ΣΟΥΠΕΡ ΠΟΖΕ VS ΚΑΡΑΜΠΙΝΑ

Είμαι της ίδιας άποψης με σένα, σαφώς το δίκανο (sp ή sbs) έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από μια καραμπίνα, που κατά τη γνώμη μου πλεονεκτεί μόνο σε ορισμένα κυνήγια όπως αγριόχοιρο – λαγό λόγω του παραπάνω φυσιγγίου και πάπια λόγω μειωμένης ανάκρουσης σε ισχυρές γομώσεις.
Αν μιλάμε για νέο κυνηγό, καλό είναι να μην αρχίσει με καραμπίνα και αποχτήσει νοοτροπία πολυβολητή, δίκανο ή και μονόκανο ακόμα, ώστε να μάθει να μετράει της ντουφεκιές του και να μην βασίζεται στην, ας μου επιτραπεί η έκφραση, ισχύ πυρός του παραπάνω φυσιγγίου της καραμπίνας.

Κι εγώ σαν κυνηγετικά όπλα θεωρώ τα δίκαννα και μόνο, κι ας κινδυνεύω να χαρακτηριστώ γραφικός. Τους λόγους τους έχουν αναφέρει οι προλαλήσαντες και θα ήθελα να προσθέσω κι εγώ άλλον έναν που είναι ο συνηδεισιακός. Οσο δε για τις καραμπίνες τις αφήνω στους <<εξολοθρευτές>>, αν και η επιλογή των τσόκ που προσφέρουν τα δίκαννα πιστεύω ότι δίνουν μεγαλύτερο πλεονέκτημα σε ορισμένα κυνήγια απ ότι η τρίτη βολή της καραμπίνας. Αλωστε απ ότι έχω ακούσει χωρίς να είμαι σίγουρος, προχωράει τροπολογία για ψήφιση στην βουλή για την απαγόρευση των καραμπίνων, όπως στην Κύπρο. Η συζήτηση αυτή έγινε την προηγούμενη Κυριακή στο σκοπευτήτιο, δεν ξέρω κατα πόσον είναι ράδιο αρβύλα, αλλά όπως ξέρουμε συνήθως, καπνός χωρίς φωτιά δέν βγαίνει.

Συμφωνώ με τον φίλο δημήτρη και σίγουρα δεν είμαστε εξολοθρευτες όσοι έχουμε καραμπίνες.Πολλές φορές έχω σκεφτεί να αγοράσω ένα s/p αλλά η τρίτη βολή είναι κάτι σημαντικό για εμένα που κυνηγάω φάσσες.Ειδικά όταν έχεις ξεκινήσει τρία σαββατοκύριακα απο αθήνα για νευροκόπι για φάσσες και δεν έχεις δει ούτε πουλί και την τέταρτη σου δίνεται η ευκαιρία σε ένα κοπαδάκι.Να δω τότε ποιος δεν θα προτιμήσει την καραμπίνα από s/p.

Εγώ πιστεύω πως μιλάμε για δύο ανόμοια πράγματα και ουσιαστική σύκγριση δεν μπόρεί να γίνει.
Για το καρτέρι πάντως η τρίτη βολή είναι πολύ σημαντική…Για το παπί ειδικά όπως αναφέρει και ο φίλος παραπάνω το οποίο αν πέσει τραυματισμένο και δεν το αποτελειώσεις βουτάει ή κολυμπάει πολύ γρήγορα, χώνεται κάπου και το χάνεις…Και χαλάει και η διαθεση σου αλλά πολύ περισσότερο χαλάς ένα θήραμα που δεν το καρπώνεσαι και συνάμα το αφήνεις να βασανίζεται.
Τώρα για το περπατητό, κυρίως μπεκάτσα αλλά και στο ορτύκι η τρίτη σφαίρα δεν είναι τόσο απαραίτητη αν δεν τουφεκάμε όπου νάναι και δεν βιαζιόμστε. Εγώ στην μπεκάτσα , σε σφιχτά μέρη πάντα , όλόκληρη την χρονιά θα ρίξω τρίτη σφαίρα 2-3 φορές.
Ελα μου όμως που σε μία έξοδο έχω πάρει μία μπεκατσα και ένα λαγό με την τρίτη σφαίρα!!! Αν δεν είχα καραμπίνα δεν θα έπαιρνα τίποτα από τα δύο…
Παρόλα αυτά ο άμεσος στόχος μου είναι να πάρω ένα ελαφρύ σούπερ ποζέ για μπεκάτσα-ορτύκι-πέρδικα και να κρατήσω την καραμπίνα για τα παπιά.
Κλείνοντας θέλω να πω περί ορεξεος κολοκυθόπιτα…Το καλύτερο τουφέκι είναι αυτό που σου κάθεται καλά…και ας είναι και το πιο φτηνό!!!

