχουμε ουτε ενα αιματηρο ατυχημα στην σκοποβολη στην Ελλαδα. Κι αυτο ειναι πολυ σημαντικο ως προς την εικονα μας προς ολους αυτους που καραδωκουν για να επιρριψουν φωτια και λαυρα σε καθε τυπου “οπλοφορο”. Εξαλλου οποιος ασχοληθει λιγο καιρο με την σκοποβολη, αρχιζει και νιωθει πολυ ομορφα με την ασφαλη αισθηση που του αφηνει ενας τετοιος χωρος. Πολλοι ειναι αυτοι που ερχονται με τις οικογενειες τους και τα παιδακια τους για καφε.

Δεν ειναι θεμα διαλλακτικοτητας και παραχωρητικοτητας δηλαδη, αλλα θεμα χειροπιαστης ασφαλειας. Αν, ας πουμε, οι συναδελφοι μου στο σκοπευτηριο, εχουν πειστει οτι ειμαι ασφαλες ατομο, δεν θα ενοχληθουν ακομα κι αν ριχνω με εμπροσθογεμες. Αλλα αυτος ο σεβασμος και η αποδοχη, ειναι κατι που ερχεται σιγα σιγα και κερδιζεται με την συμπεριφορα και οχι με την γνωριμια.

Φιλικα, Λεωνιδας

[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από mnikolai στίς 02 Mάρτιος 2004

Φίλε Γιωργο και Λεωνιδα, για να μπορεσω να ρίξω σε καποιο σκοπευτήριο πρέπει να είμαι μέλος του συγκεκριμένου σωμματείου ή μπορώ να είμαι γραμμένος στον δικό μου, τοπικό, σκοπευτικό όμιλο και να χρησημοποιώ το δελτίο μου για να ρίξω σε οποιοδήποτε σκοπευτήριο ?

[/indent]

Με το σκοπευτικο δελτιο του δικου σου σωματειου μπορεις να ριξεις σε οποιοδηποτε σκοπευτηριο της χωρας. Επισης, στα περισσοτερα σκοπευτηρια, υπαρχει τεραστια ανεκτικοτητα και προς τους μη εχοντες δελτιο αθλητη, ιδιως οταν αυτοι συνοδευονται απο εμπειρους σκοπευτες.

Δεν χρειαζεται να περιμενεις το καινουριο οπλο για να ριξεις. Κι ολοι εμεις τι κανουμε; Δεν εχουμε οπλα νε σου δανεισουμε;

Φιλικα, Λεωνιδας