Δημήτρη εμένα δεν μου προκάλεσε καμμιά απορία, είναι κάτι που βιώσα και βιώνω, οσο για την συνήθεια Δημητρη να ξέρεις ότι δεν είναι δυνατόν να ψάχνουμε σε μιά φυλή τα ελάχιστα άτομα που ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ κάνουν κάποια πράγματα καλά όχι εξαίρετα, αλλά τον μέσο όρο των καλών ατόμων. Μετά ο άθρωπος μίλησε για Ιταλικά pointer, γιατί αυτή την εκτροφή ζεί και ξέρει. ΠΟλύ συγκεκριμενα,Αυτό σε κάποιους μπορεί να προσφέρει την δυνατοτήτα να επιλέξουν με ταξύ διαφορετικκών πετιγκρί.
Πιστεύω Γιάννη ότι το άρθρο αναφέρει μερικά πολύ βασικά που αφορούν την εκτροφή και την επιλογή του κουταβίου. Βεβαια δεν έχει γραφτεί τι αναφέρει το άρθρο πάνω σε αυτά τα θέματα, τα περισσότερα που αναφέρει για κάποιον που γνωρίζει τα χαρακτηριστικά μια γραμμής είναι αναγνωρίσιμα σε πολύ μικρή ηλικία, Η δυνατή μέση (που αναφέρει) φαίνεται από πολύ μικρή ηλικία, ο τρόπος που πατάει ο σκύλος φαίνεται τουλάχιστον σε αυτό που έχει ζήσει την “γραμμή”. Εγώ θα γράψω αυτά που κοιτάω στα δικά μου σκυλιά, και για να μείνουμε όπως λέει και ο ΄Γιάννης στο θέμα.
1ον για μένα πάντα “γερή μέση ” κοντή σε μήκος και πλατιά να σου δείχνει με την 1η ματιά ότι είναι γερή, πιστεύω ότι είναι το βασικότερο για την πολύωρη εργασία ενός σκύλου σε έδαφος με κλίση. ΔΕΝ δίνει μεγάλες ταχύτητες σε επίπεδο έδαφος, Ή πλάτη να είναι επίπεδη, η ουρά να μην ξεκινάει χαμηλά (δεν έχω καταφέρει να προσδιορίσω που ακριβώς επιδράει στην κίνηση όταν η ουρά ξεκινάει χαμηλά,αλλά σίγουρα (στατιστικά) βαραίνει το πάτημα. καλή και δυνατή σύνδεση των μπροστινών ποδιών να φαίνεται “εξωτερική”. και προπαντων σφιχτά και ΄κοντά δάκτυλα.Αυτό δεν πολυφάινεται στα κουτάβια, απλά φαίνεται το πολύ απλωτό πέλμα.
Υπάρχει μια διαφοροποίηση ως προς τις φυλές, αυτά που εγώ ζητάω θα τα βρώ στα “ελαφρία” άτομα στα drahthaar αλλά σε άλλες φυλές θεωρούνται “βαριά” ατομα.
Παντελής