απο την δικη μου θεση και εχοντας κυνηγησει αρκετα με καραμπινα ,, και μαλιστα αρκετο υδροβιο,,γενικα θαλεγα πως το κυνηγι αυτο ειναι μια απολυτη δοκιμασια νευρων, σωματικης καταπονησης,,και μεγαλης απαιτησης στην γρηγορη εκτημιση αποστασεων,, μαλλον το πιο απαιτητηικο καρετροκυνηγο,,,και μιλω για ελλαδα και ελλαδικους βαλτους ( σουδαν ρουμανιες και πεταχτο στο δουναβη ,ειναι εκτως τετοιων δυσκολιων) φοβαμε πως το πιο πολυ αδικα χαμενο θυραμα το κανει η καραμπινα.. ο λογος ειναι απλος.. παρασυρομενοι απο την 3 τουφεκια ,, που κατα βαθος δεν την θελουμε για να παρουμε με την 3τη το τραυματισμενο,,,μα ναχουμε μια παραπανω,,μπας και μας παρει το καπελο κανενα κοπαδακι και δεν του την αδιασουμε,,,καπου εκει λοιπον γινετε και το λαθος. μια καραμπινα βαζει 3-5 φυσιγγια…ναι!!! αλλα στην πραξη ειναι ενα μονοκανο!!!!!!!!! ζηταμε απο ενα τσοκ που εχουμε προεπιλεξει,,,να τα παει καλλα σε ενα ας πουμε πουλι που θα δοσει 2-3 ευκαιριες για βολη,, μα λογω της μεγαλης του ταχυτητας η πρωτη θανε στα 30μ η δευτερη στα 35,,,και η 3 στα 40… ( αυτα μπορει νανε και τα ιδανικα μετρα αποστασεων για μια καραμπινα 3,4-3,5 τουλαχιστον βαρους που θα προλαβει να διαβαζει γρηγορα μετα την καθε βολη των 36-40γρ .Με μια ελαφρυτερη τα πραγματα οσο αφορα 3τουφεκιες γρηγορες ,μα καλοσκοπευμενες, ειναι δραματικα πιο αργες και ισως η 3 νανε ετοιμη στα 45-50μ) τι θελω απλα να πω??? πως κατω απο τετοιες συνθηκες ζηταμε απο ενα τσοκ,,,να κανει τα παντα!!! νανε καλο και στα 30 και στα 40 και στα 50… μαλλον αδυνατο. καπου εκει εγω στηριζω τους ασκοπους τραυματισμους κΑΙ ΟΧΙ μονο στο υδροβιο…ειναι μαθηματικα αδυνατο ενα τσοκ νανε τουτοχρονα επαρκες σε 3 διαφορετικες αποστασεις. που οσο πιο γρηγορο θυραμα κυνηγαμε τοσο πιο μεγαλη ειναι η μετρικη διαφορα αναμεσα απο βολη σε βολη. ενα δυκκανο εχει 2 διαφορετικα τσοκ.. μπορει ναχει μια σφαιρα (-) μα εχει ενα μακραν πιο ποιοτικοτερο ντουμπλε, μια καραμπινα ας μην επισης ξεχναμε πως εκτως του ενος και μονο προεπιλεγμενου τσοκ εχει και ενα αλλ ο μιονεκτημα,, ,,,μετα απο καθε τουφεκια αλαζει και το κεντρο βαρους της ( βλεπετε τα 2-3 φυσιγγια ειναι εκτος,, και αρκετα μπροστα απο το κεντρο βαρους της..) καθε μπαμ και 50 γρ πιο πισωβαρη,,,,,)

Παιδιά, όσο και αν μου αρέσουν τα δίκανα -ειδικά τα σούπερ ποζέ με αγγλέ κοντάκι- και μολονότι κατέχω ένα, δεν το χρησιμοποιώ στο κυνήγι παρά μόνο για χαλαρό περπατητό για τσίχλες. Μετά από 15 χρόνια κυνηγιού, τα γεγονότα που με οδήγησαν στο να χρησιμοποιώ αποκλειστικά αυτογεμές είναι ται εξής:
1) Στο ποτάμι έχω τουφεκίσει αρκετές φορές πάπιες, οι οποίες έπεσαν ζωντανές και χρειάστηκαν άμεσα τρίτη τουφεκιά για να μην βουτήξουν ή χαθούν στη βλάστηση. Θυμάμαι ένα χειμωνιάτικο απόγευμα που είχα βγει πίσω από το σπίτι για χαλαρό κυνήγι, είχα το δίκανο. Σε μια στιγμή σηκώνεται από ένα κανάλι μια πρασινοκέφαλη, τις ρίχνω μια τουφεκιά με 8αρια που την παίρνει ξόφαλτσα στα 7 μέτρα. Τις ρίχνω άλλη μια με 8αρια στα 15 μέτρα επάνω της, σκορπούν πούπουλα, χαμηλώνει και εγώ να την κοιτώ καθώς κάνει μια χαμηλή πτήση τραυματισμένη και να ψάχνω να γεμίσω το όπλο. Τρέχω να την προλάβω, πέφτει σε ένα ψηλό τριφύλλι και … πάει η πάπια. Έψαχνα 1 ώρα να τη βρω, αλλά προφανώς είχε ξεφύγει περπατώντας. Μια τουφεκιά ακόμη χρειαζόταν, μια τουφεκιά που δεν την είχα όταν έπρεπε. Κρίμα το πουλί.
2) Καρτέρι για κουνέλια το σούρουπο στην τρύπα με δίκανο. Βγαίνει το κουνέλι. Το αφήνω να απομακρυνθεί λιγάκι από την τρύπα και του ρίχνω μια τουφεκιά στα 20 μέτρα με 7αρια όλη πάνω του. Αρχίζει να χτυπιέται, άλλη μια τουφεκιά πάνω του και το κουνέλι ξεψυχώντας μπαίνει στην τρύπα. Άλλη μια τουφεκιά ήθελα, μόνο μια… Κρίμα το κουνέλι.
3) Περιστατικό που συνέβη στον πατέρα μου. Καρτέρι για αγριογούρουνα και η παγάνα του φέρνει ένα μεγάλο καπρί (μιλάμε όμως για τέρας !). Περνά στα 8-10 μέτρα κοντά του. Τουφεκιά όλη πάνω του, τα δράμια πήγαν σαν μονόβολο σχεδόν. Το τραυματίζει και αφηνιάζει. Δεύτερη τουφεκιά στα 4-5 μέτρα, όλη πάνω του και το γουρούνι σπάει την λεκάνη. Με ένα σάλτο φτάνει δίπλα του. Τρίτη τουφεκιά στο μισό μέτρο προτού τον πάρει παραμάζεμα και το γουρούνι ξεψυχάει κυριολεκτικά πάνω του.
Δεν ξέρω τι γίνεται σε άλλες παρέες, αλλά στις Σέρρες τουλάχιστον και Δράμα που ξέρω σχεδόν όλους τους γουρουνάδες, τα δίκαννα είναι σε αναλογία 1 στα 20 όπλα και όχι από κόλλημα στα αυτογεμή ή βίτσιο, αλλά από ανάγκη.
Όμοίως δεν ξέρω τι γίνεται στην Κύπρο ή αλλού, αλλά για τα κυνήγια της Ελλάδας, ευτυχώς ή δυστυχώς, θα προτιμώ πάντα αυτογεμές. Εκτός και αν δεν πηγαίνω για γουρούνια, λαγό, φάσσα, πάπιες, κουνέλια (δηλαδή αν κάτσω σπίτι και πλέκω) ή αν συμβιβαστώ με την ιδέα πως θα ταΐζω τακτικά τις αλεπούδες.

Πολυ ευκολα κολλατε ταμπελες ρε παιδια! "εξολοθρευτές" ο ένας, "πολυβολητές" ο αλλος… Μηπως να ντρεπόμαστε εμεις που κυνηγάμε με καραμπίνα; Μηπως να αφησουμε σε σας τους "sportsmen" το κυνηγι και τα θηραματα; Πολλοί παντογνώστες μαζεύτηκαν μου φαινεται…

νομιζω το κυνηγι χαρακτιριζετε απο πολλα πραγματα,,,ενα απ ολα ειναι και η ευγενεια.. Και προς το θηραμα .Συνηδητοποιηση προς τους εαυτους μας ,του γιατι κυνηγαμε ,και πως το κανουμε, Οι ταμπελες καθε ειδους ειναι ευκολες στην αναρτηση τους ,και φοβερα πανευκολες στην κατασκευη τους.. η ουσια ομως ποτε δεν ηταν ευκολη υποθεση .και αν η ουσια ειναι αυτη που μας προβληματιζει θα πρεπει να ακολουθησουμε αλους πιο συνθετους και πιο σοβαρους απο την τεχνικη της ταμπελας,,, της καθε ειδους ταμπελας, μεθοδους για την ανακαλυπση και κατανοηση της.
δεν ντεπομαι να το πω μα μετα απο 28 χρονια κυνηγι απο ευρο μεχρη νοτια κρητη.. με αυτα που εχω δει,,,ντρεπομαι να λεω πως ειμαι κυνηγος.. δεν θελω να πω πως δεν εχω δει και μεγαλες στηγμες που ηταν και μαθημα ηθους κυνηγετικου προς εμενα.. μα φοβαμαι πως μια αρκετα εμφανης κυνηγετικη αλητεια,,, και συγνωμη για την εκφραση,, ειναι μια μεγαλη μπουκια αυτης της ιστοριας που εχω αποκομισει μετα απο ολα αυτα τα χρονια.